Αναρωτιούνται πολλοί, με όσα γράφονται, ακούγονται, και συντελούνται τελευταία:
Έχουν βαρώνους στον ΣΥΡΙΖΑ;
Έχουν μάχες για τις καλύτερες βαρωνίες;
Έχουν τάσεις, καταστάσεις, και διατάσεις, που στο βάθος του ιδεολογικού τους κήπου ανθίζει ένα φουσκωμένο ΕΓΩ;
Έχουν τιτλούχους πασών των εξουσιών, που σηκώνουν σπαθί στη μύγα τους, όταν μυγιάζονται αλλαγές που τους αφορούν;
Έχουν αποκλειστικές πολιτικές ζώνες, που οι κάτοχοί τους θεωρούν casus belli την είσοδο άλλων στα νερά τους;
Έχουν επετηρίδες, αντηρίδες, υφαλοκρηπίδες; Και λεπίδες για την υπεράσπισή τους μέχρι πολιτικού θανάτου -του απέναντι;
Έχουν δηλαδή επιτέλους γίνει κόμμα εξουσίας;
Με ανθρώπους εξουσίας, συνήθειες εξουσίας, διαδρομές εξουσίας, λάκκους εξουσίας, και λοιπά;
Η απάντηση είναι ΟΧΙ.
Αλλά είναι σε καλό δρόμο.
Αν δεν τους εμποδίσουν τίποτε ονειροπαρμένοι, που θεωρούν την ανιδιοτέλεια προσόν, την αλληλεγγύη αξία, τη συντροφικότητα αρετή, την αφοσίωση στα εκατομμύρια των ανθρώπων που ελπίζουν σ’ αυτούς ευθύνη, και την κοινωνική συνείδηση οδηγό, μπορεί και να τα καταφέρουν.
