Το Eurohoops παρουσιάζει τις πρεμιέρες του Παναθηναϊκού στη Euroleague από το 2010 και έπειτα, εν αναμονή της αναμέτρησης των πρασίνων με τον Ερυθρό Αστέρα.
Του Γιάννη Γιανναράκη
Η ώρα των αποδείξεων έφτασε! Ο Παναθηναϊκός του Αργύρη Πεδουλάκη ρίχνεται στη μάχη της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης κόντρα στον αξιόμαχο Ερυθρό Αστέρα του πρώην πρασίνου Τζέιμς Γκιστ και στοχεύει σε μια πειστική εμφάνιση, φράση που δεν αποτελεί συνώνυμο για το Τριφύλλι στους εναρκτήριους αγώνες των τελευταίων χρόνων. Ο Παναθηναϊκός, πέρα κάποιων εξαιρέσεων, δεν θέλει να θυμάται τις ευρωπαϊκές πρεμιέρες της τελευταίας δεκαετίας, καθώς η εικόνα του δεν ήταν η αναμενόμενη.
Ειδικότερα μακριά από το Ο.Α.Κ.Α. οι πράσινοι έχουν βρει το μπελά τους, καθώς είναι δίχως νίκη σε πρεμιέρα από τον εναρκτήριο αγώνα κόντρα στη Βαλένθια το 2010! Βέβαια, εντός έδρας η κατάσταση μετριάζεται, μιας και ο Παναθηναϊκός είναι αήττητος την τρέχουσα δεκαετία οπότε ξεκινά τις υποχρεώσεις τους εντός συνόρων, παρά το γεγονός πως συνήθως δεν πείθει με την απόδοση του.
Η ιστορία τείνει να επαναλαμβάνεται, παρά το γεγονός ότι οι έξι φορές πρωταθλητές Ευρώπης έχουν όλα τα φόντα για να ικανοποιήσουν το κοινό τους το βράδυ της Παρασκευής. Δεδομένης της κακής παράδοσης του Παναθηναϊκού, πάμε να δούμε τα καλά και τα κακώς κείμενα του Τριφυλλιού από το 2010 και έπειτα, από την επίδειξη δύναμης μέσα στην Βαλένθια έως και την αγχωτική νίκη επί της Μακάμπι.
2010/11: H μαγεία της απλότητας
Τις περισσότερες φορές, το πλέον απαιτητικό στο σύγχρονο μπάσκετ είναι η επιβολή της απλότητας και η χρησιμοποίηση της ως ένα νικηφόρο εργαλείο. Τα παραδείγματα ομάδων που παραμέρισαν αυτό τον τομέα του παιχνιδιού και εν τέλει απέτυχαν είναι πάμπολλα. Στη λίστα αυτών δεν περιλαμβάνεται ο Παναθηναϊκός της περιόδου 2010-2011. Η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς κατόρθωσε μέσα σε ένα καλοκαίρι να ολοκληρώσει ένα ιδιόμορφο παζλ. Η ηχηρή αποχώρηση του Βασίλη Σπανούλη καλύφθηκε εκ των έσω, με την ανάληψη περισσότερων ευθυνών από τον Νικ Καλάθη, ενώ το κενό του NBAer Νίκολα Πέκοβιτς άφησε μια ελεύθερη θέση για τον Άλεξ Μάριτς. Κατέφτασε αναβάθμιση στη θέση «3» δια χειρός… Ρομέν Σάτο, ενώ ενισχύεται το ελληνικό στοιχείο με τους Βουγιούκα και Καϊμακόγλου.
Το πρώτο τεστ έρχεται επί ισπανικού εδάφους κόντρα στη Βαλένθια που περιείχε πολλά μελλοντικά γνώριμα πρόσωπα. Νάντο ντε Κολό (22 ετών, δεν αγωνίστηκε), Βίκτορ Κλαβέρ (21 ετών) και ο άγουρος τότε Τορνίκε Σενγκέλια (18 έτων) ήταν μόνο μερικά από τα στελέχη των Ισπανών, που είχαν τα πάντα εκτός από εμπειρία. Ένα σημείο που παραήταν αδύναμο για να μην χτυπηθεί. Έπειτα από το ανταγωνιστικη πρώτο μέρος ο Ομπράντοβιτς εφαρμόζει άμυνας ζώνης που πνίγει τους γηπεδούχους, οι οποίοι πέρα των Κλαβέρ (15π., 6ριμπ.) και Μαρτίνεθ (16π.) εμφανίζονται λειψοί επιθετικά.
