Εκτεταμένος είναι ο κίνδυνος κοινωνικού αποκλεισμού και έντονο το συναίσθημα της κοινωνικής απομόνωσης για τα ανάπηρα άτομα στην Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Τα νέα στοιχεία του Παρατηρητηρίου Θεμάτων Αναπηρίας της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) είναι κόλαφος για την κυβέρνηση αφού αποδεικνύουν περίτρανα πως η Ελλάδα είναι μια χώρα που αδιαφορεί για τους αναπήρους, ενώ στα χρόνια της διακυβέρνησης Μητσοτάκη η κοινωνική κρίση βυθίζει ακόμα περισσότερο στην ανισότητα τα ανάπηρα άτομα. Μάλιστα βιώνουν ιδιαίτερα τον φόβοι του κοινωνικού αποκλεισμού εντονότερα στην κατεξοχήν παραγωγική ηλικία των 35-54 ετών.
Τα στοιχεία της έρευνας έχουν παρθεί από την ΕΛΣΤΑΤ και αφορούν το 2022, με περίοδο αναφοράς εισοδήματος το έτος 2021,σε τελικό δείγμα 10.202 νοικοκυριών και σε 22.317 μέλη των νοικοκυριών αυτών, εκ των οποίων 19.481 ηλικίας 16 ετών και άνω. Άνθρωποι του αναπηρικού κινήματος ανησυχούν ιδιαίτερα για τα στοιχεία των επόμενων ετών δεδομένης της ολοένα αυξανόμενης ακρίβειας και της μη αύξησης των επιδομάτων αναπηρίας.
Συγκεκριμένα:
· Σχεδόν το 1/3 των πολιτών με σοβαρή αναπηρία αισθάνονται κοινωνικά αποκλεισμένοι ή απομονωμένοι, λαμβάνοντας υπόψη την κοινωνική τους ζωή, την εργασία και την πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες, ενώ περισσότεροι από 4 στους 10 πολίτες με σοβαρή αναπηρία και ηλικία 34-54 ετών αισθάνονται κοινωνική απομόνωση
· Αίσθημα μοναξιάς βιώνουν σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό τα 7 στα 10 άτομα με σοβαρή αναπηρία
· Αίσθημα ευτυχίας το μεγαλύτερο ή όλο το διάστημα των 4 βδομάδων αναφοράς της έρευνας, αναφέρει μόλις το 35% των ατόμων με σοβαρή αναπηρία
· Μόνο το 35,1% των πολιτών με σοβαρή αναπηρία είναι πολύ ή απόλυτα ικανοποιημένοι από τη ζωή τους, ενώ μόνο το 18,2% των πολιτών με σοβαρή αναπηρία δηλώνουν πολύ ή απόλυτα ικανοποιημένοι από την οικονομική τους κατάσταση
· Καθόλου/λίγο ικανοποιημένοι από τον χρόνο που δαπανούν σε ευχάριστες δραστηριότητες είναι σχεδόν οι μισοί πολίτες με σοβαρή αναπηρία
Όπως αναφέρει η ΕΣΑμεΑ στο Δελτίο Τύπου της: «Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) έχει ορίσει την ποιότητα ζωής ως την αντίληψη του ατόμου για τη θέση του στη ζωή εντός ενός πολιτισμικού/αξιακού πλαισίου και σε συνάρτηση με τους στόχους, τις προσδοκίες, τα πρότυπα και τις ανησυχίες του. Η ποιότητα ζωής αποτελεί μια ευρεία δυναμική έννοια που προσεγγίζει την ευημερία των ατόμων ως σύνολο διαστάσεων οι οποίες, υπερβαίνουν τα αμιγώς οικονομικά- υλικά κριτήρια βάσει των οποίων παραδοσιακά μετράμε την ευημερία του πληθυσμού, όπως το κατά κεφαλήν ΑΕΠ και οι δείκτες φτώχειας.
Ωστόσο, η έννοια της ποιότητας ζωής λαμβάνει υπόψη σε σημαντικό βαθμό, όχι μόνο τις αντικειμενικές παραμέτρους αλλά και κυρίως τις υποκειμενικές αξιολογήσεις των ίδιων των ατόμων, τον βαθμό που τα άτομα αισθάνονται ικανοποιημένα από τη ζωή τους, τα συναισθήματα ευημερίας/ευτυχίας που βιώνουν και τα αισθήματα που εκφράζουν αναφορικά με τις ευκαιρίες και τις δυνατότητές τους να ζουν σύμφωνα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους».
Τεράστια εμπόδια στην εύρεση εργασίας
Η αίσθηση ανασφάλειας πηγάζει ιδιαίτερα και από την μη ύπαρξη ευκαιριών στον αγορά εργασίας. Εξίσου ανασταλτικός παράγοντας είναι και η πλήρης ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και των ωραρίων. Όπως επεξηγεί στην ανάλυσή της η ΕΣΑμεΑ:
«τα εμπόδια πρόσβασης στο θεμελιώδες δικαίωμα της εργασίας, που αποτελεί και καταλύτη για την απόλαυση ενός ποιοτικού επιπέδου διαβίωσης, αλλά και την επίτευξη των προσωπικών στόχων και την αυτοπραγμάτωση του ατόμου. Παράλληλα, τα υψηλά επίπεδα μοναξιάς και κοινωνικής απομόνωσης που διαπιστώθηκαν στα άτομα με σοβαρή αναπηρία, καταδεικνύουν και τις εμμένουσες κοινωνικές προκαταλήψεις και τα στερεότυπα που εξακολουθούν να διακατέχουν τμήμα της κοινωνίας μας, θέτοντας στο κοινωνικό περιθώριο σημαντική μερίδα ατόμων με αναπηρία.
Η μειωμένη ικανοποίηση από τη ζωή που απολαμβάνουν τα άτομα με αναπηρία, αφενός απορρέει από τις συνθήκες φτώχειας και υλικής αποστέρησης που αντιμετωπίζουν σε μεγάλο ποσοστό τους, αφετέρου προκύπτει ως αποτέλεσμα και των πρόσθετων εμποδίων που σχετίζονται με την μειωμένη προσβασιμότητα όλων των τομέων της κοινωνικής ζωής, συμπεριλαμβανομένου του πολιτισμού και της ψυχαγωγίας. Η μειωμένη αίσθηση ικανοποίησης καθώς και τα χαμηλά επίπεδα πληρότητας/ευτυχίας στα άτομα με αναπηρία, σε μεγάλο βαθμό ωστόσο σχετίζονται και με την μειωμένη δυνατότητα για αυτοκαθορισμό, με το ύψιστο δικαίωμα τους στην ανεξάρτητη διαβίωση να παραμένει σε μεγάλο βαθμό ανεκπλήρωτο, περιορίζοντας σημαντικά τη δυνατότητα επιλογών ζωής σύμφωνα με τις ανάγκες και τις προτιμήσεις των ίδιων των ατόμων».
Διαβάστε επίσης
Ξανά στο εδώλιο ο Λιγνάδης – Ξεκινά η δίκη σε δεύτερο βαθμό για βιασμούς ανηλίκων
Χωρίς ταξί σήμερα η Αττική – 24ωρη απεργία του ΣΑΤΑ