Ευτυχώς, αυτή η χώρα, όπως και κάθε άλλη εξάλλου, “παράγει” και ελπίδα, άνεμο αλλαγής, έγνοια για το σύνολο, προσπάθεια και αγώνα για ένα καλύτερο και πιο δίκαιο αύριο για όλους.
Αφορμή γι’ αυτή τη σκέψη αποτέλεσαν τα λίτρα χολερικής διαδικτυακής μελάνης που χύθηκαν αρχικά για την Γκρέτα και στη συνέχεια για τα δικά μας πιτσιρίκια που βγαίνουν στον δρόμο και διεκδικούν το αυτονόητο: το δικαίωμα στο μέλλον τους.
Σε χρόνο dt, trolls, σκεπτικιστές και απλοί ανίδεοι (πάντα με άποψη) μας είπαν ότι:
- Τα πιτσιρίκια δεν ξέρουν τι τους γίνεται και τα σοβαρά θέματα να τα αφήσουν στους επιστήμονες. Αγνοούν όμως ότι τα πιτσιρίκια αναπαράγουν αυτά που λένε οι πλέον επίσημοι επιστημονικοί φορείς.
- Τα πιτσιρίκια δεν έχουν δουλειά να κάνουν απεργίες (και καταλήψεις και επαναστάσεις και τέτοια) παρά να πηγαίνουν στο σχολείο τους, αγνοώντας ότι (με τη βούλα πλέον) το εκπαιδευτικό μας σύστημα παράγει…αναλφάβητους. Επιπλέον, η κλιματική αλλαγή και η κλιματική κρίση δεν αποτελούν μέρος της διδακτέας ύλης ακόμα! Άρα, πώς ακριβώς ετοιμάζονται στο σχολείο για το μέλλον τους;
- Τις αποφάσεις τις παίρνουν οι πολιτικοί και αυτοί ακούνε τους μεγάλους και ποτέ τα πιτσιρίκια. Δεν ξέρουν όμως ότι αυτό ακριβώς λένε τα πιτσιρίκια: ότι παίρνονται αποφάσεις για το μέλλον τους χωρίς αυτούς και ότι – μέχρι σήμερα – τα έχουμε κάνει θάλασσα. Δυστυχώς, οι ενήλικες έχουμε αποτύχει.
- Η κλιματική αλλαγή δεν υπάρχει, δεν είναι ανθρωπογενής, το κλίμα πάντα άλλαζε, winteriscoming … (ασχολίαστο, η χαρά του κάθε climate denier, “θέλει η Βασίλω να χαρεί και η χαρά δεν την αφήνει”)
- Κάποιοι κρύβονται από πίσω από όλα αυτά. Οικονομικά συμφέροντα. Και ως γνωστόν, η γη είναι επίπεδη και ο γάιδαρος πετάει (προφανώς η κλιματική κρίση είναι ένας εφιάλτης που θα περάσει όταν ξυπνήσουμε)
Υπάρχει ένα όριο πέρα από το οποίο η άρνηση (denial) γίνεται τοξική. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να την αγνοήσουμε. Αντί να βγάζουμε χολή, πρέπει απλά να ακούσουμε τα παιδιά. Όπως λέει και η Γκρέτα “δεν θέλουμε την προσοχή ή την συμπάθειά σας, θέλουμε να κάνετε αυτό που πρέπει, αυτό που λέει η επιστήμη, ΤΩΡΑ”.
Πηγή: greenpeace.org
Ο Νίκος Χαραλαμπίδης από τον Φεβρουάριο του 2002 έχει τη θέση του Γενικού Διευθυντή στο Ελληνικό Γραφείο της Greenpeace.
Σπούδασε στο Φυσικό Τμήμα του Καπποδιστριακού Παν/μιου Αθηνών. Ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές Μετεωρολογίας-Ωκεανολογίας στο Παν/μιο Pierre et Marie Curie, PARIS VI καθώς και τον μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών Γενικής Ωκεανογραφίας στο Παν/μιο Αθηνών. Από το 1985 δραστηριοποιείται σε θέματα προστασίας φυσικού περιβάλλοντος και άγριας ζωής. Το 1992 ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στη Greenpeace, αναλαμβάνοντας την εκστρατεία για τη θαλάσσια οικολογία. Τα τελευταία χρόνια επικεντρώνει το ενδιαφέρον του σε θέματα Βιώσιμης Ανάπτυξης, δηλαδή στην προώθηση λύσεων που θα συμβάλλουν στην έξοδο από την κοινωνική, κλιματική, οικονομική κρίση. Έχει συγγράψει βιβλία και άρθρα για θέματα σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος, το ρόλο της Κοινωνίας των Πολιτών, τις κλιματικές αλλαγές και την ενέργεια, τη Βιώσιμη Ανάπτυξη.