Στον αντίποδα, το «Τριφύλλι» χαίρει άκρας ομαδικότητας, καθώς βρίσκει σκορ από τα 11/12 του ρόστερ, πέντε εκ των οποίων αγγίζουν ή ξεπερνούν τα διψήφια νούμερα. Το τελικό 72-56 έρχεται με κορυφαίο τον Μάικ Μπατίστ, την ώρα που ο Δημήτρης Διαμαντίδης (8 πόντοι, 7 ασίστ, 4 κλεψίματα) δίνεις μια πρώτη γεύση για όσα θα επακολουθήσουν.
Οι «Πράσινοι» παρότι χάνουν το πλεονέκτημα της έδρας στην ισοβαθμία από την Κάχα Λαμποράλ, αρνούνται στη πρωταθλήτρια Μπαρτσελόνα την ευκαιρία να διατήρησει τα σκήπτρα της εντός έδρας.
Όταν φτάνει η ώρα του Final Four στη Βαρκελώνη, το νερό έχει μπει στο αυλάκι. Ο Διαμαντίδης παίζει το καλύτερο μπάσκετ της ζωής του και οδηγεί εκ του ασφαλούς την ομάδα του στο έκτο ευρωπαϊκό αστέρι, σε μια μέρα που έμελλε να αποδειχθεί αλησμόνητη και πλέον, μακρινή.
2011/12: Είχε ξεχάσει το φρένο… στη Βαρκελώνη
Τι μπορεί να συμβεί όταν κρατάς αναλλοίωτο το ρόστερ ενός πρωταθλητή Ευρώπης ενώ παράλληλα προσθέτεις σε αυτό την ποιότητα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους;
Σαφέστατα βάζεις τις βάζεις για το repeat. Με αυτά τα δεδομένα είναι σχεδόν αδύνατο η έστω φιλότιμη Μάλαγα να αποδειχθεί σοβαρό εμπόδιο για τον φαινομενικά έτοιμο Παναθηναϊκό του Οκτωβρίου. Ειδικότερα όταν αυτή η ομάδα σουτάρει με ποσοστό ανώτερο του 60% από την γραμμή του τριπόντου, τότε μπορείς να δίνεις εύσημα για το γεγονός ότι οι Ισπανοί είχαν κατορθώσει να φτάσουν μέχρι και το -1 στο δεύτερο μέρος (52-51).
Κορυφαίος του «Τριφυλλιού» των επτά διψήφιων ήταν ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο οποίος σταματήσε στους 17 πόντους. 16 προσέθεσε ο Ρομέν Σάτο ενώ 10 μέτρησε ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους σε εννιά λεπτά συμμετόχης, όντας αλάνθαστος εντός πεδιάς. Η συνέχεια έμοιαζε ιδανικό déjà vu για την ομάδα του Ομπραντόβιτς, που κατάφερε να προκριθεί στο τρίτο Final Four της την τελευταία τετραετία. Τότε ήταν που το Ελληνικό μπάσκετ έφτασε μια ανάσα από την απόλυτη καταξίωση του. Ο τελικός μεταξύ των δύο αιωνίων δεν ήρθε ποτέ, καθώς ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε από την ΤΣΣΚΑ, σε έναν αγώνα που κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αυτοκτονία, δεδομένων των συνθηκών που επικράτησαν από αγωνιστικούς και μη παράγοντες.
2012/13: Αλλαγμένος ναι, αποδυναμωμένος όχι!
Η απουσία από τον τελικό της Κωνσταντινούπολης σε συνδυασμό με την απώλεια των εγχώριων κεκτημένων οδηγεί σε μια πλήρη αλλαγή σελίδας. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς αποχωρεί, παίρνοντας μαζί του όλη σχεδόν την αρμάδα των επιτυχιών (Μπατίστ, Μάριτς, Σάτο, Γιασικεβίτσιους). Προσθέστε σε όλα αυτά και την αποχώρηση του Νικ Καλάθη για το Μέμφις και κάπως έτσι το γλυκό δένει για τα καλά.
