Λίγες εβδομάδες πριν την πρώτη εκλογική μάχη, αυτή των Ευρωεκλογών και τα διεθνή και εθνικά διακυβεύματα που εισάγονται στο δημόσιο λόγο επιβεβαιώνουν την ιδιαιτερότητα της εκλογικής αναμέτρησης μα προ πάντων την ανάγκη συμμετοχής.
Αρκετοί δημοσιογράφοι, δημοσκόποι, πολιτικά στελέχη όταν αναφέρονται στις Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου, βασίζονται στα εμπειρικά στοιχεία των προηγούμενων αντίστοιχων εκλογικών αναμετρήσεων. Τα στοιχεία της χαλαρότητας, της αποχής και της ψήφου αντίδρασης ακούγονται αρκετά συχνά όταν κάποιος επιδιώκει να προβεί σε εκτίμηση για τις επερχόμενες Ευρωεκλογές. Όμως τούτη τη φορά τα πράγματα κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν είναι τόσο απλά.
Είναι δεδομένο πως η Πολιτική όπως την γνωρίζαμε στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη έχει αλλάξει άρδην από το 2011 και ύστερα. Είτε αυτό αφορά κομματικούς σχηματισμούς, είτε την πολιτική συμπεριφορά των πολιτών ή την αποτυχία των δημοσκόπων, καθίσταται σαφές ότι η ανάγνωση της κατάστασης με εργαλεία ή δεδομένα του παρελθόντος δεν προσφέρονται για ασφαλείς εκτιμήσεις. Το ίδιο συμβαίνει λοιπόν και για τη μάχη των Ευρωεκλογών.
Οι επερχόμενες Ευρωεκλογές είναι το αποτέλεσμα μιας πρώτης σύγκρουσης προγραμματικών θέσεων, αξιών και αρχών που δεν αφορούν μόνο τη χώρα μας αλλά το σύνολο του οικοδομήματος της Ευρώπης. Η αποτυχία της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας να διαχειριστεί την κρίση, η επικράτηση του σκληρού/εκδικητικού νεοφιλελευθερισμού με τις πολιτικές λιτότητας και η άνοδος της ακροδεξιάς και του φασισμού δημιουργούν ένα νέο, πρωτοφανές κάδρο στη Γηραιά Ήπειρο. Εξέχουσα θέση σ’ αυτό το κάδρο έχει και η Ευρωπαϊκή Αριστερά, η οποία συσπειρώνοντας γύρω της προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις επιδιώκει να αναδειχθεί σε ηγεμονική δύναμη, καλύπτοντας το πολιτικό κενό που δημιούργησε η συρρίκνωση των Σοσιαλδημοκρατών.
Η Ελλάδα, το πάλαι ποτέ πειραματόζωο των νεοφιλελεύθερων ευρωπαϊκών ηγεσιών, πλέον στέκεται στα πόδια της, ορθώνει ανάστημα και διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη σύγκρουση αυτή. Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβανόμενος την ευρωπαϊκή ζοφερή συγκυρία ανέλαβε πολιτικές πρωτοβουλίες τόσο εντός όσο και εκτός της χώρας στήνοντας ένα μέτωπο προοδευτικών δυνάμεων που θα φράξουν το δρόμο στις φασίζουσες δυνάμεις που γέννησαν οι πολιτικές λιτότητας, η διόγκωση των κοινωνικών ανισοτήτων και οι πόλεμοι στη Μέση Ανατολή με την έξαρση των προσφυγικών ρευμάτων. Στην ίδια κατεύθυνση με τις δικές τους ιδιαιτερότητες κινούνται οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι.
Oι Ευρωεκλογές του Μαΐου αποτελούν πιθανότατα την πιο κρίσιμη πολιτική αναμέτρηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο μέχρι σήμερα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει να βιώνει μια μεγάλη θεσμική και συστημική κρίση, μια κρίση ταυτότητας και δημοκρατικής νομιμοποίησης και σ’ αυτό το χρονικό σημείο βρίσκεται σ ένα σταυροδρόμι πολύ κρίσιμο και το μονοπάτι που θα ακολουθηθεί εξαρτάται από μας τους ίδιους.
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω ότι η συμμετοχή στις Ευρωεκλογές του Μαΐου αποτελεί καθήκον για όσους επιθυμούν να στείλουν μήνυμα Δημοκρατίας, Ισότητας και Αλληλεγγύης. Κανείς και καμία που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί, προοδευτικοί και δημοκράτες δεν έχουν δικαίωμα να μένουν αμέτοχοι σ’ αυτή την συγκυρία κι αν οι Ευρωεκλογές έχουν αποτυπωθεί στη συνείδηση μας ως μια ευκαιρία ψήφου αντίδρασης προς τα μεγάλα παραδοσιακά κόμματα, αυτή τη φορά ας γίνει ψήφος ουσιαστικής αντίδρασης απέναντι στην Ακροδεξιά και σε κείνες τις δυνάμεις που την εξέθρεψαν.
*Ο Κώστας Παυλίδης, είναι Οικονομολόγος και Βουλευτής Κέρκυρας του ΣΥΡΙΖΑ
