«Ευτυχία» σε πράσινο φόντο

«Ευτυχία» σε πράσινο φόντο

Η εικονική αγκαλιά μιας μητέρας με τη νεκρή κόρη της τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατό της έφερε ξανά στην επιφάνεια τη συζήτηση περί ορίων στην αξιοποίηση της τεχνολογίας

Οταν χάνεις ένα αγαπημένο πρόσωπο η πρώτη σκέψη που σου ματώνει την ψυχή είναι ότι δεν πρόκειται να το ξαναδείς. Ομως τα τελευταία χρόνια η πρόοδος στους τομείς της τεχνολογίας αλλά και της ιατρικής επιχειρεί να ανατρέψει αυτά τα τραγικά δεδομένα, φέρνοντας παράλληλα στο προσκήνιο σειρά σοβαρότατων ηθικών ζητημάτων.

Ενα βλέμμα τόσο οικείο αλλά και τόσο μακρινό. Δύο μάτια που κοίταζες κάθε μέρα και έχεις χρόνια να αντικρίσεις. Ενα παιδικό χέρι που λαχταράς να κλείσεις στις χούφτες σου. Ενα κορμάκι που θέλεις να σφίξεις στην αγκαλιά αλλά δεν μπορείς. Τόσο κοντά σου αλλά και τόσο μακριά…

Με τη βοήθεια της εικονικής πραγματικότητας μια μητέρα στη Νότια Κορέα «συνάντησε» πάλι την επτάχρονη κόρη της που έφυγε από τη ζωή πριν από τέσσερα χρόνια. Με τους λυγμούς να πνίγουν τη φωνή της η γυναίκα μιλά στο παιδί. Του λέει ό,τι έχει μέσα στην καρδιά της και δεν πρόλαβε να του πει καθώς η μικρή πέθανε νικημένη από ανίατη ασθένεια. Οσα τα βράδια ψιθυρίζει βρέχοντας με δάκρυα το μαξιλάρι της. Το κορίτσι τη διαβεβαιώνει πως είναι ευτυχισμένο και δεν πονά πιά.

Την καλεί να της δείξει το δωμάτιο όπου μένει, κάθονται και σβήνουν τα κεριά σε μια τούρτα, τη βλέπει να τρώει όπως τόσες φορές στα επτά χρόνια που τη μεγάλωνε. Οταν η μικρή νυστάζει, πέφτει για ύπνο. Τη θέση της παίρνει αυτόματα μια λευκή πεταλούδα και η ψυχή του μικρού αγγέλου επιστρέφει στον ουρανό. Οταν σταματά η εικονική πραγματικότητα, η μάνα βρίσκεται μόνη σε ένα πράσινο δωμάτιο.

Πώς έγινε

Τη δυνατότητα να ζήσει πάλι λίγες στιγμές με το αγαπημένο της παιδί πρόσφερε στη γυναίκα μια νοτιοκορεατική εκπομπή με τίτλο «Meeting you». Παρόντες στο στούντιο ήταν τα αδέρφια και ο πατέρας του κοριτσιού που παρακολουθούσαν κλαίγοντας.

Οι υπεύθυνοι του εγχειρήματος αναφέρουν ότι χρειάστηκαν σχεδόν οκτώ μήνες σκληρής δουλειάς. Την ανάπτυξη ανέλαβε η startup εταιρεία Vive Studios, η οποία χρησιμοποίησε την τεχνική της φωτογραμμετρίας για να δημιουργήσει το ολόγραμμα έχοντας ως βάση φωτογραφίες του παιδιού αλλά και της αδερφής του.

Με τη βοήθεια της τεχνολογίας τεχνητής νοημοσύνης και αισθητήρων κίνησης κατέγραψαν τις κινήσεις και τη φωνή ώστε να μπορεί να υπάρξει αλληλεπίδραση στη συνομιλία με τη μητέρα. Οι απαντήσεις καταγράφηκαν έπειτα από πολύωρες συνεντεύξεις με άλλα μέλη της οικογένειας που τη γνώριζαν, αλλά και από βίντεο της εκλιπούσας.

Με την τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης και αισθητήρων κίνησης κατέγραψαν κινήσεις και φωνές ώστε να μπορεί να υπάρξει αλληλεπίδραση στη συνομιλία με τη μητέρα

Πολλά ερωτήματα

Η μητέρα δήλωσε ότι έζησε μια ευτυχισμένη στιγμή. Ενα όνειρο που πάντοτε λαχταρούσε. Η προβολή του επεισοδίου που συγκίνησε ολόκληρο τον πλανήτη βρήκε αντίθετη μεγάλη μερίδα του κόσμου. Οι επικριτές έθεσαν σοβαρά ηθικά ζητήματα. Εάν υπάρχει σεβασμός στο πρόσωπο του νεκρού, ποιος είναι αυτός που του δανείζει τη φωνή του και επιλέγει τα λόγια που θα πει; Πώς μπορεί να επηρεάσει τον ψυχισμό των ανθρώπων μια τέτοια «συνάντηση» με ένα προσφιλές πρόσωπο που έχει πεθάνει; Και πώς μπορεί να διαχειριστεί το συναισθηματικό φορτίο μια μητέρα που πενθεί τον χαμό του παιδιού της; Και κυρίως, είναι σωστό να εκμεταλλεύεσαι τον πόνο ενός ανθρώπου και να τον προβάλλεις δημοσίως;

Ετικέτες

Documento Newsletter