Στον αντίποδα βέβαια, έγιναν κινήσεις που έδειχναν μηδαμινή διάθεση ανακωχής. Η απόκτηση των Ούκιτς, Σχορτσιανίτη, Ματσιούλις και Λάσμε, σε συνδυασμό με τον ερχομό του υπερόπλου Κέβιν Πάνκο δημιουργούσε κάποιες πρόσκαιρες φιλοδοξίες.
Αυτό όμως που παρουσίασε το σύνολο του Αργύρη Πεδουλάκη στην εκτός έδρας πρεμιέρα κόντρα στη Ρεάλ δίνει βάσιμες ελπίδες εξέλιξης. Οι «Πράσινοι» στέκονται εξαιρετικά για 35 λεπτά στο παρκέ, προηγούμενοι με 44-35 στην ανάπαυλα και 65-61 στις αρχές της τελευταίας περιόδου. Τότε, το 4ο φάουλ του εξωπραγματικού κατά τα άλλα «Big Sofo» αλλάζει τις ισορροπίες. Η «Βασίλισσα» εκμεταλλευομένη το κενό στη θέση «5», ελέω της απογοητευτικής εμφάνισης του Άρμστρονγκ, παίρνει τα ηνία του αγώνα και ούτε η επιστροφή του Σχορτσιανίτη καθιστά δυνατή την ολική επαναφορά. Το τελικό 85-78 έρχεται παρά την τρομερή εμφάνιση του Έλληνα σέντερ (23 πόντοι), καθώς οι Ρούντι (23 πόντοι) και Μίροτιτς (18 πόντοι) δημιούργησαν ζημιές που δεν καλυπτόντουσαν.
Παρά το κακό ξεκίνημα, οι «Πράσινοι» θα βρεθούν με αξιώσεις στο Top 16, όμως η αδράνεια στα μεγάλα ματς ρίχνει την ομάδα του Πεδουλάκη πάνω στην κατά πολλούς άτρωτη Μπαρτσελόνα. Το σκηνικό της περσινής σεζόν δεν επαναλαμβάνεται και ο Παναθηναϊκός μένει εκτός Final Four για μια ήττα, πληρώνοντας ουσιαστικά την μεγάλη ευκαιρία που απώλεσε μετά την αλησμόνητη επικράτηση μέσα στη Βαρκελώνη με το σουτ του Δημήτρη Διαμαντήδη.
2013/14: Η επιβεβαίωση όλων των μπασκετικών κλισέ!
Το αφιλόξενο Βίλνιους έμελλε να είναι το εφαλτήριο του Παναθηναϊκού για τις ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις της σεζόν 2013-2014. Οι «Πράσινοι» αντιμετώπιζαν την άκρως επικίνδυνη Λιέτουβος Ρίτας του Ανδρέα Γλυνιαδάκη αλλά και των πρώην ερυθρόλευκων Σεϊμπούτις και Γκετσεβίτσιους.
Η ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη εμφανιζόταν σαφώς βελτιωμένη από πλευράς προσώπων, τόσο με την επιστροφή του Μάικ Μπατίστ, όσο και με την έλευση του Λουκά Μαυροκεφαλίδη. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε η αναγκαία «ένεση» νεότητας, με την απόκτηση του Νίκου Παππά και του Βλαντο Γιάνκοβιτς από τον Πανιώνιο.
Όσον αφορά την πρεμιέρα, ο προπονητής των Λιθουανών Ντιρκ Μπάουερμαν, υποστήριζε πως το μεγαλείο του ονόματος του Παναθηναϊκού κάνει την αναμέτρηση εύκολη για την ομάδα του καθώς το κίνητρο είναι τεράστιο. Λίγες ώρες αργότερα, είχε δικαιωθεί πανηγυρικά.
Οι Λιθουανοί έκαναν ότι έπρεπε σωστά, την ώρα που το «Τριφύλλι» αδυνατούσε να αποκτήσει διαφορά ασφαλείας. Οι γηπεδούχοι θα μπορούσαν κάλλιστα να είχαν φύγει νικητές μετά από 40 λεπτά, όμως ο Δημήτρης Διαμαντίδης με τέσσερις αναπάντητους πόντους (1/2 βολές και ένα τρίποντο από τα 7.5 μέτρα) έστειλε το ματς στη παράταση και την πλάστιγγα της ψυχολογίας στην πλευρά της ομάδας του. Παρόλα αυτά, το σύνολο του Αργύρη Πεδουλάκη πήρε κάτω από την βάση στο τομέα της ψυχραιμίας. Έπαιξε με την φωτιά και κάηκε δια χειρός Σεϊμπούτις, ο οποίος διαμόρφωσε το τελικό 84-83, 5.5 δευτερόλεπτα πριν το τέλος.
