Μια σειρά αντιμνημειακών δημοσίων γλυπτών τοποθετούνται στο προαύλιο του Mεγάρου Υπατία. Οι υβριδικές συνθέσεις του Πέτρου Μώρη συνομιλούν με τα αρχαία αυτόματα και την εκπαιδευτική τους κληρονομιά, αντλώντας ταυτόχρονα ερεθίσματα από τη Street art και τη διαδικτυακή κουλτούρα.
Μέγαρο Υπατία (Πατησίων 55 & Ηπείρου – είσοδος από Ηπείρου) | 12:00-20:00
Τα αρχαία αυτόματα (αυτοελεγχόμενοι κινητικοί μηχανισμοί) συναντούν το αστικό underground και την τεχνοκουλτούρα του διαδικτύου στη γλυπτική εγκατάσταση του Πέτρου Μώρη, «Το δώρο του αυτοματισμού» που παρουσιάζεται στο πλαίσιο του Fast Forward Festival 6 της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση από 5 έως 19 Μαΐου στο Μέγαρο Υπατία (Πατησίων 55 & Ηπείρου). Ξεκινώντας από τη διαπίστωση ότι τα αυτόματα σε πολιτισμούς της αρχαιότητας, από τη Μεσόγειο έως την Ασία, υπήρξαν όχι μόνο τεχνουργήματα θαυμασμού και πολυτέλειας, αλλά και ένα είδος κοινωνικού αγαθού που προσέφερε δωρεάν γνώση και αισθητική απόλαυση, ο διεθνώς καταξιωμένος 33χρονος εικαστικός αναζητά το νήμα που συνδέει εκείνες τις ανοιχτές επιστημονικές κοινότητες με τα σημερινά τεχνολογικά μοντέλα της ανοιχτής πνευματικής ιδιοκτησίας του διαδικτύου.
Τα μοντέρνα «αυτόματα» του Πέτρου Μώρη, μια σειρά υβριδικών δημόσιων γλυπτών, που θυμίζουν συγχρόνως βάσεις αγαλμάτων, θεατρικές σκηνές και σκαλωσιές, παρουσιάζονται στο προαύλιο του Μεγάρου Υπατία, ανοίγοντας διάλογο με την εκπαιδευτική κληρονομιά που μας παρέδωσε η εποχή της νεοπλατωνικής φιλοσόφου, αστρονόμου και μαθηματικού, από την οποία πήρε το όνομά του το νεομπαρόκ μέγαρο, αλλά και με το Αρχαιολογικό Μουσείο και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο απέναντι.
Αξιοποιώντας καταγραφές δημόσιων γλυπτών από τον αστικό χώρο της Αθήνας και τρισδιάστατα μοντέλα που βρίσκει ο καθένας στο διαδίκτυο, ο Μώρης δημιουργεί τις δικές του αφηρημένες συνθέσεις, οι οποίες μεταφέρονται στις τρεις διαστάσεις μέσω του 3D printing και άλλων, πιο σύνθετων ψηφιακών μεθόδων, αλλά και συμβατικών τεχνικών ή υλικών, όπως το μάρμαρο, το μπετόν και το μέταλλο. Τα τελικά γλυπτά διακοσμούνται με μοτίβα που ποικίλλουν, από παρεμβατικά γκράφιτι μέχρι vector γραφικά και freeware γραμματοσειρές, σε ένα ποιητικό κολάζ αρχαϊκών και πρωτοποριακών τεχνολογιών.
Σε μια εποχή που η συζήτηση για την ανοιχτή πνευματική ιδιοκτησία και τα «κοινά» αποκτά νέες διαστάσεις, το επίκαιρο «δώρο» του Μώρη μάς καλεί να σκεφτούμε μέσα από μύθους και ιστορίες του παρελθόντος, αλλά και κοινότοπες εικόνες της αστικής και της ψηφιακής μας πραγματικότητας. Οι προκλήσεις του σήμερα και του αύριο για την τεχνολογική εξάπλωση του αυτοματισμού, σε σχέση και με τις ανθρώπινες εργασιακές συνθήκες, οι οποίες αποτελούν διαχρονικό άξονα αναφοράς στη δουλειά του Μώρη, έρχονται στο προσκήνιο με έναν υπαινικτικό, πολυεπίπεδο τρόπο.
