Νέο περιστατικό αστυνομικής βίας έλαβε χώρα στα Εξάρχεια, σύμφωνα με βίντεο που κυκλοφόρησε αργά το βράδυ της Τρίτης και έκανε τον γύρο των social media.
Αυτή τη φορά, τα ΜΑΤ του Θεοδωρικάκου, στράφηκαν κατά πατέρα ο οποίος έπαιζε μπάσκετ με το παιδί του σε γηπεδάκι στο λόφο του Στρέφη.
Όπως φαίνεται από το βίντεο το οποίο πιθανότατα προέρχεται από κατοίκους πέριξ του υπαίθριου γηπέδου, η αστυνομία… ενοχλήθηκε από την παρουσία ανθρώπων που απλά ήθελαν να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους.
Μάλιστα, όπως επισημαίνεται, όταν πολίτες έσπευσαν να υπερασπιστούν τον πατέρα ο οποίος δέχθηκε επίθεση από τους αστυνομικούς (και μάλιστα μπροστά στο παιδί του), εκείνοι απάντησαν με χρήση χημικών!
Από την πλευρά της, η αστυνομία κάνει λόγο για «επίθεση» 15 ατόμων κατά των αρχών.
Ο άνδρας που δέχθηκε επίθεση από τους αστυνομικούς θα περάσει από τη διαδικασία του αυτοφώρου το μεσημέρι της Τετάρτης.
«Δεν μπορούμε να ζούμε έτσι»
Από την πλευρά του, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 36ου Δημοτικού Σχολείου εξέδωσε ανακοίνωση με αφορμή το περιστατικό, καταγράφοντας την ανησυχία του για την αστυνομοκρατία στην περιοχή.
«Εδώ και καιρό καταγγέλλουμε αυτό που συμβαίνει. Εδώ και καιρό φωνάζουμε ότι δεν μπορούμε να ζούμε έτσι. Εδώ και καιρό ανησυχούμε για εμάς και τα παιδιά μας που είναι διαρκώς εκτεθειμένα σε εικόνες και πρακτικές βίας. Προσπαθούμε να εξηγήσουμε τα ανεξήγητα. Αλλά τι να απαντήσεις σε ένα παιδί όταν σε ρωτάει γιατί δεν μπορεί να παίξει ελεύθερο στο πάρκο που μέχρι τώρα έπαιζε κάθε μέρα; Τι να απαντήσεις σε ένα παιδί που ρωτάει “γιατί οι κύριοι κρατάνε όπλα”; Τι να απαντήσεις σε ένα παιδί που χθες το βράδυ έβλεπε από το μπαλκόνι του να χτυπάνε κόσμο κάτω από το σπίτι του αυτοί που θεωρητικά το προστατεύουν;
Δεν πρόκειται για μια αφήγηση στο αστυνομικό δελτίο ειδήσεων. Είναι η καθημερινότητα όσων ζούμε σε αυτήν τη γειτονιά και πια έχει ξεπεράσει τα όρια της επικινδυνότητας. Στη θέση του Δ. θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε και οποιαδήποτε από εμάς που καθημερινά ανεβαίνουμε στον λόφο για να παίξουν τα παιδιά μας ελεύθερα, να βρεθούμε με τους φίλους και τις φίλες μας. Θα μπορούσε να είναι ένας έφηβος-μια έφηβη που επιστρέφει από προπόνηση μπάσκετ. Θα μπορούσε να είναι ένας άνθρωπος που περπατά αμέριμνος, ένα άνθρωπος που βγάζει βόλτα τον σκύλο του, ένας άνθρωπος που θέλει να βρίσκεται σε έναν δημόσιο χώρο και δεν του επιτρέπεται.
Για την αστυνομία που φυλάει λαμαρίνες και δέρνει κόσμο λεφτά υπάρχουν. Για τα σχολεία μας που τα μπαλκόνια πέφτουν στο κεφάλι των παιδιών και έχουν να συντηρηθούν από τότε που χτίστηκαν δεν υπάρχουν. Και τελικά, κύριε δήμαρχε ας μιλήσουμε καθαρά για τις παρανομίες και τα εγκλήματα που πράγματι συμβαίνουν. Είναι παράνομο και εγκληματικό να έχεις παιδιά να κάνουν μάθημα σε τάξεις με μούχλα. Είναι παράνομο και εγκληματικό με την πρώτη βροχή να πλημμυρίζει ολόκληρο σχολείο και να αοπεγκλωβίζονται νήπια. Είναι παράνομο και εγκληματικό να πέφτουν μεταλλικές εσωτερικές πόρτες και ξύλινα ντουλάπια εν ώρα μαθήματος. Είναι παράνομο και εγκληματικό να σε παρακαλάνε για μια ράμπα και τελικά, να τη φτιάχνεις χωρίς καν να έχεις εξασφαλίσει την πρόσβαση σε αυτήν».
