Μια κινεζική παροιµία λέει: «Αν έχεις την υποµονή να περιµένεις στην όχθη του ποταµού, θα δεις το πτώµα του εχθρού σου να περνά». Γι’ αυτούς που προσδιορίζονται ως εχθροί µου, πιστέψτε µε, δεν έχω καµιά τακτική ή προσµονή εκδίκησης. ∆ιαθέτοντας όµως µεγάλη υποµονή, έχω δει τη σκληρή κινεζική παροιµία αρκετές φορές να επιβεβαιώνεται, µετρώντας κουφάρια που παρασέρνει η ορµή των εξελίξεων.
Οταν ασκήθηκε εναντίον µου η δίωξη (για κακουργήµατα, παρακαλώ), την οποία υπαγόρευσε η εµµονική και επικίνδυνη οµάδα που έχει αλώσει από τη δηµοσιογραφία και την πολιτική έως τη ∆ικαιοσύνη, είχα πει στην πρώτη µου δήλωση ότι η δίωξη εναντίον µου µου δίνει το δικαίωµα, µε απελευθερώνει να χρησιµοποιήσω κάθε µέσο για να αποδείξω την αθωότητά µου και υποσχέθηκα εκπλήξεις. Η υπεράσπιση της αθωότητάς µου εκ των πραγµάτων συµπεριλάµβανε δύο πράγµατα: να καταδείξω ότι το κατηγορητήριο είναι στηµένο και αστήρικτο νοµικά και να δείξω τι έχει συµβεί στην υπόθεση της Novartis. Να ξανανοίξω δηλαδή την υπόθεση του σκανδάλου. Αυτό το δεύτερο δεν ήταν ροµαντική πίστη στην ικανότητα που έχει η έρευνα χρόνων, αλλά η δυνατότητα που είχα να χρησιµοποιήσω στοιχεία που έως τότε δεν µπορούσα.
Το Documento είχε ξεκινήσει να κάνει αποκαλύψεις για τη Novartis από τον Ιανουάριο του 2017. Στο φύλλο 8 (8 Ιανουαρίου 2017) το πρώτο θέµα της εφηµερίδας ήταν «Πρώην πρωθυπουργός στο Novartis-gate». Στο επόµενο φύλλο (15 Ιανουαρίου 2017) αποκαλύψαµε την εµπλοκή του ∆ηµήτρη Αβραµόπουλου µε τη Novartis µε ρεπορτάζ για τον µοριακό έλεγχο του αίµατος και τα εµβόλια (της Novartis, φυσικά) για τον Η1Ν1. Στις 17 Μαρτίου το Documento γράφει για τον Αδωνη Γεωργιάδη και τη Novartis, ενώ δίνουµε στη δηµοσιότητα και εσωτερικά βίντεο της φαρµακευτικής µε τον Νίκο Ευαγγελάτο να κάνει τον κονφερασιέ σε εκδήλωσή της και τον Κωνσταντίνο Φρουζή να µιλάει για τις καλές σχέσεις µε τον νυν αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Παναγιώτη Πικραµµένο.
