Οι παραδοσιακές δυνάμεις της Ευρωλίγκας στην εποχή των Final Four (1988 μέχρι σήμερα) είναι καταδικασμένες σε πορείες αντάξιες του ονόματος τους, όμως υπάρχουν εποχές που περνούν την δική τους κάμψη και “εξαφανίζονται” για χρόνια από την τελική τετράδα της διοργάνωσης.
Άλλωστε ποια “αυτοκρατορία” κράτησε εφ’ όρου ζωής ή σε ποιο άθλημα παρατηρούμε μια ομάδα να βρίσκεται πάντα στην κορυφή; Η απάντηση είναι… σε καμία. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ευρωλίγκα με τις κορυφαίες δυνάμεις του χώρου να έχουν τα δικά τους σκαμπανεβάσματα.
