Για_x000D_
τον επιχειρηματικό κόσμο της βόρειας Ελλάδας βασικό ζητούμενο «μετά τα_x000D_
μνημόνια» είναι η αλλαγή του αναπτυξιακού υποδείγματος της χώρας.
Στο πλαίσιο αυτό έχουμε υποστηρίξει κατ’ επανάληψη ότι η παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας αποτελεί σημαντική προτεραιότητα για την εγχώρια μεταποιητική δραστηριότητα, ούτως ώστε να αυξηθεί το εθνικό μας προϊόν και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Στην κατεύθυνση αυτή, η θεσμική υποστήριξη της μεταποίησης, η επάρκεια κινήτρων, οι κλαδικές πολιτικές και η έμπρακτη υποστήριξη της εξωστρεφούς και της καινοτόμου δραστηριότητας θα πρέπει κατά τη γνώμη μας να αποτελέσουν τα σημεία παραγωγής ρεαλιστικών πολιτικών υποστήριξης της βιομηχανικής δραστηριότητας της χώρας από τώρα και για την επόμενη πενταετία.
Χωρίς παραγωγή, χωρίς βιομηχανία, το μέλλον της χώρας μας είναι απολύτως αβέβαιο.
Η έξοδος από την οικονομική κρίση και η δημιουργία θέσεων εργασίας διέρχονται από την έμπρακτη και χωρίς κυβερνητικούς δισταγμούς ενίσχυση της ελληνικής παραγωγής.
Γι’ αυτό απαιτείται ο σχεδιασμός και η εφαρμογή συγκεκριμένης βιομηχανικής πολιτικής, που θα δημιουργήσει μόνιμες και καλά αμειβόμενες νέες θέσεις εργασίας.
Στο πλαίσιο αυτό ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος έχει προτείνει εδώ και σχεδόν δέκα χρόνια να τεθεί ως ΕΘΝΙΚΟΣ στόχος η υγιής παραγωγική βάση της χώρας να εισφέρει στο εθνικό ΑΕΠ τουλάχιστον 12%, μέχρι το έτος 2020.
Πλέον η δήθεν βιομηχανική μας πολιτική δεν μπορεί να αρχίζει και να τελειώνει με την προκήρυξη συγχρηματοδοτούμενων δράσεων από το ΕΣΠΑ.
Πρέπει να ασχοληθούμε πραγματικά με μια μετρήσιμη και άκρως ρεαλιστική στρατηγική ανάπτυξης της βιομηχανίας. Με άλλα λόγια, με τη δημιουργία και συμφωνία συγκεκριμένης βιομηχανικής πολιτικής. Στον ΣΒΒΕ υποστηρίζουμε ότι μπορούμε να κάνουμε την ανατροπή και από το 8,9% συνεισφοράς της μεταποίησης στο ΑΕΠ σήμερα, να πάμε στο 12% μέσα σε τρία τέσσερα χρόνια.
– Επιχειρηματικό περιβάλλον
– Κλαδικές πολιτικές
– Πρόσβαση στη χρηματοδότηση
– Ανάπτυξη καινοτομίας και μεταφοράς τεχνολογίας
μπορούν να είναι μερικά από τα συστατικά – πυλώνες της «νέας βιομηχανικής πολιτικής» για να επιτύχουμε τον ένα και μοναδικό στόχο: την παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων.
Επιπλέον, το επόμενο μεγάλο θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι η υψηλή φορολογία και η φοροδιαφυγή, που είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Για την εξαιρετικά υψηλή φορολογία που στραγγαλίζει τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Το πρόβλημα είναι απολύτως προφανές. Πρέπει όμως να επισημάνουμε ότι δυστυχώς οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες προς την κατεύθυνση της μείωσης της φοροδιαφυγής δεν έχουν επιφέρει το αποτέλεσμα που χρειάζεται για τον μετριασμό τουλάχιστον του φαινομένου. Το αντίθετο μάλιστα! Η εξαιρετικά υψηλή φορολογία έχει εντείνει το φαινόμενο της φοροδιαφυγής. Και ας μη γελιόμαστε: η φοροδιαφυγή αποτελεί μεγάλο οικονομικό πρόβλημα, με σημαντικές όμως κοινωνικές συνέπειες. Τα πολλά δισεκατομμύρια που μας κοστίζει η φοροδιαφυγή κάθε χρόνο θα μπορούσαν να συμβάλουν στην επίλυση αρκετών από τα κοινωνικά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στη χώρα την εποχή του μνημονίου ή να χρησιμοποιηθούν για αναπτυξιακούς σκοπούς (π.χ. για επενδύσεις) που θα τα πολλαπλασίαζαν και θα δημιουργούσαν νέο πλούτο στη χώρα.
Για την ανάπτυξη που όλοι προσδοκούμε «μετά τα μνημόνια» ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) προτείνει τα ακόλουθα:
Α. Προτάσεις για τη βελτίωση του μακροοικονομικού περιβάλλοντος
1. Ασκηση σαφούς βιομηχανικής και κλαδικής πολιτικής για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας με έδρα την περιφέρεια, κατά το πρότυπο άλλων ευρωπαϊκών χωρών
2. Εφαρμογή πολιτικών για τη διασύνδεση της έρευνας με τις παραγωγικές επιχειρήσεις για την παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων
3. Απλοποίηση του φορολογικού συστήματος και θέσπιση κανόνων διαφάνειας στις συναλλαγές κράτους – επιχειρήσεων
4. Περιορισμός του αθέμιτου ανταγωνισμού από προϊόντα τρίτων χωρών με ουσιαστικό και όχι τυπικό έλεγχο της αγοράς
5. Στις κρατικές προμήθειες να τηρούνται υποχρεωτικά οι προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως ακριβώς κάνουν οι επιχειρήσεις.
Β. Προτάσεις για τη βελτίωση του μικροοικονομικού περιβάλλοντος
1. Περαιτέρω ενίσχυση των επιχειρήσεων για την υλοποίηση παραγωγικών επενδύσεων
2. Ενίσχυση της εξωστρέφειας των επιχειρήσεων με ανάπτυξη διεθνών δραστηριοτήτων και συνεργασιών και προσανατολισμό των επιχειρήσεων στην παγκόσμια αγορά
3. Επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό και στη διά βίου κατάρτιση των εργαζομένων για τη μείωση του ελλείμματος ικανοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού σε σχέση με το ανθρώπινο δυναμικό που υπάρχει σε ανταγωνίστριες χώρες
4. Αναδιάρθρωση και –εφόσον απαιτείται– κατάργηση των μη αποδοτικών, άρα μη κερδοφόρων παραγωγικών δραστηριοτήτων
5. Αλλαγή επιχειρηματικής κουλτούρας της βιομηχανίας, η οποία από εδώ και στο εξής δεν θα πρέπει να αξιοποιεί ευκαιρίες σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο αλλά να σχεδιάζει το μέλλον εφαρμόζοντας ρεαλιστικές και μακροπρόθεσμες στρατηγικές.
Σε κάθε περίπτωση, η εφαρμογή συγκεκριμένης βιομηχανικής πολιτικής μπορεί να συμβάλει στην άρση της ύφεσης της οικονομίας και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Ετσι θα αναδειχθεί και η υγιής μεταποιητική δραστηριότητα που σέβεται την εργασιακή νομιμότητα, σέβεται το περιβάλλον, πληρώνει στην ώρα τους φόρους, τέλη και εισφορές και, τελικά, αποτελεί παράγοντα κοινωνικής συνοχής για την πατρίδα μας.
* Ο Αθανάσιος Σαββάκης είναι Πρόεδρος Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ)
