Η κρίση στην Ερυθρά θάλασσα αλλάζει το πλαίσιο του πολέμου στη Γάζα όπου το Ισραήλ συνεχίζει τη σφαγή
Για πρώτη φορά εδώ και περίπου 100 ημέρες που διαρκεί η σφαγή που εξαπέλυσε το Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων με αφορμή την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου η προσοχή της διεθνούς κοινότητας στράφηκε αυτή την εβδομάδα μακριά από τη Γάζα.
Οι εξελίξεις στην Ερυθρά θάλασσα με τα πλήγματα τού υπό τις ΗΠΑ συνασπισμού δυνάμεων –και με ελληνική συμμετοχή με τη φρεγάτα «Υδρα»– εναντίον των υποδομών που διατηρούν οι υποστηριζόμενοι από το Ιράν αντάρτες Χούθι της Υεμένης εκ των πραγμάτων μετατόπισαν την προσοχή από τις ενέργειες του Ισραήλ στη Γάζα, όπου τα στρατεύματα της ακροδεξιάς κυβέρνησης Νετανιάχου συνεχίζουν με μανία το καταστροφικό τους έργο –κοντά στις 24.000 οι νεκροί και κοντά στις 61.000 οι τραυματίες–, για το οποίο κατηγορούνται για γενοκτονία στο Διεθνές Δικαστήριο του ΟΗΕ στη Χάγη (ΔΔΧ). Παράλληλα όμως έφεραν πιο κοντά το σενάριο μιας γενίκευσης της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή καθώς οι κινήσεις όλων των πλευρών πυκνώνουν, όπως καταδεικνύεται και από την «πειρατεία» στο ελληνικό τάνκερ «St Nikolas» από πλευράς του Ιράν, το οποίο κατέλαβαν οι Ιρανοί στον Κόλπο του Ομάν.
Δείτε επίσης: Κόλπος του Ομάν: Η αμαρτωλή προϊστορία του «St Nikolas» και το κοντραμπάντο «Suez Rajan»
Ο κίνδυνος ανάφλεξης και η Τεχεράνη
Η άμεση εμπλοκή δυτικών δυνάμεων σε εχθροπραξίες στην περιοχή στέλνει μεν σαφές μήνυμα στήριξης στο Ισραήλ, πλήττοντας μια οργάνωση που είχε στοχοθετήσει τα ισραηλινά συμφέροντα και μεταφέροντας την ένταση εκτός Ισραήλ. Αποτελεί όμως δε και σαφή κλιμάκωση που μπορεί να σπρώξει την περιοχή βαθύτερα μες στη δίνη ενός γενικευμένου περιφερειακού πολέμου, με την εμπλοκή και άλλων μεγάλων περιφερειακών δυνάμεων όπως το Ιράν.
Η στόχευση της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή, όπως έγινε ξεκάθαρη κατά τη διάρκεια της εβδομαδιαίας περιοδείας του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Αντονι Μπλίνκεν στη Μέση Ανατολή (η τέταρτη από την αρχή του πολέμου στη Γάζα), πέραν της στήριξης στο Ισραήλ –αλλά όχι υποχρεωτικά και στην ακροδεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου– περιλαμβάνει και την απομόνωση και αποδυνάμωση του Ιράν, που επίσης αποτελεί διαχρονικά στόχο και της ισραηλινής ηγεσίας.
Τα παραπάνω καταδεικνύονται από την εμβάθυνση της αμερικανικής φιλοϊσραηλινής στάσης, παρά την εξαιρετικά κακή συνάντηση που είχαν ο Aντ. Μπλίνκεν και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, όπου επικράτησε σκηνικό πλήρους ρήξης σχετικά με τη Γάζα, το βόρειο μέτωπο του Λιβάνου με τη Χεζμπολάχ και το μέλλον της περιοχής. Καταδεικνύονται όμως και από τις δηλώσεις του Αμερικανού επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ μετά τη συνάντηση με τον Μαχμούντ Αμπάς ότι «ένα παλαιστινιακό κράτος αποτελεί εγγύηση για την απομόνωση του Ιράν αλλά και για την ειρήνη στην περιοχή».
Αναμένοντας την ετυμηγορία
Η αλλαγή του πλαισίου μες στο οποίο συνεχίζει να διεξάγεται η σφαγή στη Γάζα εξαιτίας των κινήσεων των ΗΠΑ αλλά και των υπόλοιπων χωρών και οργανώσεων της περιοχής γίνεται ακόμη πιο ξεκάθαρη από την ακροαματική διαδικασία της υπόθεσης για γενοκτονία που έφερε η Νότια Αφρική κατά του Ισραήλ στο Διεθνές Δικαστήριο του ΟΗΕ στη Χάγη η οποία έλαβε χώρα μες στην εβδομάδα. Το διακύβευμα είναι σημαντικό καθώς μπορεί να αυξήσει δραματικά την πίεση εναντίον του Ισραήλ. Εάν το δικαστήριο βγάλει μια προσωρινή απόφαση εναντίον του Ισραήλ καλώντας το να σταματήσει τη γενοκτονική του δράση στη Γάζα –εκτιμάται ότι μπορεί να πάρει αρκετές μέρες–, η απόφαση αυτή θεωρείται δεσμευτική. Αυτό που δεν διαθέτει το ΔΔΧ όμως είναι τα μέσα για να επιβάλει την όποια απόφασή του.
Σε περίπτωση καταδίκης του Ισραήλ –έστω και προσωρινής, ήτοι όχι οριστικής–, η κυβέρνηση Νετανιάχου θα βρεθεί κυριολεκτικά στο έλεος της αμερικανικής ηγεσίας και του βέτο της στις κυρώσεις που είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν.
Δείτε επίσης: Ερυθρά Θάλασσα: Πλοίο χτυπήθηκε από πύραυλο κοντά στο Άντεν
Επικίνδυνη κλιμάκωση – Πυραυλικά χτυπήματα ΗΠΑ και Βρετανίας κατά των Χούθι στην Υεμένη
Υεμένη: Τι οδήγησε στην επίθεση των ΗΠΑ εναντίον των Χούθι