Συντελεστές
Σύλληψη και Εκτέλεση: Πέτρος Μώρης
Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Κάτια Αρφαρά
Βοηθός Στούντιο: Κάλλια Φυσαράκη
Ευχαριστίες: Λητώ Κάττου, Δάφνη Δραγώνα, Debbora Battaglia, Matteo Pasquinelli, Khmer Rouge, Ευθύμης Θέου, Κώστας Βαλατσός
Ανάθεση-Παραγωγή: Onassis Stegi/Fast Forward Festival
Διαβάστε περισσότερα
O Πέτρος Μώρης, από αρκετά μικρός, έδειξε έντονο ενδιαφέρον για τον χώρο των υπολογιστών και της πληροφορικής, με διάθεση να μελετήσει προγραμματισμό και ασφάλεια δικτύων. Η επαφή του με την ψηφιακή και διαδικτυακή κουλτούρα συνδυάζεται με το βιωματικό του ενδιαφέρον για τα υλικά και τη χειρωνακτική εργασία, που είχε καλλιεργηθεί ήδη από τα πρώτα σχολικά του χρόνια, όταν περνούσε αρκετό χρόνο βοηθώντας στο εργαστήριο ψηφιδωτών των γονιών του, στη γενέτειρά του, Λαμία.
Στον πυρήνα της δουλειάς του βρίσκεται το ενδιαφέρον για τη δυναμική σχέση μνήμης και προόδου. Εξετάζει αυτό το σχήμα μέσω μιας ποιητικής ανάγνωσης των τομών μεταξύ των υλικών και των πολιτισμικών διαστρωματώσεων που συγκροτούν το ανθρώπινο, το τεχνολογικό και το πολιτισμικό περιβάλλον και των αλληλεπιδράσεων μεταξύ φυσικών και κοινωνικών φαινομένων.
Η έρευνά του ξεδιπλώνεται κυρίως μέσω της παραγωγής γλυπτικών εγκαταστάσεων και της καλλιτεχνικής συγγραφής, αλλά και μέσα από ένα δίκτυο καλλιτεχνικών, επιμελητικών και εκδοτικών συνεργασιών. Αυτές οι συμπαραγωγές ορίζουν το εννοιολογικό και αισθητικό πλαίσιο στο οποίο αναπτύσσεται το προσωπικό καλλιτεχνικό του έργο.
Μαζί με την εικαστικό Λητώ Κάττου εξέδωσαν πρόσφατα το AM, ένα zine λογοτεχνίας, ποίησης και θεωρίας που συγκεντρώνει κείμενα προηγούμενων αιώνων, τα πνευματικά δικαιώματα των οποίων έχουν πλέον καταστεί κοινό κτήμα (public domain), σε μια εκλεκτική συλλογή με διαφορετικό θέμα σε κάθε τεύχος.
Τα αυτόματα ήταν αυτοελεγχόμενοι κινητικοί μηχανισμοί που δούλευαν με ατμό, νερό, βαρύτητα κ.λπ. και απαντώνται σε διάφορες κουλτούρες, από τους αρχαίους πολιτισμούς της λεκάνης της Μεσογείου και της Αραβικής χερσονήσου έως την Ινδία, φτάνοντας και στη νεότερη Ευρώπη. Το ενδιαφέρον του Μώρη για αυτά τα υβρίδια τεχνολογικής καινοτομίας και τέχνης εστιάζεται στη μελέτη των αυτομάτων της Αλεξανδρινής περιόδου, όπου η τέχνη τους διδασκόταν από τους επιστήμονες της εποχής, με επίκεντρο τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.
