Δεν είναι σύνηθες για τις ομάδες της Ευρωλίγκας να προσαρμόζουν το ρόστερ τους στα μέσα της σεζόν. Συχνότερα συμβαίνει επειδή η πίεση υποχρεώνει τις διοικήσεις να πάρουν σχετικές αποφάσεις και ενδεχομένως να ζημιώσουν τη χημεία της ομάδας αποκτώντας επιπλέον “ψηλό”, σκόρερ ή ικανό αμυντικό.
Οι μεταγραφές στα μέσα της σεζόν δεν βοηθούν κάθε φορά, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που ο νεοαποκτηθέντας βοηθά την ομάδα του να φθάσει στο Final Four και να κατακτήσει τον τίτλο του πρωταθλητή. Το Eurohoops ανατρέχει στις πιο πετυχημένες μεταγραφές ομάδων της Ευρωλίγκας στα μέσα κάποιας σεζόν.
Τζόι Ντόρσεϊ (Ολυμπιακός)
Το καλοκαίρι του 2011 ήταν παράξενο για τον Ολυμπιακό. Η διοίκηση αποφάσισε να προχωρήσει σε σημαντικές αλλαγές και να δημιουργήσει ρόστερ με αρκετούς νεαρούς παίκτες γύρω από τον Βασίλη Σπανούλη. Η μορφή του δυναμικού δεν ήταν εντυπωσιακή σε σχέση με εκείνη των προηγούμενων σεζόν, τουλάχιστον θεωρητικά.
Ουδείς μπορούσε να προβλέψει ότι η συγκεκριμένη ομάδα θα επέστρεφε στο Final Four, πόσο μάλλον στην κορυφή της Ευρωλίγκας.
Ο τραυματισμός του Λάζαρου Παπαδόπουλου, που τον άφησε έξω για αρκετούς μήνες, υποχρέωσε τον Ολυμπιακό να αποκτήσει τον πρώην NBAer, Τζόι Ντόρσεϊ, τον Ιανουάριο. Η συγκεκριμένη κίνηση άλλαξε εντελώς την κατεύθυνση της ομάδας.
Ο Ντόρσεϊ είχε μόλις μείνει ελεύθερος από την αποκλεισμένη Μπασκόνια. Δεν άργησε να προσαρμοστεί δίπλα στους νεαρούς, αθλητικούς και διψασμένους συμπαίκτες του στον Ολυμπιακό. Εξελίχθηκε γρήγορα σε ιδανικό παρτενέρ του Σπανούλη στα πικ-εντ-ρολ και σε βράχος στην άμυνα προστατεύοντας τη ρακέτα και περιορίζοντας τους αντίπαλους γκαρντ στις αλλαγές των μαρκαρισμάτων.
Το απέδειξε εμφατικά στην εκτός έδρας νίκη επί της Σιένα στο πρώτο παιχνίδι της σειράς των playoffs σταματώντας τον Μπο ΜακΚάλεμπ, τότε ένας από τους πλέον φορμαρισμένους παίκτες της Ευρωλίγκας. Ήταν ενδεχομένως ένας από τους πιο αποτελεσματικούς αμυντικούς παίκτες του αγώνα, ειδικά στα κρίσιμα λεπτά. Χάρη στη νίκη και δύο ακόμα εντός έδρας, οι “ερυθρόλευκοι” πέρασαν στο Final Four.
Ο Ολυμπιακός ήταν το αουτσάιντερ κόντρα στην Μπαρτσελόνα στην ημιτελική φάση, αλλά ο Ντόρσεϊ συνέβαλε στη νίκη με οκτώ πόντους, πέντε ριμπάουντ και δύο κλεψίματα. Με καθοριστικό καλάθι έδωσε στην ομάδα του προβάδισμα δύο κατοχών στα τελευταία δευτερόλεπτα. Δύο ημέρες αργότερα πανηγύρισε τον παρθενικό του τίτλο στην Ευρωλίγκα.
Η πορεία του στους “ερυθρόλευκους” ολοκληρώθηκε στο ξεκίνημα του 2012-13 έπειτα από ένα περιστατικό με τον τότε κόουτς Γιώργο Μπαρτζώκα και την κριτική που άσκησε στην ομάδα.
