Εχει παραγίνει το κακό στη Βουλή. Ο καθένας ανεβαίνει στο βήμα και μιλά όσο του καπνίσει. Τι κι αν προχωρά σε συστάσεις ο προεδρεύων, τι κι αν υπάρχουν σαφείς προβλέψεις στον Κανονισμό της Βουλής, το μέτρο έχει χαθεί και η κατάσταση μοιάζει ανεξέλεγκτη. Το δεδομένο ότι για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά υπάρχουν εννέα κόμματα εντός του κοινοβουλίου θα έπρεπε από μόνο του να έχει οδηγήσει εκ των προτέρων τα αρμόδια κοινοβουλευτικά στελέχη να λάβουν τα ανάλογα μέτρα. Η αλήθεια είναι πως ο Κώστας Τασούλας είχε προνοήσει βάζοντας και τον πρωθυπουργό στη διαδικασία να δώσει το «καλό παράδειγμα». Ωστόσο ούτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης πειθάρχησε κι ας μην πατά συχνά το πόδι του στην ολομέλεια. Πολλοί δε επηρεάζονται από τις πολιτικές «τσαλκάντζες» της Ζωής Κωνσταντοπούλου και δεν λένε να αφήσουν το μικρόφωνο. Στη χρονική αμετροέπεια έχει υποπέσει και ο Σωκράτης Φάμελλος, ο οποίος δεν τηρεί την πάντα προσοδοφόρα πολιτική συνταγή πως ο εκάστοτε πρόεδρος ΚΟ πρέπει να μιλά όταν έχει κάτι να πει και όχι να «κλέβει» τη δουλειά των τομεαρχών. Μάλιστα, δεν είναι λίγοι οι παροικούντες την Κουμουνδούρου που προβληματίζονται για το γεγονός ότι «έχει κατεβάσει ρολά και δεν ακούει κανέναν». Στο ίδιο μοτίβο και ο Κυριάκος Βελόπουλος. Ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης μετατρέπει το βήμα σε εκπομπή τηλεπώλησης, μιλώντας, με όρους «κάμερα σε μένα», επί παντός επιστητού και αρκετές φορές πέρα και έξω από το πλαίσιο του υπό συζήτηση νομοσχεδίου. Αντιλαμβανόμενος ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο, ο πρόεδρος της Βουλής –όπως μας είπε– απευθύνθηκε στην τεχνική υπηρεσία και έδωσε εντολή για παραγγελία συστήματος που θα κλείνει αυτομάτως το μικρόφωνο όταν ο χρόνος του ομιλητή λήγει. «Με διαγωνισμό θα γίνει η προμήθεια ή απευθείας ανάθεση;» ρωτήσαμε, με τον κ. Τασούλα να επιστρατεύει το (διαπιστωμένο) χιούμορ που διαθέτει απαντώντας: «Με “μαϊμού” διαγωνισμό».