Πριν από λίγες ημέρες ο πρωθυπουργός στην εμφάνιση-φιέστα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης οικειοποιήθηκε ένα success story της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ –την ίδρυση του ΕΚΟΜΕ και τη θεσμοθέτηση του επενδυτικού κινήτρου cash rebate– και ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε ότι γίναμε Χόλιγουντ χάρη στις πολιτικές της ΝΔ που φέρνει μεγάλες διεθνείς παραγωγές για γυρίσματα. Παρουσίασε μάλιστα με περηφάνια όλες τις βλαπτικές τροποποιήσεις που έκανε ο Κ. Πιερρακάκης στον ν. 4487/17 – αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση.
Την ίδια ώρα ήταν ήδη γνωστό ότι κινδυνεύουν με λουκέτο τρεις εμβληματικές και ταυτισμένες με την ιστορία της πόλης κινηματογραφικές αίθουσες της Αθήνας: το Αστορ, το Ιντεάλ και το Αελλώ. Ανήκουν στον e-ΕΦΚΑ, ο οποίος ήδη προκήρυξε διαγωνισμούς για την αξιοποίηση των κτιρίων. Ο δε δήμαρχος Αθηναίων κ. Μπακογιάννης σφυρίζει κλέφτικα.
Οσο ο Μητσοτάκης ξετύλιγε το όραμα της ΝΔ για την ανάπτυξη του οπτικοακουστικού τομέα και μέχρι να γυρίσει στην Αθήνα, είχαν ανέβει στα κάγκελα αιθουσάρχες, κινηματογραφικά σωματεία, Ακαδημία Κινηματογράφου και είχαν γίνει ερωτήσεις στη Βουλή από τα κόμματα. Ο πρωθυπουργός όμως… εκεί. «Εχουμε όραμα». Για την ταμπακιέρα ούτε λόγος. Το ξέρουμε βέβαια το όραμά του. Real estate, δήθεν ανάπτυξη και boutique hotels. Κι αν θυσιάσουμε και μερικές αίθουσες και λίγα Εξάρχεια, τι έγινε μωρέ;
Ο e-ΕΦΚΑ επιχείρησε προχθές με ανακοίνωση να ηρεμήσει τα πνεύματα. Αν διαβάσουμε πίσω από τις γραμμές, θα σταθούμε σε δύο φράσεις: «Οι υποψήφιοι βλέπουν θετικά τη διατήρηση της χρήσης της αίθουσας» (καμία όμως δέσμευση) και «οι συζητήσεις βρίσκονται ακόμη σε προκαταρκτικό στάδιο» (άλλα λόγια…). Στάχτη στα μάτια.
ΥΓ.: Καλώς βρεθήκαμε. Για να τα λέμε. Και κυρίως για να τα γράφουμε.
