Ο υπουργός Οικονομίας Δημήτρης Παπαδημητρίου στη συνέντευξη που έδωσε στο Documento την Κυριακή (13/8/2017) ανέφερε ότι σχεδιάζει την ίδρυση ενός δημόσιου φορέα που θα καταγράφει το πιστωτικό προφίλ των επιχειρήσεων.
Εάν πράγματι συμβεί (γιατί θίγονται πολλά συμφέροντα που θα πολεμήσουν την ιδέα αυτή) θα είναι μια πολύ καλή εξέλιξη για δύο λόγους:
1. Γιατί θα υπάρχει διαφάνεια και πληροφόρηση σχετικά με τη συμπεριφορά των επιχειρήσεων. Αυτή τη στιγμή, η δημόσια πληροφόρηση σχετικά με τα οικονομικά των επιχειρήσεων είναι είτε ανύπαρκτη είτε μπαγιάτικη, αφού όσες επιχειρήσεις είναι υποχρεωμένες στη σύνταξη ισολογισμών, τους δημοσιεύουν σχεδόν εννέα μήνες μετά το πέρας του οικονομικού έτους αναφοράς. Μέσα σε αυτούς τους έξι μήνες συνήθως γίνονται πάρα πολλά. Εξαιρούνται οι εισηγμένες επιχειρήσεις στο Χρηματιστήριο που δημοσιεύουν και εξαμηνιαίες οικονομικές καταστάσεις (και προαιρετικά τριμηνιαίες) κι έχουν αυστηρότερους χρόνους δημοσίευσης. Αλλά και σε αυτές το χρονικό περιθώριο δημοσιοποίησης των τριών ή τεσσάρων μηνών μετά το πέρας της περιόδου αναφοράς είναι μεγάλο.
Επίσης ακόμα και οι επιχειρήσεις που υποχρεούνται στη δημοσίευση οικονομικών καταστάσεων κάνουν πολλά μαγικά. Ετσι οι ισολογισμοί τους είτε εξαφανίζονται από την ιστοσελίδα τους ή περιμένουν απλά το πρόστιμο από το ΓΕΜΗ αφού δεν δημοσιεύουν καθόλου και το ξεπερνούν με ένα απλό πρόστιμο (όπως έκανε ο χρεοκοπημένος Μαρινόπουλος που από τη μία δεν δημοσίευε οικονομικές καταστάσεις και ισολογισμούς ενώ από την άλλη συνέχιζε να παίρνει δάνεια από την Alpha Bank).
2. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι οι τράπεζες που εμπορεύονται όλα αυτά τα στοιχεία μέσω του Τειρεσία θα βάλουν φρένο στο ολιγοπωλιακό εμπόρευμά τους. Ο Τειρεσίας εκτός από την καταγραφή της συμπεριφοράς των συναλλασσομένων πουλάει τα στοιχεία αυτά στην αγορά. Και μάλιστα μέχρι ατομικών επιχειρήσεων. Επίσης συμβαίνει το εξής παράδοξο: Από τις μία οι τράπεζες δεν δημοσιοποιούν στοιχεία πελατών τους, επικαλούμενες το τραπεζικό απόρρητο ανεξάρτητα εάν τα στοιχεία προκύπτουν από δημόσιες πηγές (διαταγές πληρωμής κλπ), αλλά από την άλλη εμπορεύονται τα στοιχεία αυτά μέσω του Τειρεσία.
Συνεπώς πρόκειται για μία καλή πρωτοβουλία που θα ρίξει φως στη συναλλακτική συμπεριφορά οικονομικών μονάδων. Βέβαια, εκτός από τα συμφέροντα που θίγονται και θα πολεμήσουν την ιδέα, θα υπάρξουν και άλλοι που θα στραφούν κατά της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας. Θα είναι αυτοί που θα μιλήσουν για φακέλωμα. Όμως το φακέλωμα γίνεται ούτως ή άλλως ενώ τα στοιχεία αυτά απλώς καταγράφουν την συναλλακτική συμπεριφορά των οικονομικών μονάδων και όχι των ς φυσικών προσώπων ώστε να θίγονται οι προσωπικές προτιμήσεις/ δεδομένα.
