Για ακόμη μια φορά η Κομισιόν επέλεξε τον εύκολο δρόμο του συμβιβασμού μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας υποστηρίζοντας και την ανάπτυξη εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος με πυρηνική ενέργεια και εργοστασίων με φυσικό αέριο.
Και όλα αυτά στην προσπάθεια της γηραιάς ηπείρου να καταστεί κλιματικά ουδέτερη μέχρι το 2050.
Μόνο που υπάρχει ένα μεγάλο αλλά. Το φυσικό αέριο θα έρχεται πάντα από τη Ρωσία, με ότι αυτό συνεπάγεται, καθώς δεν είναι σε εκμετάλλευση σήμερα και θα αργήσουν πολλά χρόνια ακόμη, αν ποτέ διατεθούν, αυτά της Κύπρου ή του Ιονίου Πελάγους.
Ως εκ τούτου μένει η πυρηνική ενέργεια για να συμπληρώσει την υδροηλεκτρική, ή τις ήδη αναπτυγμένες ΑΠΕ οι οποίες όμως υπόκεινται στις διαθέσεις του καιρού.
Και η κυβέρνηση Μητσοτάκη, επιρρεπής όπως όλες οι κυβερνήσεις της Δεξιάς στην Ελλάδα, στις βουλές των προστατών της (βλέπε Αγγλία, ΗΠΑ, Γερμανία) ήδη έχει κάνει το πρώτο βήμα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνέντευξη Τύπου μετά τη Σύνοδο Κορυφής του περασμένου Οκτωβρίου επιβεβαίωσε πως η πυρηνική ενέργεια επανέρχεται στο ενεργειακό προσκήνιο αν και με μισόλογα δήλωσε ότι αυτό δεν αφορά την Ελλάδα.
Μόνο που είναι αμφίβολο αν θα αντισταθεί στις πιέσεις των Γάλλων, ειδικά τώρα που η διάθεση των μικρών γαλλικών πυρηνικών σταθμών παραγωγής ενέργειας εμπλέκεται με Rafale και Belharra.
Εδώ με περισσή άνεση έκλεισε τρέχοντας, πρώτος από όλους τους ευρωπαίους εταίρους, τα λιγνιτικά εργοστάσια, αφήνοντας το περασμένο καλοκαίρι έρμαιο των καιρικών συνθηκών το ηλεκτρικό σύστημα της χώρας. Πιστεύει κανείς ότι θα διστάσει να προπαγανδίσει, μέσω βέβαια και τον καλοπληρωμένων Μέσων Ενημέρωσης, τα πυρηνικά εργοστάσια;
Σε μια χώρα τόσο σεισμογενή όσο η Ελλάδα είναι καθαρή αυτοκτονία η εγκατάσταση πυρηνικών εργοστασίων, έστω και μικρού μεγέθους.
Αλλωστε για κυρίως αυτόν τον λόγο καμία προηγούμενη κυβέρνηση δεν πήρε το ρίσκο να τα αδειοδοτήσει.
Η κυνική κυβέρνηση όμως του Κυριάκου Μητσοτάκη κανένας δεν αποκλείει ότι μπορεί να το κάνει.
Ενας λόγος ακόμη, μαζί με τόσους άλλους (οικονομία, ακρίβεια , διαχείριση πανδημίας, παιδεία, υγεία κλπ) να φύγει αυτή η κυβέρνηση όσο πιο γρήγορα γίνεται.