Η προβληματική εικόνα των «Πρασίνων» δεν έλαβε τέλος, γεγονός που επέφερε την απομάκρυνση του Πεδουλάκη μεσούσης της σεζόν. Με τον Φραγκίσκο Αλβέρτη στο πάγκο, ο Παναθηναϊκός κοιτάει στα ίσια για τέσσερα ματς την πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Χάνει ανεπανάληπτη ευκαιρία για break στο πρώτο ματς της σειράς και παρά το ότι καταφέρνει να κάνει το 2-2 στο κολαστήριο του Ο.Α.Κ.Α., αποχαιρετά την διοργάνωση ύστερα από ήττα-συντριβή στη Μόσχα με 74-44.
2014/15: Εκτέλεση καθήκοντος με αυτοκτονικές τάσεις
Πιθανότατα η λιγότερο λαμπρή από πλευράς αντιπάλου πρεμιέρα του Παναθηναϊκού την τρέχουσα δεκαετία. Με τον Ντούσκο Ιβάνοβιτς στο τιμόνι και πολλαπλές αλλαγές προσώπων για άλλη μια φορά, ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει την άσημη Τουρόφ στο Ο.Α.Κ.Α., σε έναν αγώνα που σου προσφέρει ελάχιστα αν τον κερδίσεις αλλά σε πληγώνει ανεπανόρθωτα αν τον χάσεις.
Οι «Πράσινοι» της νέας φαινομενικά εποχής εμφανίστηκαν ικανοί να μετατρέψουν το παιχνίδι σε τυπική διαδικασία, φτάνοντας την διαφορά μέχρι και το +14 (60-46) έχοντας ως κύριο επιθετικό εκφραστή τον Νίκο Παππά (16π.)
Οι σκληροτράχηλοι Πολωνοί κατόρθωσαν εν τέλει να καρδιοχτυπήσουν το Ο.Α.Κ.Α., κατεβάζοντας την διαφορά στο +2 (73-71) πέντε λεπτά πριν το φινάλε και στους τρεις πόντους (80-77) με τρίποντο του πάλαι ποτέ ερυθρόλευκου Μάρντι Κόλινς 32 δευτερόλεπτα πριν την λήξη. Οι βολές του Τζέιμς Γκιστ τελείωσαν όλα τα σενάρια μιας πιθανής έκπληξης, όμως το τελικό 84-77 έβαλε από νωρίς σε πονοκέφαλο τον Ιβάνοβιτς, του οποίου η θητεία έμελλε να αποδειχτεί βραχυπρόθεσμη.
Το τέλος της σεζόν 2014-2015 έφερνε τους έξι φορές πρωταθλητές Ευρώπης να μένουν μονάχα στη κατάκτηση του κυπέλλου, όντας σε συνεχή αστάθεια καθόλη την διάρκεια της χρονιάς.
2015/16: Το πρώτο εκ των θυμάτων μιας μοχθηρής αρκούδας
Το ταξίδι του Παναθηναϊκού στο μακρινό Κράσνονταρ για την πρεμιέρα της Ευρωλίγκας επιφύλασσε την συνάντηση με έναν παλιό γνώριμο και έναν… μελλοντικό φίλο. Η Λοκομοτίβ Κουμπάν του Γιώργου Μπαρτζώκα θέλει να σταθεί εμπόδιο στους «Πράσινους», οι οποίοι ελπίζουν σε πορεία καλύτερη από αυτές των τελευταίων, με κινητήριους μοχλούς τους Ραντούλιτσα, Κούζμιτς, και σημείο αναφοράς την επιστροφή του Νικ Καλάθη, ο οποίος έρχεται να πλαισιώσει τον Δημήτρη Διαμαντίδη, ενόψει της τελευταίας σεζόν της καριέρας του. Ο Αλεξάνταρ Τζόρτζεβιτς φέρνει το μέταλλο του νικητή από την άκρη του πάγκου, ωστόσο για άλλη μια πρεμιέρα ο Παναθηναϊκός πέφτει θύμα του χειρότερου εαυτού του.