Η εφηµερίδα µε την ερευνητική της οµάδα έχει έγκυρες και αδιαµφισβήτητες πληροφορίες από τότε. Μόνο που στην Εισαγγελία ∆ιαφθοράς δεν βρισκόταν η κατηγορούµενη Ελένη Τουλουπάκη αλλά η Ελένη Ράικου. Ποιος µας έδινε τις πληροφορίες; Μήπως η Ράικου; Μα τότε γιατί δεν είναι κατηγορούµενη σήµερα γι’ αυτό, όπως η Τουλουπάκη και οι συνάδελφοί της που είναι και αυτοί κατηγορούµενοι;
Ποιες ήταν οι πηγές του Documento; Αυτοί που πάντα είναι πιθανόν να είναι πηγές δηµοσιογράφων. Ηταν ίσως πρώην και νυν συνεργάτες της Novartis, µάρτυρες, προστατευόµενοι µάρτυρες σε Ελλάδα και ΗΠΑ, υπηρεσιακοί παράγοντες σε κάθε πόστο και, γιατί όχι, χειριστές φωτοτυπικών µηχανηµάτων στα οποία βγαίνουν φωτοτυπίες µε χρήσιµα έγγραφα. Ο δηµοσιογράφος έχει δικαίωµα να έχει πηγές από όπου θέλει. Η δε πληροφορία που µεταδίδει κάθε δηµοσιογράφος έχει κριτήριο την αλήθεια και όχι τις προθέσεις της πηγής ή του δηµοσιογράφου. Θυµίζω ότι η Ελβετίδα δηµοσιογράφος Μαρία Ροσέλι, η οποία έκανε το καταπληκτικό ντοκιµαντέρ «Η στρατηγική» µε θέµα τη Novartis, είχε συνεντεύξεις µε προστατευόµενους µάρτυρες. ∆ηλαδή κάποιοι από τους προστατευόµενους µάρτυρες είχαν επιλέξει να µιλήσουν σε δηµοσιογράφους. Για την ανακρίτρια όµως στην Ελλάδα οι πηγές ήταν αναπόδεικτα οι εισαγγελείς. Και ναι µεν αν αυτοί µιλούσαν σε δηµοσιογράφους είχαν υπηρεσιακή ευθύνη, από πού και ως πού όµως έχει ευθύνη ο δηµοσιογράφους που ερευνά και πληροφορεί το κοινό;
Εδώ και µέρες έχω αποκαλύψει µία από τις πηγές µου, που ήταν ο πρώην σύµβουλος υπουργών Υγείας αλλά και της Novartis και πρώην προστατευόµενος µάρτυρας Νίκος Μανιαδάκης. Πάνω από δύο χρόνια µας έδινε χρήσιµες για το δηµόσιο συµφέρον πληροφορίες και εµείς τον προστατεύαµε µέσα από το δηµοσιογραφικό απόρρητο. Κάποια στιγµή ο Μανιαδάκης αφού εκβιάστηκε –όπως υποστήριξε ο ίδιος–, πέρασε στην απέναντι πλευρά και στήριξε το αφήγηµα του Μητσοτάκη και του ΚΙΝΑΛ για σκευωρία της Novartis. Κατέθεσε ότι οι εισαγγελείς της έρευνας του ζητούσαν να ενοχοποιήσει πολιτικά πρόσωπα και κατονόµασε κι εµένα ως αυτόν που τον πίεζε δήθεν µε δηµοσιεύµατα. Αλλά, όπως λέει η άλλη παροιµία, η ελληνική, εκτός από τον κλέφτη, η όποια υπέρτατη δύναµη αγαπά και τον νοικοκύρη.
Τον Απρίλιο του 2018 ο Μανιαδάκης µε ενηµέρωσε ότι εκβιάζεται και απειλείται από πολιτικά πρόσωπα που έχουν καταλάβει ή γνωρίζουν ότι είναι προστατευόµενος µάρτυρας. Συναντηθήκαµε (µια από τις πολλές φορές) την Πρωτοµαγιά του 2018 και µου αποκάλυψε ότι τον εκβιάζει ο Στουρνάρας και τον απειλεί ότι όταν έρθει η Ν∆ στην εξουσία θα τον εξοντώσει (άλλη λέξη χρησιµοποίησε, βέβαια), όπως και τους εισαγγελείς. Ο Μανιαδάκης επέµενε ότι αυτό ήταν σχέδιο των Στουρνάρα, Βενιζέλου και Σαµαρά.
Επέλεξα, είτε από ένστικτο είτε επειδή καταλάβαινα ότι κάτι πολύ κακό εξελίσσεται (µε είχε ο ίδιος προϊδεάσει), να καταγράψω τη συζήτηση για λόγους δικής µου ασφάλειας. Ηταν η τρίτη φορά στην καριέρα µου. Η πρώτη ήταν στην Αλβανία το 1990 όταν εµφανίστηκα ως έµπορος ναρκωτικών και η άλλη όταν κατέγραψα κυβερνητικό στέλεχος της Ν∆ να οµολογεί ότι έστηνε εταιρείες για εµπόρους ναρκωτικών.
