26 Απριλίου. Ο υποψήφιος για την Γαλλική Προεδρία, Εμμανουέλ Μακρόν, συναντάει τους απεργούς του εργοστασίου Whirlpool, στην πόλη Αμιέν. Φοβούμενος επεισόδια, συμφώνησε να πραγματοποιηθεί στο Επιμελητήριο.
Η αντίπαλός του, Μαρίν Λε Πεν, ως βετεράνα, που αντιλήφθηκε την ευκαιρία να τον κάψει επικοινωνιακά, πήγε κατευθείαν στο εργοστάσιο. Ο Μακρόν χωρίς άλλη επιλογή, μετέβη κι αυτός.
Παρά τις αποδοκιμασίες, ο Εμ.Μακρον τους έφερε βόλτα, περιορίζοντας την καταστροφική εικόνα που αναμετέδιδαν τα κανάλια από το μεσημέρι.
Αυτά ήταν τα γεγονότα, καταγεγραμμένα απο δεκάδες κάμερες. Καμία αμφισβήτηση. Την επομένη, ο γαλλικός Τύπος αφιέρωσε τα πρωτοσέλιδά του σε αυτό το «θέαμα» που παρακολούθησαν οι τηλεθεατές όλη την ημέρα. Με το συμπέρασμα ότι η Μαρίν Λε Πεν κυριαρχεί επικοινωνιακά, επιβάλλει το ρυθμό της.
Το Σάββατο, η αριστερή εφημερίδα Libération αφιερώνει 12 σελίδες με κεντρικό ερώτημα: «Πνεύμα της 21ης Απριλίου, έχεις αποθαρρυνθεί;».
Αναφέρεται στην Κυριακή 21 Απριλίου 2002. Τότε, για πρώτη φορά προκρίθηκε ακροδεξιός υποψήφιος στο 2ο γύρο, ο πατέρας της Μαρίν, ο Ζαν-Μαρί Λε Πεν, προκαλώντας μαζική, καθολική αντίσταση εναντίον του. Τόση που ο άλλος υποψήφιος, ο δεξιός Ζακ Σιράκ, είπε στον γραμματέα του Ντομινίκ Ντε Βιλπέν: « Άστο μην οργανώνεις τίποτα, κερδίσαμε». Και κυνικά είχε δίκιο: 82 % των ψήφων, χωρίς να κουνήσει το μικρό του δαχτυλάκι.
Απο τότε δεν έγινε τίποτα για να εξαφανιστεί το Εθνικό Μέτωπο, για το οποίο ο τότε πρόεδρός του είχε ομολογήσει: «Ποτέ δεν ήθελα να κυβερνήσω». Αντίθετα, το απλουστευμένο μυαλό των Γάλλων πολιτικών θεωρούσε ότι, αν παραμείνει μόνιμη απειλή το Εθνικό Μέτωπο, θα κερδίζουν εναλλάξ τις εκλογές αιώνια.
Το στοίχημα πέτυχε για τον Νικολά Σαρκοζί το 2007. Το 2012 όμως, όλοι κατάλαβαν ότι οι ψηφοφόροι χαζοί δεν είναι ούτε και οι Λε Πεν γραφικές ακροδεξιές καρικατούρες. Η Μαρίν Λε Πεν μεταμόρφωσε τον «μπαμπούλα» της πολιτικής σε «mainstream» κόμμα, με ένα 18 %. Πολλοί τότε τόλμησαν να πουν ότι την επόμενη φορά θα περάσει στον 2ο γύρο.
Το 2017 είναι φυσικό αποτέλεσμα της πολιτικής αδράνειας, ενώ η κοινωνική και οικονομική κατάσταση της Γαλλίας, όπως και της Ευρώπης χειροτέρευε.Το πνεύμα της 21 Απριλίου έχει σβήσει. Οι συνθήκες άλλαξαν. Η δραματική οικονομική κρίση του 2008-9 υποτιμήθηκε μόνο από τους πολιτικούς της χώρας. Όχι όμως από τον ακροαριστερό Ζαν-Λυκ Μελανσόν, που θεωρεί ότι αν δεν βγει η Λε Πεν Πρόεδρος τώρα, το 2022 είναι δικό της.