Παρά το εξαιρετικό ξεκίνημα (19-27 στο 12’), ο Παναθηναϊκός «εξαφανίστηκε» από το παρκέ για όλη την υπόλοιπη διάρκεια του αγώνα. Ο Σίνγκλετον έκανε πάρτι απέναντι στους ψηλούς του «Τριφυλλιού» (16π.), οι Ντιλέινι και Κλαβέρ ήταν ασταμάτητοι (15 και 13 πόντοι αντίστοιχα) και κάπως έτσι το τελικό 81-70 ήρθε να επιβεβαιώσει τα μηδενικά βήματα προόδου της Ελληνικής ομάδας. Στην τελευταία σεζόν του παλιού format, οι «Πράσινοι» θα χάσουν άλλη μια ευκαιρία να βρεθούν σε ένα Final Four, καθώς δέχονται σκούπα από την τρομερή Λαμποράλ Κούτσα των Μπουρούση και Τζέιμς, στις τελευταίες εμφανίσεις του «3-D» στη κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.
2016/2017: Πρεμιέρα και άγχος, ένα και το αυτό
Δύσκολο πράγμα η φιλοξενία ενός παλιόφιλου, ειδικότερα όταν εκείνος έχει κάθε δικαίωμα να αφήσει πληγές στο πέρασμα του. Η πρεμιέρα της νέας εποχής της Euroleague έφερε τον Παναθηναϊκό αντιμέτωπο με την Ζαλγκίρις του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, σε ένα ματς που παραλίγο να εξελιχθεί σε déjà vu του άσχημου παρελθόντος.
Το «Τριφύλλι» ξεκινούσε τις σεζόν με υψηλές βλέψεις, ελέω της σημαντικής ενίσχυσης του καλοκαιριού, που είδε τους Μάικ Τζέιμς, Κρις Σίνγκλετον, Κέι Σι Ρίβερς και Γιάννη Μπουρούση να περνούν το κατώφλι του Ο.Α.Κ.Α. .
Η πρεμιέρα χαρακτηριζόταν ως ματς αυξημένης επικινδυνότητας και αυτό ακριβώς αποδείχθηκε. Κάθε προσπάθεια του Παναθηναϊκού να ξεφύγει στο σκορ, είτε με ενέργειες του «ζεστού» στην αρχή Γιάννη Μπουρούση, είτε με τον επιθετικό οίστρο του Νίκου Παππά έπεφτε στο κενό καθώς οι Λιθουανοί όχι μόνο απαντούσαν, αλλά περνούσαν και μπροστά στο σκορ, με αποκορύφωμα ένα +4 (48-52) λίγο πριν το τέλος της τρίτης περιόδου.
Τότε ήταν που εμφανίστηκε η λύση που δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει η άμυνα της Ζαλγκίρις. Ο Κρις Σίνγκλετον πήρε το όπλο του στο κρισιμότερο σημείο (13π.) και με την βοήθεια του Νίκου Παππά (19π.) έδωσαν στον Παναθηναϊκό το πρώτο από τα 19 ροζ φύλλα αγώνα που μάζεψαν οι «Πράσινοι» στην κανονική διάρκεια, επίδοση που τους έφερε στην τέταρτη θέση, πίσω από Ρεάλ, ΤΣΣΚΑ και Ολυμπιακό.
Ο στόχος του πλεονεκτήματος έδρας επιτεύχθηκε για τον Παναθηναϊκό παρά την απομάκρυνση του Αργύρη Πεδουλάκη. Ωστόσο, το εμπόδιο της Φενέρ του Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς ήταν ανυπέρβλητο. Οι Τούρκοι «σκούπισαν» το «Τριφύλλι» με 3-0 παρά το μειονέκτημα έδρας, στο δρόμο για την κατάκτηση του πρώτου τροπαίου της ιστορίας τους που θα ερχόταν ένα μήνα μετά κόντρα στον Ολυμπιακό.
