Το εγχείρημα με κανονική περίοδο με round-robin format πέτυχε στην Ευρωλίγκα, η οποία συνεχίζεται ακόμη πιο ενδιαφέρουσα με την αύξηση των ομάδων σε 18.
Δεν είναι εύκολο να κρατάς πάντα αμείωτο το ενδιαφέρον του κόσμου. Ακόμη κι όταν το άθλημα παίζεται στο υψηλότερο επίπεδο. Αξίζει, όμως, να προσπαθείς για αυτό. Στην Ευρωλίγκα δεν έχουν πάψει στιγμή να προσπαθούν, τολμούν αλλαγές και δικαιώνονται για αυτές. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς πώς αυτό που γίνεται από το 2016, τη χρονιά της αλλαγής στο σύστημα διεξαγωγής σε κανονική περίοδο με round-robin format; Τα δεδομένα διαφοροποιούνται από αγωνιστική σε αγωνιστική και καμία ομάδα δε μπορεί να αισθάνεται σίγουρη για οτιδήποτε.
Στις αντίστοιχες πρώτες τρεις αγωνιστικές της τότε πρώτης… πειραματικής χρονιάς, μόλις δύο ομάδες είχαν μετρήσει το απόλυτο κι άλλες τρεις είχαν αρχίσει χωρίς νίκη. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας (3-0) έμελλε να τερματίσει δεύτερη στην κανονική περίοδο κι η Φενέρμπαχτσε (3-0) πέμπτη, ενώ αμφότερες ήταν παρούσες στο Final Four στην Κωνσταντινούπολη, με την τελευταία να γράφει κι ιστορία με την πρώτη κατάκτηση του τροπαίου στα χρονικά. Συγχρόνως η Αναντολού Εφές (0-3) είχε προλάβει κι αυτή τα playoffs.
Την αμέσως επόμενη χρονιά από τις τρεις ομάδες με 3-0 η μία, η Ρεάλ Μαδρίτης, έφτασε να κατακτήσει κι αυτή τη τρόπαιο, οι άλλες δύο ήταν παρούσες στα playoffs, ενώ στο Top 8 ήταν παρούσα και μία από τις ομάδες με 0-3.
Την τρίτη και τελευταία χρονιά με 16 ομάδες ήταν πάλι τρεις οι ομάδες με 3-0 στην εκκίνηση με τη λεπτομέρεια πως όλες είχαν συνεχίσει μέχρι τις πρώτες τρεις θέσεις στην κατάταξη, ενώ η μία μέχρι την κατάκτηση του τροπαίου. Αυτές του 0-3, η Μπουντούτσνοστ κι η Χίμκι, δεν είχαν καταφέρει να ανακάμψουν, παρόλα αυτά είχαν παίξει ρόλο ρυθμιστή στη συνέχεια της διοργάνωσης.
Με τις ομάδες να έχουν αυξηθεί σε 18 πια το ενδιαφέρον παρουσιάζεται ακόμη πιο υψηλό. Ο αριθμός των μόλις δύο ομάδων με 3-0 και της μόλις μίας με 0-3 είναι χαρακτηριστικό της υπόθεσης. Ακόμη κι η για την ώρα ουραγός Βαλένθια δεν ήθελε πολύ ακόμη για να κάνει τη ζημιά στην φιναλίστ πέρυσι Αναντολού Εφές.
Εξίσου χαρακτηριστικό είναι κι η διαφορά πόντων στις ενδιάμεσες από αυτές ομάδες. Σχεδόν όλες με θετικό πρόσημο στις νίκες (2-1) έχουν αρνητικό +/- (εξαιρούνται οι πόντοι στην παράταση, οι οποίοι δεν προσμετρούνται στις ισοβαθμίες)…
3. Μπάγερν Μονάχου 44
4. Χίμκι -4
5. Αναντολού Εφές -5
6. Ρεάλ Μαδρίτης -8
7. Αρμάνι Μιλάνο -9
8. Βιλερμπάν -21
…ενώ οι περισσότερες από τις μισές με αρνητικό πρόσημο στις νίκες (1-2) έχουν θετικό +/-.
9. Ερυθρός Αστέρας 7
10. Ολυμπιακός 7
11. Παναθηναϊκός 3
12. Μπασκόνια 2
13. Άλμπα Βερολίνου 1
14. Ζαλγκίρις Κάουνας -3
15. Μακάμπι Τελ Αβίβ -7
16. Φενέρμπαχτσε -9
17. Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης -44
Περιττό να υπενθυμίσει κανείς πως με δύο αγωνιστικές για την ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου πέρυσι τα σενάρια πρόκρισης στα playoffs για εφτά ομάδες και τρεις θέσεις ήταν παρά ένα 100! Και πώς στο τέλος ένα σουτ (τρίποντο) είχε κάνει τη διαφορά ανάμεσα στην όγδοη Ζαλγκίρις Κάουνας και στο ένατο Ολυμπιακό.
Με λίγα λόγια, δε μετρά μόνο κάθε παιχνίδι, αλλά και κάθε σουτ.
Πηγή: Eurohoops.net
