Η μεγάλη νίκη της εθνικής ομάδας μπάσκετ επί της Αυστραλίας στο θρίλερ της Παρασκευής έμοιαζε με ξεκίνημα μιας νέας εποχής και με υπόσχεση για το αύριο
Οταν η «επίσημη αγαπημένη» ξεκινούσε από την Αθήνα για το Παρίσι και από εκεί για τη Λιλ, μπαρουτοκαπνισμένη ακόμη από τις μάχες του προολυμπιακού τουρνουά και με τις ευχές των… εραστών της να τη συνοδεύουν, ήξερε ότι την περίμενε μακροβούτι σε λάκκο γεμάτο με λέοντες.
Στον όμιλό της συνωστίζονταν χρυσάφι και μπρούντζος. Ο αιώνιος κακός δαίμονας Ισπανία φοράει από το 2022 το στέμμα της πρωταθλήτριας Ευρώπης, οι Καναδοί έφυγαν πέρυσι από το παγκόσμιο πρωτάθλημα της Μανίλας με το χάλκινο μετάλλιο στο στήθος, ενώ οι Αυστραλοί το 2021 ανέβηκαν στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο.
Εμείς; «Εμείς μετράμε μιάμιση δεκαετία με αποτυχίες και μετριότητα» υπενθυμίζει ο Βασίλης Σπανούλης, πρωταγωνιστής στην εθνική ομάδα που κατέκτησε το τελευταίο της μετάλλιο το 2009, στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας. «Για καμία ομάδα δεν θα ήταν εύκολος ένας τέτοιος όμιλος. Εμείς ήρθαμε εδώ για να τους κοιτάξουμε όλους στα μάτια και για να υπενθυμίσουμε τι σημαίνει ελληνικό μπάσκετ. Τα προηγούμενα χρόνια χάσαμε την ταυτότητά μας, αλλά φέτος το καλοκαίρι την ξαναβρίσκουμε και χτίζουμε μια κουλτούρα επιτυχιών. Εφόσον τα καταφέρουμε, να είστε βέβαιοι ότι αυτή η ομάδα θα φέρει μετάλλια τα επόμενα χρόνια».
Το εναρκτήριο αγωνιστικό διήμερο φόρτωσε το ταλαιπωρημένο κορμί της εθνικής μας με δύο απανωτά τραύματα. Ηττα στις λεπτομέρειες από τον πανίσχυρο Καναδά, ήττα στις λεπτομέρειες από τη… ρημαδιασμένη την Ισπανία.
Οι παντογνώστες του διαδικτύου μίλησαν…
«Μαζέψτε τα και γυρίστε σπίτι, τα παιδιά δεν μπορούν» πρόσταξαν ομόφωνα οι παντογνώστες των social media.
Με την πλάτη της καρφωμένη στον τοίχο, η εθνική πάτησε το παρκέ του σταδίου «Πιερ Μορουά» και μπροστά σε 27.000 θεατές που ένιωθαν από εκστασιασμένοι μέχρι αποσβολωμένοι έκανε το καλύτερο ημίχρονο των τελευταίων δεκαετιών. «Στο πρώτο μέρος αγγίξαμε το τέλειο» έλεγε στις σκιές της μεικτής ζώνης ο Νίκος Ζήσης, ήρωας της τελευταίας στιγμής με νικητήριο τρίποντο την τελευταία φορά που η εθνική αντιμετώπισε τους Αυστραλούς (το 2006 στη Σαϊτάμα).
Η δική μας ομάδα έχει τα χρονάκια της και οι «μπούμερς» από τους Αντίποδες επέστρεψαν δριμύτεροι, αλλά το «θέλω» των Ελλήνων διεθνών, και το αγγλιστί «desire» των Γουόκαπ, Καλάθη, έφεραν την εθνική μας στεγνή στην απέναντι όχθη. Εάν ο Νικ ευστοχούσε στην εκπνοή, η ελληνική ομάδα θα εξασφάλιζε μεμιάς την πρόκριση δίχως κομπιουτεράκια. Η μπάλα πήγε στο σίδερο και η σκυτάλη πέρασε στα χέρια των «κόκκινων» Μιλουτίνοφ, Πετρούσεφ και των άλλων Σέρβων. «Εχουμε εμπιστοσύνη στα φιλαράκια μας» είπε μεταξύ σοβαρού και… σοβαρού ο Γουόκαπ.
