Η σειρά «Exit» στο ErtFlix σοκάρει με την απληστία των Νορβηγών golden boys που θέλουν να ξεφύγουν από τη μονοτονία του πλούτου.
Είναι μισογύνηδες, ρατσιστές, ναρκομανείς, βίαιοι, ψεύτες, εγωπαθείς και εξωφρενικά πλούσιοι προτού ακόμη τριανταρίσουν. Δεν υπακούουν σε νόμους και κοινωνικούς κανόνες, παρά μόνο στη δύναμη του χρήματος. Είναι η ελίτ των χρηματιστών της Νορβηγίας.
Η μεγάλη επιτυχία της σειράς «Exit» οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, όπως τα αφηγήθηκαν πραγματικοί μεγιστάνες του χρηματιστηρίου του Οσλο. Οφείλεται επίσης στις ερμηνείες και στη χημεία των πρωταγωνιστών αλλά και στην απόφαση του σκηνοθέτη και σεναριογράφου Οϊστιν Κάρλσεν να μη θυσιάσει την αλήθεια υπέρ μιας πολιτικά ορθής λογικής, που θα ισοδυναμούσε με μια μορφή συγκάλυψης της αποκρουστικής αλήθειας του τρόπου ζωής των golden boys σε μια από τις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης. Μια αλήθεια που επειδή δεν τη βλέπουμε δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει.
Το σκοτεινό νορβηγικό νουάρ που ξεκίνησε να προβάλλεται το 2019 έσπασε κάθε ρεκόρ τηλεθέασης στις σκανδιναβικές χώρες συγκεντρώνοντας πάνω από 3,5 εκατ. θεατές ανά επεισόδιο στις πρώτες δύο σεζόν. Η αρχική μου αντίδραση όταν ξεκίνησα να την παρακολουθώ ήταν κυρίως η έκπληξη. Γιατί ο Γκόρντον Γκέκο της «Γουόλ Στριτ» του Ολιβερ Στόουν και ο Μπόμπι Αξελροντ των «Billionaires» έμοιαζαν λιγότερο μπάσταρδοι. Και γιατί είναι αδύνατον να μείνει κανείς αδιάφορος παρακολουθώντας τους τέσσερις πρωταγωνιστές να προσπαθούν να γεμίσουν το κενό ενός βίου άνευ ορίων και άνευ όρων ζώντας συνεχώς στο κόκκινο: με πόρνες σε ξέφρενα σεξουαλικά πάρτι, με καμένα από την κόκα ρουθούνια, με ξεσαλωμένα μυαλά, με βίαια ξεσπάσματα, με άγρια ξενερώματα. Και με μια καθημερινότητα που αποκτά νόημα μόνο μισώντας οποιονδήποτε δεν είναι σαν κι αυτούς: τις γυναίκες τους, τους γείτονες, την «πλέμπα» που εργάζεται για να επιβιώσει, ακόμη και τα ζώα. Περιχαρακωμένοι μες στη χρυσή φούσκα της προνομιούχας ύπαρξής τους, κοιτάζουν τη ζωή να συμβαίνει απορώντας: πώς είναι δυνατόν η γη να συνεχίζει να γυρίζει χωρίς τη δική τους εντολή;
Η σειρά είναι ανελέητη για τα μισογυνικά αρσενικά που θεωρούν τις γυναίκες είτε αντικείμενα είτε πόρνες πολυτελείας και κυνηγούν με λύσσα το κέρδος και την ηδονή. Λέγοντας συνεχώς ψέματα στους άλλους και στον εαυτό τους προσπαθούν εμμονικά να κρατήσουν ψηλά τη σημαία της ψευδαίσθησης μεγαλείου του (υπερ)πλούσιου λευκού Ευρωπαίου άντρα. Μέχρι τέλους.