Η εισαγωγή μου ήταν μακροσκελής, γιατί δέχθηκα σφοδρή επίθεση γι’αυτά τα συμβάντα από ανώνυμους και ορισμένους επώνυμους μέσω Twitter (@ThomaisERT_RIK), όταν ενημέρωσα, περιορισμένη σε 140 χαρακτήρες.
Δεν συμβαδίζουν με την δική τους γνώμη για το τι συμβαίνει στη Γαλλία. Ναι, φαίνεται ότι υπάρχει ελληνικό κοινό που γνωρίζει καλύτερα την γαλλική πραγματικότητα, η οποία, κατά σύμπτωση, συμπίπτει α-κ-ρ-ι-β-ώ-ς με τη δική τους ανάλυση της ελληνικής πραγματικότητας. Όλος ο πλανήτης, η Ελλάδα.
Από την Τετάρτη λοιπόν, με το επεισόδιο «Whirlpool», δέχτηκα ένα καταιγισμό ανώνυμων μηνυμάτων, υβριστικών σχολίων που με κατηγορούσαν:
– Ότι πρόσκειμαι φιλικά στην Λε Πεν και την προωθώ.
– Ότι γι’αυτούς – de facto συριζαία – επιβεβαιώνω τη θεωρία των 2 άκρων.
– Ότι η ΕΡΤ πρέπει να κλείσει γιατί κάτι τέτοια «παράσιτα, ζώα, βλαμμένα, χαζοβιόλικα» όπως εγώ, τα πληρώνουν με το «αίμα» τους, μέσω ΔΕΗ. Ενδεικτικά, «εγώ σε πληρώνω, βούλωστο τσογλάνι».
Η τεχνική του καταιγισμού: απομόνωσαν τουιτς μου, τα αποστείρωσαν… ορίστε, μα είναι ολοφάνερο είναι λεπενική.
Ορισμένοι απαιτούσαν να απολογηθώ. Άλλοι να πάρω εδώ και τώρα θέση υπέρ ή ενάντια της Λε Πέν. Ένας ψευτοδημοσιογράφος, αυτός επώνυμα, αλλά ολοφάνερα διαταραγμένη προσωπικότητα, με πληροφόρησε ότι «δεν μπορώ να τον φτάσω ούτε καν στα γόνατά του».
Ορισμένοι ανώνυμοι είναι οι ίδιοι που στοχεύουν κι άλλους δημοσιογράφους ή πολίτες που τολμούν να εκφράσουν ο,τιδήποτε που αντιτίθεται στην επίσημη γραμμή τους: ή με εμάς ή εναντίον μας. Το κόλπο είναι γνωστό, οι περισσότεροι πληρώνονται, άλλοι φανερώνουν τη χαμηλή υπόστασή τους, αλλά όλοι ορμώμενοι από τους προηγούμενους τρεις στόχους.
Κερασάκι στην τούρτα, το σάιτ του δωρεάν περιοδικού Athens Voice θεώρησε οτι υπάρχει θέμα και αφιέρωσε άρθρο «Τα αμφιλεγόμενα tweets ανταποκρίτριας της ΕΡΤ για τη Λεπέν» http://www.athensvoice.gr/ellada/ta-amfilegomena-tweets-antapokritrias-tis-ert-gia-ti .
Η τεχνική είναι πολύ παλιά, αλλά επιστρέφει με τρομερό σουξέ, εξαιτίας της αμερικάνικης προεκλογικής καμπάνιας. Ναι, τα περίφημα «fake news». 1ο βήμα: μια ομάδα μυημένων πλημμυρίζουν το ίντερνετ με μια συγκεκριμένη χοντροκομμένη «πληροφορία». 2ο βήμα: ορισμένα σάιτ την αναπαράγουν «βασισμένοι στον σάλο» που δημιουργείται στο Ίντερνετ από «αγανακτισμένους πολίτες». Και γίνεται γεγονός ένα φανταστικό, ψεύτικο στοιχείο.