Μπορεί να ήρθε από το Τέξας ο παίκτης που πέτυχε το καθοριστικό καλάθι της εθνικής στο θρίλερ της Παρασκευής, αλλά το αίμα που τρέχει στις φλέβες του είναι γαλάζιο. «Αυτό που είδατε σήμερα ήταν μια κλασική παράσταση της ελληνικής σχολής. Με αλληλοκάλυψη με παθιασμένη άμυνα, με αυτοπεποίθηση στα όρια της αλαζονείας».Η λέξη που χρησιμοποίησε ο Γουόκαπ στη μητρική του γλώσσα ήταν «swagger». Στα πειραιώτικα θα το μεταφράσουμε «μαγκιά».
O Σπανούλης υπενθύμισε στους ξένους δημοσιογράφους κάτι που πολλοί ξεχνούν. «Είναι πολύ δύσκολο για οποιαδήποτε ομάδα να φορμαριστεί δύο φορές μέσα σε ένα μήνα και να τα βάλει με αντιπάλους αυτής της δυναμικότητας». Προτού ρίξει νοκ άουτ τον Τζος Γκίντεϊ και τον Πάτι Μιλς, η εθνική μας ξεφορτώθηκε –με τη βοήθεια των πιστών της– τον Σλοβένο σούπερ σταρ Λούκα Ντόντσιτς και την κροατική παρέα του Μάριο Χεζόνια. Εκτός από αυτούς που μόλις αναφέραμε, το μπασκετικό τουρνουά των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού βλέπουν από τον καναπέ και οι Λιθουανοί και οι Ιταλοί και οι Αργεντινοί και οι Τούρκοι και κάμποσοι άλλοι μεγαλόσχημοι.
Θετικό πρόσημο
Η εθνική μας, ορφανή βεβαίως από Γιάννη και από Νικ, τερμάτισε μόλις 15η στο περσινό Μουντομπάσκετ. Το ταξίδι από τη Μανίλα μέχρι τη Λιλ και από εκεί μέσω TGV στο Παρίσι ήταν ανηφορικό, αλλά τελικά απολαυστικό. Περιμένοντας εναγωνίως το αποτέλεσμα του χτεσινού αγώνα της Σερβίας με το Νότιο Σουδάν, οι διεθνείς μας γνώριζαν ότι το πρόσημο το 2024 είναι θετικό και η χρονιά επιτυχημένη.
«Χρειαζόμασταν μια τέτοια νίκη, για να δείξουμε ότι επιστρέφουμε, όλοι ενωμένοι, για το καλό της πατρίδας μας» είπε ο Σπανούλης λίγο προτού αποχαιρετίσει τη Λιλ. «Ιστορικά, εμείς οι Ελληνες τα πηγαίνουμε καλύτερα όταν έχουμε την πλάτη στον τοίχο και νιώθουμε ότι μας απειλούν. Οι ήττες από τον Καναδά και από την Ισπανία πλήγωσαν τον εγωισμό μας και κατά κάποιον τρόπο μας βοήθησαν να αντεπιτεθούμε». Λίγα μέτρα παραπέρα ο κάπτεν Κώστας Παπανικολάου είπε ότι το κλειδί της νίκης επί των Αυστραλών «ήταν το χαμόγελο της προηγούμενης ημέρας».
Μήπως και το κέρασμα της… προ-προηγούμενης; Ο Παπανικολάου γιόρτασε τα 34α γενέθλιά του την Τετάρτη στη Λιλ, ενώ ο Σπανούλης θα σβήσει τα 42 κεράκια στη δική του τούρτα την ερχόμενη Τετάρτη, δηλαδή τη μέρα ανάμεσα στους προημιτελικούς και τους ημιτελικούς. Nαι μεν ανυπομονεί να ξαναδεί την πολυμελή φαμίλια του, αλλά η παραγγελία για το γλυκό δόθηκε σε ζαχαροπλάστη των Παρισίων.
Διαβάστε επίσης
ΕΥΠειθώς αναφέρουν – Στο Documento που κυκλοφορεί – Μαζί το Docville
Μέση Ανατολή: Με το «δάκτυλο στη σκανδάλη» ΗΠΑ, Ιράν και Ισραήλ – Φόβοι για ευρύτερη ανάφλεξη
Κάμαλα Χάρις κατά Ντόναλντ Τραμπ: Κλιμακώνεται η αντιπαράθεση για την ημερομηνία του ντιμπέιτ
Στον «αέρα» οι πληρωμές των αγροτικών επιδοτήσεων – Με σφραγίδα ΝΔ το μπάχαλο στον ΟΠΕΚΕΠΕ
Oλυμπιακοί Αγώνες: Στους «οκτώ» η Εθνική μπάσκετ μέσω… Σερβίας