Ευτυχώς, ο κόσμος δεν είναι οι «πετσωμένοι»

Ευτυχώς, ο κόσμος δεν είναι οι «πετσωμένοι»

Από τις απαρχές ήδη της ελληνικής δημοσιογραφίας, όταν πρωτοβγήκαν τα «Ελληνικά Χρονικά» στο Μεσολόγγι του Αγώνα πριν από σχεδόν 200 χρόνια, χάρη στις παρεμβάσεις του εκδότη τους Ιωάννη Ιάκωβου Μάγερ μάθαμε ότι «η δημοσίευσις είναι η ψυχή της δικαιοσύνης». Και με αυτό στο μυαλό τους, παρά τις εξαιρέσεις, πορεύτηκαν γενιές και γενιές δημοσιογράφων, σε καλούς αλλά και σε δίσεχτους καιρούς και αυτό –προφανώς– μετράει περισσότερο.

Πάντα βέβαια οι εξουσίες ήθελαν να έχουν τους δημοσιογράφους του χεριού τους και αναζητούσαν τρόπους για να κάνουν στραβό το ίσο, για να τους βάλουν στην κωλότσεπη, για να θάβονται οι αλήθειες και να πλασάρονται σαν αλήθεια τα ψέματα. Ποτέ όμως, τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση και μετά, δεν υπήρχε κυβέρνηση που να επιδιώκει τόσο πολύ, με τόσα μέσα και με όλους τους δυνατούς τρόπους να ελέγξει τα ΜΜΕ και κυριολεκτικά να εξαφανίσει όσους δημοσιογράφους δεν αποδέχονται τον ρόλο του «ενσωματωμένου».

Αυτήν τη θλιβερή πρωτιά την έχει αναμφισβήτητα η κυβέρνηση Μητσοτάκη! Και δεν είναι η μοναδική. Γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να αποκαλεί λ.χ. σε συνεντεύξεις το κόμμα του… «δημοκρατική παράταξη» αλλά οι πολιτικές που υπηρετεί πολύ απέχουν από το να είναι δημοκρατικές, ενώ η ιδιοτέλεια που τις κανοναρχεί φαίνεται… από μακριά. Η εργαλειοποίηση της επιτροπής των επιδημιολόγων η οποία πήγε πακέτο με την αδυναμία αντιμετώπισης της πανδημίας ενώ όλοι τους, από τους παρεπιδημούντες στο Μαξίμου μέχρι τα πετσωμένα ΜΜΕ, προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι βαδίζουμε στο «τελευταίο μίλι» έδειξε σαφέστατα πού το πάνε.

Η εργαλειοποίηση τώρα της Δικαιοσύνης και η δίωξη κατά του Κώστα Βαξεβάνη –όπως και της Γιάννας Παπαδάκου πριν από λίγο καιρό– δείχνουν τόσο την εκδικητικότητα του συστήματος όσο και τα ζόρια που τραβάει η κομπανία του Μαξίμου, η οποία τρέμοντας κυριολεκτικά γι’ αυτά που ξημερώνουν προσπαθεί να κλείσει στόματα με την ποινικοποίηση της έρευνας και της κριτικής.

Μπορεί δηλαδή ο Μητσοτάκης και οι περί αυτόν να μην έκαναν τίποτε για να πληρώσει αποζημιώσεις η Novartis στη χώρα μας, αλλά θέλουν να πληρώσουν (!) όσοι, όπως ο Κώστας Βαξεβάνης, αποκάλυψαν τον σκοτεινό ρόλο της Novartis και τη διαπλοκή της με συστημικούς παράγοντες στην Ελλάδα. Και ταυτόχρονα, στον δρόμο που χάραξαν Ορμπάν και Ερντογάν, οι κατά τα άλλα… ευρωπαϊστές νεοφιλελεύθεροι περνούν σε ανώτερο στάδιο «αντιμετώπισης» των δημοσιογράφων που αντιτάσσονται στο καθεστώς Μητσοτάκη.

Προφανώς όμως λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, καθώς ο κόσμος έχει αλλάξει περπατησιά και δεν είναι διόλου όπως τον παρουσιάζουν οι «πετσωμένοι». Αντίθετα, είναι όπως ακριβώς φαίνεται στο #με_τον_Βαξεβάνη, στο #δικο_σας_συνάδελφοι και όπως ακούγεται όπου υπάρχουν πολίτες.

Documento Newsletter