Αυτό το σάιτ είναι το Athens Voice. Το οποίο ονειρεύεται φαίνεται να μεταλλαχτεί σε ελληνικό Breitbart, αλλά χωρίς το ταλέντο του.
Φυσικά απαίτησα να ανακαλέσουν μέσω Twitter. Τους έστειλα βίντεο του Γάλλου δημοσιογράφου Edwy Plenel που δεν φημίζεται για την αγάπη του προς την οικογένεια Λε Πεν και το δημοσίευμα της Libération που έλεγαν ακριβώς τα ίδια πράγματα. Δεν μου απάντησαν.
Τους έστειλα ένα μέιλ. Με αγνόησαν. Τους ξαναέστειλα νέο, προειδοποιώντας τους ότι θα κινηθώ νομικά. Τίποτα.
Υπενθυμίζω οτι εγώ ήμουν το κεντρικό πρόσωπο του «άρθρου» που προκάλεσε «σάλο». Γιατί τότε; Το συμβόλαιο εκτέλεσης στόχευε την επαγγελματική υπόληψη, πυροβολεί και φεύγει. Τίποτα προσωπικό. Έκανε την δουλειά. Το επόμενο θύμα.
Ας προσπεράσουμε το στυλ και την ποιότητα του άρθρου που θυμίζει 16χρονο να ξεκατινιάζει στο Facebook, ας επικεντρωθούμε στο ότι επιτίθεται σε ανταποκριτή, η ιδιότητα αυτή ενδιαφέρει τον «16χρονο» μας. Γιατί ; Γιατί έχουν μείνει ελάχιστοι τέτοιοι που να συνδέουν την Ελλάδα με τον υπόλοιπο κόσμο και να την ενημερώνουν μέσα από το δικό τους πρίσμα, αντί να αντιγράφονται άρθρα του γαλλικού τύπου ή των πρακτορείων, στην καλύτερη των περιπτώσεων, σερβίροντάς τα σε ένα κοινό που δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να αποκωδικοποιήσει τα παγκόσμια γεγονότα που επηρεάζουν τη ζωή του. Φυσικά, δεν αφορά μόνο το ελληνικό κοινό. Το «ουρανοκατέβατο» Brexit είναι απλά το τελευταίο παράδειγμα. Οι γαλλικές εκλογές ίσως είναι το επόμενο. Ακόμα πιο σοκαριστικό για τον στυλοβάτη της δημοκρατίας, το Αthens Voice δεν περίμενε κάτι τέτοιο από ανταποκρίτρια της ΕΡΤ, της δημόσιας, συγγνώμη κρατικής, τηλεόρασης! Το πιάσατε το υπονοούμενο;
Τελικά, δεν θα κινηθώ νομικά ενάντια στην Αthens Voice. Η αιτία είναι η φωτογραφία που επέλεξαν για να συνοδεύει το ψευτοάρθρο. Τι διακρίνει κανείς πίσω; «J’irai voter sur vos tombes = θα πάω να ψηφίσω πάνω από τους τάφους σας», ήταν ένα από τα συγκλονιστικά μηνύματα των Γάλλων μετά την τρομοκρατική επίθεση της 13ης Νοεμβρίου 2015 στο Bataclan και στα μπαράκια του Παρισιού. Ένα μήνυμα για τον θρίαμβο της δημοκρατίας, ενάντια στο Φόβο. Η Αthens Voice αυτοακυρώνεται ή ο «16χρονος» μου κλείνει κρυπτικά το μάτι.
*Η Θωμαΐς Παπαϊωάννου είναι ελληνογαλλίδα, δημοσιογράφος 22 χρόνια. Δούλεψε για τα μεγαλύτερα δίκτυα του κόσμου: CBC-Radio Canada, CNN, CBS “60 Minutes”, WTN, APTN, Canal+. Δουλεύει για το γαλλικό ειδησεογραφικό κανάλι CNEWS και συνεργάζεται με την ΕΡΤ.
