Έχουν σκάσει από το κακό τους, γιατί κάτι διαισθάνονται.
«Μόνος του τρέχει, λες να βγει δεύτερος;».
«Να ψηφίσουμε τον Αλέξη Τσίπρα ή τον Τσίπρα Αλέξη;».
«Η δημοκρατία του Φιντέλ Κάστρο. Με έναν μόνο υποψήφιο».
Ακροδεξιές και Ακροκεντρώες γραφίδες στα social media.
Η υπόγα του καθεστώτος βγάζει hashtag #παιδομάζωμα επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει δικαίωμα στα νέα παιδιά να ψηφίσουν (λες και είδαμε χαϊρι σε αυτή τη χώρα από τους ηλικιωμένους ψηφοφόρους ή λες και δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που έφερε την ψήφο στα 17).
Και η επίσημη ανακοίνωση της ΝΔ ειρωνεύεται: «Την Κυριακή θα νικήσει τον αντίπαλό του και θα εκλεγεί».
Μη νομίζετε, ξέρουν. Παριστάνουν ότι δεν ξέρουν, αλλά ξέρουν.
Ξέρουν ότι αν υπήρχε άλλος διεκδικητής για τη θέση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, θα είχε βάλει υποψηφιότητα σε ένα ελεύθερο, δημοκρατικό κόμμα. Το ότι κανείς δεν έβαλε, απλώς δηλώνει ότι κανείς δε θέλησε.
Και δε θέλησαν διότι έχουν σώας τα φρένας. Το να θέσεις υποψηφιότητα για Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν σήμερα τόσο πολιτικά αυτοκτονικό όσο το να έβαζε υποψηφιότητα κάποιος απέναντι στον Ανδρέα Παπανδρέου ή τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στα δικά τους κόμματα.
Ξέρουν όμως και το άλλο, κι ας παριστάνουν ότι το αγνοούν: Ότι υπάρχει αντίπαλος του Τσίπρα στις αυριανές εκλογές. Και αυτός είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η πολιτική του, η διαφθορά του, η ασυναισθησία του, οι ημέτεροί του, το αδιέξοδο στο οποίο έφερε τους πολίτες σε μόλις τρία χρόνια.
Ο Τσίπρας αλλιώς πήγε να ξεκινήσει τη μάχη για τις εσωκομματικές εκλογές: Με τα ήδη εγγεγραμμένα μέλη. 60.000 στην κάλπη, ούτε γάτα ούτε ζημιά. Ύστερα έκανε τον genius ελιγμό να ψηφίζουν αύριο ΟΛΟΙ στην κάλπη του Προέδρου, εγγραφόμενοι επιτόπου στα εκλογικά κέντρα. Αυτό ανεβάζει τον πήχη. Μετατρέπει μία μικρή εκλογική διαδικασία σε μεγάλη.
Θα του βγει;
Εδώ, κατά τη γνώμη μου, το αποτέλεσμα θα κριθεί από το εάν ο μικρός οργανωτικά ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει αύριο να ξεπεράσει τις παλιές παθογένειές του. Θα καταφέρει να λειτουργήσει σωστά η διαδικασία; Αν ναι, θα έχουμε εκπλήξεις.
Βέβαια, ας μην έχει κανείς αυταπάτες. Εν έτει 2022 κανείς δε θέλει να γίνει μέλος κανενός κόμματος, πέρα από εκείνους που θέλουν να συμμετέχουν ενεργά στα κομματικά όργανα ή έχουν πολιτικές βλέψεις. Το «γίνε μέλος» είναι για (σχεδόν) όλους από αδιάφορο ως αποκρουστικό.
Όμως αρκεί να σκεφτεί κανείς κάποια πράγματα:
-Τη φάτσα του Πορτοσάλτε, του Καμπουράκη και όλων των Οικονόμου της ΝΔ τη Δευτέρα.
-Τη φάτσα του Άδωνι, των καναλαρχών, των δημοσκόπων.
-Τη φάτσα της Δυναστείας που λυμαίνεται τον δημόσιο βίο εδώ και 80 χρόνια.
Αν σκεφτείς αυτές τι φάτσες και μόνο, λες «φέρτε μου το ψηφοδέλτιο τώρα».