Η συζήτηση µε τον Μανιαδάκη ήταν συγκλονιστική. Του πρότεινα να πάει στον εισαγγελέα και να καταγγείλει όσα είχαν γίνει ή ακόµη να ενηµερωθούν και η πολιτική ηγεσία και ο πρωθυπουργός, αφού ήταν ολοφάνερο ότι εξελισσόταν µια συνωµοσία όχι µόνο συγκάλυψης του σκανδάλου αλλά και εξόντωσης των ανθρώπων που το ερευνούσαν.
Λίγο µετά, την παραµονή της Πρωτοχρονιάς του 2019, ο Μανιαδάκης συνελήφθη προσπαθώντας να διαφύγει στο εξωτερικό και φάνηκε ότι είχε περάσει στην αντίθετη πλευρά. Κατηγόρησε ψευδώς τους εισαγγελείς κι εµένα και τελικώς επιβεβαιώθηκαν όσα έλεγε στην καταγεγραµµένη µας κουβέντα ότι θα συµβούν.
Επί τέσσερα χρόνια έχω στα χέρια µου τα στοιχεία (συνοµιλίες, µηνύµατα, εικονοµηνύµατα) που αποδεικνύουν ότι µεθοδεύτηκε η πιο αντιδηµοκρατική κατασκευή στην Ελληνική ∆ηµοκρατία. Επί τέσσερα χρόνια µπορούσα να ανατρέψω µε αυτά τα στοιχεία την κατάσταση, αλλά έθετα τον εαυτό µου στην οµηρία του ηθικού και ουσιαστικού για µένα κανόνα του δηµοσιογραφικού απορρήτου. Προστάτευα την πηγή µου ακόµη και αν ήταν «ένας διεφθαρµένος σύµβουλος υπουργών», όπως έχει αποκαλέσει τον Μανιαδάκη ο πρώην υπουργός Μάριος Σαλµάς.
Η δίωξη εναντίον µου, η υπέρµετρη προσπάθεια να µε εξοντώσουν και µε νοµικές κατασκευές, µου έδωσε το δικαίωµα να αποκαλύψω, και µάλιστα νόµιµα, τη συνωµοσία. ∆εν ξέρω αν έκανα καλά που περίµενα τόσα χρόνια.
Βίωσα µεγάλα διλήµµατα και εσωτερική πάλη βλέποντας αυτούς που κατά τη γνώµη µου έπρεπε να είναι στη φυλακή να µεθοδεύουν την εξόντωση άλλων ανθρώπων αλλά και τη δική µου. Παρακολουθούσα να ξεδιπλώνονται τηλεοπτικά η βροµιά και το ψέµα µε τη συνέργεια των υποτακτικών του επαγγέλµατός µου και δεν ήξερα τι να κάνω. Αρκετές φορές έλεγα ότι πρέπει να πάρω το ρίσκο, όπως έκανα µε τη λίστα Λαγκάρντ, και να δηµοσιοποιήσω τα στοιχεία, αλλά από την άλλη, εκτός από τους ηθικούς φραγµούς, υπήρχε και η εκτίµηση ότι θα έπεφταν πάλι να µε φάνε και να µε συκοφαντήσουν στήνοντας για µια ακόµη φορά διώξεις για παράνοµο υλικό και άλλα που ξέρουν να κατασκευάζουν.
Η ζωή όµως δίνει λύσεις. Τη λύση την έδωσαν οι ίδιοι. Με δίωξαν και αντί να µε συρρικνώσουν απελευθέρωσαν τη δίνη. Ταυτόχρονα δηµιούργησαν και τους νοµικούς όρους ώστε να ξανανοίξει δικαστικά η υπόθεση Novartis. Ενώ έβλεπαν τον εαυτό τους στον καθρέφτη να προβάρει λόγους καταδίκης µου, βλέπουν πάλι στο βάθος την πιθανότητα να πληρώσουν. Και τώρα δεν θα είναι µόνο για το σκάνδαλο Novartis, αλλά και για τη συνωµοσία τους εναντίον ανθρώπων. Αν τα πτώµατα αρχίσουν να κατεβαίνουν τον ποταµό, θα είναι γιατί αυτοπυροβολήθηκαν. Εκ των πραγµάτων θα είµαι θεατής.