Τζέιμς Γκιστ (Παναθηναϊκός)
Τον Δεκέμβριο του 2012 ο Παναθηναϊκός απέκτησε τον Τζέιμς Γκιστ στο πλαίσιο ανταλλαγής που έστειλε τον Άντι Πάνκο στη Μάλαγα. Έτσι εξασφάλισε βασική λύση για τη θέση “4” για πολλά χρόνια. Ο Γκιστ παραμένει στον Παναθηναϊκό και είναι πλέον μακροβιότερος “πράσινος” με επτά συνεχόμενες σεζόν στο ΟΑΚΑ.
Ο 33άχρονος Γκιστ έπαιζε στην Ευρωλίγκα για σχεδόν τρία χρόνια πριν από τη μετακίνησή του στους “πράσινους”. Στον Παναθηναϊκό, όμως, εξελίχθηκε σε έναν από τους πλέον αποτελεσματικούς φόργουορντ της διοργάνωσης. Οι εντυπωσιακές του πτήσεις στα πικ-εντ-ρολ, πρώτα με τον Δημήτρη Διαμαντίδη και ακολούθως με τον Νικ Καλάθη, αποτέλεσαν σφραγίδα της επίθεσης του Παναθηναϊκού και έφεραν το προσωνύμιο “Gist Airlines”. Η ικανότητά του να μαρκάρει αντιπάλους από πολλές θέσεις τον έχρισαν και πολύτιμο αμυντικό.
Μάικ Τζέιμς (Παναθηναϊκός 2018)
Ο Μάικ Τζέιμς επέστρεψε στον Παναθηναϊκό τον Φεβρουάριο του 2018 ύστερα από την παρουσία του στο NBA με τους Φίνιξ Σανς και τους Νιου Ορλίνς Πέλικανς. Οι “πράσινοι” γνώριζαν ακριβώς τι παίκτη εξασφάλισαν.
Προσαρμόστηκε και βρήκε ρυθμό μέχρι την πρώτη του εντυπωσιακή εμφάνιση. Σε κρίσιμο εκτός έδρας ματς με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ πέτυχε 27 πόντους με τη συμβολή του νικητήριου σουτ, μοίρασε τέσσερις ασίστ και έκανε τέσσερα κλεψίματα.
Ο Τζέιμς συνέβαλε στην κατάκτηση της τέταρτης θέσης και της εξασφάλισης του πλεονεκτήματος έδρας στη σειρά των playoffs με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Ήταν επίσης ανάμεσα στους κορυφαίους στους αγώνες με τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης σημειώνοντας 19 πόντους, 4,3 ασίστ και 3,5 ριμπάουντ ανά παιχνίδι, αλλά οι “πράσινοι” αποκλείστηκαν με 3-1 νίκες.
Έισι Λο (Ολυμπιακός)
Όπως ο Τζόι Ντόρσεϊ, ο Έισι Λο αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό στα μέσα του 2011-12, λίγο πριν το Top 16. Είχε εντυπωσιάσει ήδη στην κανονική περίοδο με την Παρτιζάν, αλλά ως παίκτης του Ολυμπιακού πρόσθεσε το όνομά του στις χρυσές σελίδες της ιστορίας της Ευρωλίγκας.
Οι “ερυθρόλευκοι” ήθελαν να αντικαταστήσουν τον Κέιλιν Λούκας με γκαρντ που θα μπορούσε να ταιριάξει με τον Βασίλη Σπανούλη. Χρειάστηκε τον χρόνο του, αλλά προσαρμόστηκε όπως απέδειξε στο κρίσιμο παιχνίδι του Top 16 με τη Γαλατάσαραϊ. Ο Λο σημείωσε 10 πόντους, οκτώ ασίστ και τέσσερα ριμπάουντ στη νίκη που έφερε μία θέση στα playoffs.