Πέτρος Μώρης
Ο Πέτρος Μώρης (γενν. 1986, Λαμία) είναι πτυχιούχος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας και του Πανεπιστημίου Goldsmiths του Λονδίνου, καθώς και υποψήφιος διδάκτορας του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση. Ήταν υποψήφιος για τα βραβεία ΔΕΣΤΕ 2015 και Fellow του προγράμματος ARTWORKS 2018. Έχει παρουσιάσει ατομικές εκθέσεις σε χώρους τέχνης και γκαλερί, όπως οι Project Native Informant (Λονδίνο), DUVE Berlin (Βερολίνο), Union Pacific(Λονδίνο), Point Centre for Contemporary Art (Λευκωσία) και Σπίτι της Κύπρου, ενώ έχει πάρει μέρος σε διεθνείς ομαδικές εκθέσεις, σε μουσεία και ιδρύματα όπως το New Museum της Νέας Υόρκης, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, ηFutura Gallery της Πράγας και το Ontario College of Art & Design University. Έχει συνεπιμεληθεί εκθέσεις και δρώμενα στην Μπιενάλε της Αθήνας 2011, στο Circuits and Currents (Αθήνα), στη Whitechapel Gallery και την Chisenhale Gallery (Λονδίνο) και έχει δώσει διαλέξεις για τη δουλειά του στο ICA του Λονδίνου, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών.
Λητώ Κάττου
Η Λητώ Κάττου (1990, Λευκωσία) είναι εικαστικός καλλιτέχνις που έχει τη βάση της στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Royal College of Art του Λονδίνου με μεταπτυχιακό (ΜΑ) στη Γλυπτική, και από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ). Έχει παρουσιάσει πρόσφατα τη δουλειά της σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Artothek της Κολωνίας, στην γκαλερί Polansky Gallery της Πράγας, στο Μουσείο Μπενάκη της Αθήνας, στο ROOM E1027 του Βερολίνου, στο Point Centre for Contemporary Art της Λευκωσίας, στην Γκαλερί Ελένη Κορωναίου της Αθήνας, στην γκαλερί Nottingham Contemporary του Νότιγχαμ, στην γκαλερί Kraupa-Tuskany Zeidler του Βερολίνου και στον χώρο τέχνης Clearview.ltd του Λονδίνου. Η Κάττου έχει διακριθεί με το βραβείο New Positions της Διεθνούς Έκθεσης Ειδών ΤέχνηςArt Cologne το 2018 και ήταν η επίσημη προσκεκλημένη του προγράμματος φιλοξενίας καλλιτεχνών 89plus Google Residency το 2017.
Παράλληλες δράσεις
ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΥ
Κυριακή 12 Μαΐου | 18:00-20:00
Οι ομιλητές και οι ομιλήτριες θα διερευνήσουν την έννοια του τεχνολογικού αυτοματισμού ως ενός διττού πολιτισμικού φαντασιακού, μέσα από τις μυθολογικές και ιστορικές καταγωγές του και τις σύγχρονες εκφάνσεις του: από την αυτοματοποίηση της εργασίας στην Ανθρωπόκαινο έως την εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης.
Συμμετέχουν: Δάφνη Δραγώνα (επιμελήτρια και συγγραφέας με έδρα το Βερολίνο), Πέτρος Μώρης, Debbora Battaglia (Ερευνήτρια Καθηγήτρια Ανθρωπολογίας), Matteo Pasquinelli (Καθηγητής Φιλοσοφίας των Μέσων στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών και Design της Καρλσρούης)
ANIMA
Κυριακή 19 Μαΐου | 18:00-19:00
Μια βραδιά αναγνώσεων, με κείμενα του νέου τεύχους του “AM zine” από τον Πέτρο Μώρη, σε συνοδεία ενός ζωντανού soundtrack από την Khmer Rouge. Το “AM” είναι ένα zine λογοτεχνίας, ποίησης και θεωρίας, που δημοσιεύει κείμενα τα οποία έχουν πλέον καταστεί υλικό ανοιχτής πνευματικής ιδιοκτησίας. Το δεύτερο τεύχος, με τίτλο “Anima”, συνθέτει μια ιδιότυπη ανθολογία κειμένων και αποσπασμάτων βιβλίων, που εκτείνονται από την αρχαιότητα μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, με αναφορά στις μυθολογικές και ιστορικές καταγωγές του τεχνολογικού αυτοματισμού και της μαγικής εμψύχωσης. Το “AM” επιμελούνται η Λητώ Κάττου και ο Πέτρος Μώρης.
