«Κύματα» προκαλεί η υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη και στα ΜΜΕ του εξωτερικού, καθώς ο ευρωπαϊκός Τύπος ασχολείται με τις διεργασίες για τη διάδοχη κατάσταση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μετά την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. Εντύπωση προκαλούν κυρίως δύο γεγονότα: ότι ένας ανοιχτά ομοφυλόφιλος διεκδικεί την αρχηγία της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το γεγονός ότι ο Κασσελάκης έχει περάσει από την Goldman Sachs.
Η γερμανική εφημερίδα taz κάνει λόγο για το «sunnyboy» από τις ΗΠΑ που κέρδισε τον πρώτο γύρο των εκλογών για τις αρχαιρεσίες στο ΣΥΡΙΖΑ. Ο συντάκτης του κειμένου, Φέρι Μπατζόγλου, κάνει μνεία στην σκληρή αντιπαράθεση με την Έφη Αχτσιόγλου τη νύχτα των αποτελεσμάτων, ενώ εκτιμά ότι το κλίμα αναμένεται να σκληρύνει και άλλο. Η taz αναφέρει το βιογραφικό του Κασσελάκη, ο οποίος από μικρή ηλικία «ενεργούσε γρήγορα και αυτόνομα», ενώ υπογραμμίζει ότι οφείλει την εμπλοκή του με την πολιτική στον Αλέξη Τσίπρα.
Στη γαλλική Le Monde, η ανταποκρίτρια της εφημερίδας στην Ελλάδα, Μαρινά Ραφενμπέρ, φιλοτεχνεί το πορτρέτο του 35χρονου υποψήφιου. Αναφέρει ότι είναι ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος υποψήφιος για προεδρία κόμματος, ενώ κάνει λόγο και για το πέρασμά του από την τράπεζα Goldman Sachs, ως αναλυτής σε πωλήσεις commodities. Γίνεται λόγος για τις επικρίσεις που κατευθύνονται προς τον Κασσελάκη, ακόμα και μέσα από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ η συντάκτρια παραθέτει την εκτίμηση πολιτικών επιστημόνων ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επανατοποθετείται στο πολιτικό πεδίο.
Η ιταλική Repubblica κάνει λόγο για τον αιφνιδιαστικό χαρακτήρα της υποψηφιότητας Κασσελάκη, που μεγάλωσε στις ΗΠΑ. Η εφημερίδα σημειώνει το πέρασμα του Κασσελάκη από την Goldman Sachs, ενώ αναφέρει ότι είναι παντρεμένος με νοσηλευτή.
Η Humanité έχει τίτλο: «Ο ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια ενός παλιού αναλυτή της Goldman Sachs». Η γαλλική εφημερίδα, που στηρίζει το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα (PCF), αναρωτιέται με δηκτικό τρόπο αν «θα μπορούσε ο Αριστοτέλης να μαντέψει ότι η αγορά των αρχαίων ελληνικών πόλεων, το δυτικό δημοκρατικό μοντέλο, θα έδινε τη θέση της στην πλουτοκρατία; Σε κάθε περίπτωση, αυτό φαίνεται να συμβαίνει εντός της ελληνικής Αριστεράς».