2017/18: Το κερασάκι μιας προβληματικής τούρτας
Με εξαίρεση το 2011 και την απόδραση από την Βαλένθια, ο Παναθηναϊκός μετρούσε μόνο ήττες σε εκτός έδρας πρεμιέρες την τρέχουσα δεκαετία. Απέναντι στην Μπαρτσελόνα το 2018, εμφανιζόταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να σπάσει αυτό το αρνητικό σερί, δεδομένης της μεταβατικής περιόδου που περνούσαν οι Καταλανοί.
Στον αντίποδα, ο ήδη ποιοτικός κορμός ενισχύθηκε ακόμα περισσότερα με την άφιξη των Αμερικανών Πέιν και Ντένμον, το πρώην ερυθρόλευκου Ματ Λοτζέσκι, αλλά και των Θανάση Αντετοκούνμπο και Ντίνο Μήτογλου.
Εν τέλει όμως, η επιστροφή του Τσάβι Πασκουάλ στο μέρος όπου μεγαλούργησε προπονητικά θα εξελιχθεί σε τραυματική εμπειρία. Ο αγνώριστος Παναθηναϊκός συνετρίβη με 98-71, στην χειρότερη ήττα του στη Βαρκελώνη από καταβολής Euroleague. Oι παίκτες του «Τριφυλλιού» δεν μπήκαν ποτέ στην εξίσωση του ματς, επέτρεψαν στους Σεραφέν, Μοερμάν και Οριόλα να κάνουν πάρτι κάτω από τα καλάθια (52 πόντοι, την ώρα που ο Παναθηναϊκός πέρα του Νίκου Πάππα πέτυχε συνολικά 51).
Η δίχως αμφιβολία χειρότερη πρεμιέρα των «Πρασίνων» τα τελευταία χρόνια επέφερε έντονο προβληματισμό στις τάξεις του συλλόγου, γεγονός που πάντως προκάλεσε την αγωνιστική αντίδραση του συνόλου, που κατάφερε για δεύτερη σερί χρονιά να εξασφαλίσει το πλεονέκτημα έδρας στα Playoffs. Αντίπαλος τους η Ρεάλ Μαδρίτης του εντυπωσιακού Λούκα Ντόντσιτς.
Ο Παναθηναϊκός παίρνει τα ηνία της σειράς μετά από μια εμφατική νίκη στο πρώτο ματς (95-67), όμως εν τέλει υποκύπτει στην ανωτερότητα των Μαδριλένων και ηττάται με 3-1.
2018/19: Η εξιλέωση είχε πλατύ επώνυμο
Οκτώβριος του 2018 και ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει την πάντα υπολογίσιμη Μακάμπι Τελ Αβίβ, η οποία με τις κινήσεις της στο μεταγραφικό παζάρι δείχνει έτοιμη να επιστρέψει στο μονοπάτι των επιτυχιών μετά από τέσσερα χρόνια ανομβρίας. Ο παλιός γνωστός Παναθηναϊκός που δυσκολεύεται στις πρεμιέρες του έκανε και πάλι την εμφάνιση του μπροστά στο κοινό του. Όμως εν τέλει το πρόβλημα έμελλε να λύσει από έναν αγαπητό…γλωσσοδέτη! Ο Θανάσης Αντετοκούνμπο ήταν εκεί οπότε η ομάδα του έδειχνε να χωλαίνει σε άμυνα και επίθεση.
Το τελικό 89-84 επέδειξε για άλλη μια φορά την δυσκολία της ομάδας του Τσάβι Πασκουάλ να διαχειριστεί τα παιχνίδια της πρεμιέρας. Η κακή εικόνα φέρνει γκρίνια, η γκρίνια έντονη δυσαρέσκεια και όλο αυτό το πακέτο οδηγεί τον Τσάβι Πασκουάλ στο ταμείο ανεργίας. Βέβαια, η περσινή σεζόν αναμφισβήτητα μένει στην ιστορία για άλλο λόγο. Η έλευση του Ρικ Πιτίνο στις αρχές του νέου έτους αποδεικνύεται ευεργετική για τους πράσινους, που πραγματοποιούν εκπληκτικό ντεμαράζ και κατορθώνουν να μπουν στα playoffs. Παρά τον αποκλεισμό με 3-0 από την Ρέαλ η σεζόν κρίνεται επιτυχημένη, δεδομένης της εικόνας που παρουσίαζαν οι έξι φορές πρωταθλητές Ευρώπης μέχρι τον Γενάρη.
Πηγή: Eurohoops