Συνέβαλε και στην πρόκριση στο Final Four με 9,3 πόντους, 4,5 ασίστ και 2,8 ριμπάουντ στα ματς των playoffs με τη Σιένα. Ωστόσο πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα του Final Four της Κωνσταντινούπολης στον πάγκο λόγω τραυματισμού. Πάντως, ο Ντούσαν Ίβκοβιτς τον αποκάλεσε τότε “ήρωα” για την αυτοθυσία που έδειξε παίζοντας στον τελικό.
Η σημαντικότερή του στιγμή ήλθε στον τελικό του 2013. Ο Λο τελείωσε το παιχνίδι με 20 πόντους, πέντε ριμπάουντ και πέντε ασίστ. Ήταν και εξαιρετικός στα οργανωτικά του καθήκοντα. “Έγραψε” 31 ράνκινγκ. Ακόμα και σήμερα αποτελεί το μέτρο σύγκρισης για κάθε Αμερικανό γκαρντ που προστίθεται στο ρόστερ του Ολυμπιακού.
Έντι Ταβάρες (Ρεάλ Μαδρίτης)
Τα προβλήματα με τραυματισμούς παικτών της Ρεάλ Μαδρίτης τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2017 ήταν πολλά. Ο Όγκνιεν Κούζμιτς, ο Άντονι Ράντολφ και ο Γκουστάβο Αγιόν ήταν εκτός. Τότε αποκτήθηκε ο Έντι Ταβάρες.
Ο Ταβάρες είχε ξαναπαίξει στην ACB με την Γκραν Κανάρια, αλλά ήταν νέος στην Ευρωλίγκα. Ωστόσο δεν αντιμετώπισε προβλήματα προσαρμογής. Άρχισε άμεσα να πετυχαίνει πόντους, να μαζεύει ριμπάουντ και να αποτελεί φόβητρο στη ρακέτα για τους αντιπάλους. Ολοκλήρωσε την κανονική περίοδο με 7,1 πόντους, 5,9 ριμπάουντ και 1,7 μπλοκ σε 19 λεπτά ανά αγώνα.
Η Ρεάλ πέρασε στο Final Four και ο Ταβάρες ήταν κάτι παραπάνω από αποτελεσματικός στον τελικό. Πέτυχε οκτώ πόντους χωρίς να χάσει σουτ, μάζεψε πέντε ριμπάουντ και μοίρασε δύο ασίστ. Έμεινε στο παρκέ για όλη την τέταρτη περίοδο ανανεώνοντας επιθέσεις και ευστόχησε σε δύο κρίσιμες βολές. Μία χαρά για “rookie”.
Άντε Ζίζιτς (Νταρουσάφακα)
Ποιος θα περίμενε πως ένας 19χρονος που αποκτήθηκε στα μέσα της σεζόν θα βοηθούσε τόσο πολύ τη νέα ομάδα του; Ο Άντε Ζίζιτς τα κατέφερε.
Η Νταρουσάφακα του Ντέιβιντ Μπλατ τον απέκτησε τον Δεκέμβριο του 2016. Ο Κροάτης σέντερ έδειξε γρήγορα ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί σοβαρά από τις αντίπαλες ομάδες της Ευρωλίγκας. Στο δεύτερό του μας είχε 14 πόντου και εννέα ριμπάουντ κόντρα στη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Ακολούθως σημείωσε νταμπλ-νταμπλ με 18 πόντους και δέκα ριμπάουντ κόντρα στην Αναντολού Εφές. Είχε επίσης 14 πόντους και 10 ριμπάουντ απέναντι στην τότε πρωταθλήτρια Φενέρμπαχτσε.
Ο Ζίζιτς ολοκλήρωσε την κανονική περίοδο με 8,3 πόντους και 6,8 ριμπάουντ ανά παιχνίδι βοηθώντας την Νταρουσάφακα να προκριθεί στα playoffs για πρώτη φορά στην ιστορία της. Στη σειρά με τη Ρεάλ Μαδρίτης είχε 12 πόντους και 6,3 ριμπάουντ ανά συμμετοχή, αλλά η εμπειρία και η ποιότητα των Μαδριλένων τους έφερε την πρόκριση στο Final Four.
Πηγή eurohoops.net