Λίγα λόγια για τους ομιλητές
Matteo Pasquinelli
Ο Δρ. Ματέο Πασκουινέλι είναι καθηγητής Φιλοσοφίας των Μέσων στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών και Design της Καρλσρούης (Γερμανία), όπου συντονίζει την ερευνητική ομάδα KIM πάνω στην κριτική μηχανική (τεχνητή) ευφυΐα. Πρόσφατα, επιμελήθηκε τον συλλογικό τόμο “Alleys of Your Mind: Augmented Intelligence and Its Traumas” (Meson Press), μεταξύ άλλων βιβλίων. Η έρευνά του εστιάζει στη διατομή των γνωστικών επιστημών, της ψηφιακής οικονομίας και της μηχανικής ευφυΐας. Αυτή την περίοδο ετοιμάζει μια μονογραφία για τις εκδόσεις Verso Books, με τον προσωρινό τίτλο “The Eye of the Master: Capital as Computation and Cognition”.
Δάφνη Δραγώνα
Η Δάφνη Δραγώνα είναι επιμελήτρια τέχνης και συγγραφέας, που ζει στο Βερολίνο. Από το 2015 είναι στην επιμελητική ομάδα του φεστιβάλ transmediale. Στη δουλειά της, ασχολείται με καλλιτεχνικές πρακτικές, μεθοδολογίες και παιδαγωγικές που αμφισβητούν τις σύγχρονες ασυμμετρίες της εξουσίας και προάγουν νέες μορφές κοινής εμπειρίας και κατανόησης. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα βιβλία, περιοδικά, ακαδημαϊκές επιθεωρήσεις και καταλόγους εκθέσεων. Ανάμεσα στις πρόσφατες εκθέσεις της είναι οι: “Tomorrows– Fictions spéculatives pour l’avenir méditerranéen” (παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση στο Le Lieu Unique της Ναντ, Γαλλία, 2019) και “…, an archeology of silence in the digital age” (Aksioma, Λιουμπλιάνα, Σλοβενία, 2017). Έχει διδακτορικό από το Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Debbora Battaglia, PHD / Ερευνήτρια Καθηγήτρια Ανθρωπολογίας
Η Ντέμπορα Μπατάλια έλαβε το διδακτορικό της στην Κοινωνική Ανθρωπολογία από το Πανεπιστήμιο του Cambridge. Έχει εκτεταμένες παρουσιάσεις και δημοσιεύσεις πάνω στην ανθρωπολογία των μελλόντων, πιο πρόσφατα στις διατομές των τεχνοεπιστημών, των μετα-ανθρώπινων σχέσεων και της εννοιολογικής τέχνης, εστιάζοντας σε νησιωτικά περιβάλλοντα. Η εργογραφία της περιλαμβάνει τα βιβλία “E.T. Culture: Anthropology in Outerspaces” (Duke UP), “Rhetorics of Self-Making” (επιμ.) (University of California Press) και “On the Bones of the Serpent: Person, Memory, and Mortality in a Melanesian Society” (University of Chicago Press), μια μονογραφία και διάφορα επιστημονικά άρθρα. Έχει βραβευτεί με υποτροφίες από το John Simon Guggenheim Foundation και το National Endowment for the Humanities, το Smithsonian Institution, καθώς και με το 2010 Five College 40th Anniversary Professorship.
https://www.onassis.org/el/whats-on/fast-forward-festival-6/fff6-gift-automation
Πληροφορίες
FAST FORWARD FESTIVAL 6
ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΥ
ΠΕΤΡΟΣ ΜΩΡΗΣ
Μέγαρο Υπατία (Πατησίων 55 & Ηπείρου – είσοδος από Ηπείρου)
Έκθεση: 5-19 Μαΐου | 12:00-20:00 | Είσοδος ελεύθερη
Συζήτηση: Κυριακή 12 Μαΐου | 18:00-20:00* | Στα αγγλικά με ταυτόχρονη διερμηνεία στα ελληνικά
Lecture Performance: Κυριακή 19 Μαΐου | 18:00-19:00* | Στα ελληνικά
*Είσοδος ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας. Οι θέσεις είναι περιορισμένες.