Σε ερώτηση που κατέθεσε ο Ανδρέας Ξανθός και 51 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ αναφέρεται πως «η “κοβιντοποίηση” του δημόσιου συστήματος υγείας τα τελευταία 2 χρόνια, οδήγησε σε αποδιοργάνωση των δημόσιων δομών, σε εγκατάλειψη της φροντίδας που αφορούσε τη λοιπή νοσηρότητα του πληθυσμού, σε οικονομική επιβάρυνση των πολιτών που αναγκάστηκαν να αναζητήσουν υπηρεσίες από τον ιδιωτικό τομέα και, τελικά, σε “παθητική ιδιωτικοποίηση” του ΕΣΥ». Η εξέλιξη αυτή σύμφωνα με την κατατεθέν κείμενο μετέτρεψε σταδιακά το ΕΚΑΒ από «δημόσιο φορέα επείγουσας προνοσοκομειακής περίθαλψης στη χώρα» με κρίσιμες υπηρεσίες για την «ισότιμη και αποτελεσματική υγειονομική φροντίδα του πληθυσμού», σε φορέα που καταρρέει υφιστάμενος «παθητική ιδιωτικοποίηση» δημιουργώντας νέες υγειονομικές ανισότητες.
Σύμφωνα με το κείμενο – ερώτηση των βουλευτών «η κυβέρνηση έρχεται να δρομολογήσει την πλήρη ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών του ΕΚΑΒ όπως οι δευτερογενείς διακομιδές (εξιτήρια, επανεξετάσεις), με την επίσημη πλέον ανάθεση τους σε ιδιωτικές εταιρείες που διαθέτουν ασθενοφόρα. Με απόφαση του Διοικητή της 1 ης ΥΠΕ καθιερώνεται τιμοκατάλογος για τη χρέωση όλων των δευτερογενών διακομιδών, με την εταιρεία εταιρεία Europ Asistance Service να είναι ο βασικός ανάδοχος του «έργου» με πέντε ασθενοφόρα που κατανέμονται στα νοσοκομεία Ευαγγελισμός (2), Σισμανόγλειο-Αμ. Φλέμινγκ (2) και Ιπποκράτειο (1)».
Το κείμενο συνεχίζει λέγοντας πως: «εκχωρείται δηλαδή επίσημα στον ιδιωτικό τομέα ένα ακόμη κρίσιμο τμήμα της δημόσιας υγειονομικής φροντίδας, ενώ δεν διευκρινίζεται αν το κόστος θα επιβαρύνει την Υγειονομική Περιφέρεια και τα συγκεκριμένα Νοσοκομεία ή και τους ίδιους τους πολίτες που θα κάνουν χρήση αυτών των υπηρεσιών» και πως «η μεθόδευση της εκχώρησης κρίσιμων λειτουργιών του ΕΚΑΒ σε ιδιώτες αποτυπώνεται και στο χαρακτηριστικό παράδειγμα της επικίνδυνης απαξίωσης του ΕΚΑΒ Θεσσαλίας. Τα περισσότερα ασθενοφόρα του παραμένουν εδώ και μήνες ακινητοποιημένα-ακόμη και αυτά που αποτελούν του Ιδρύματος “Σταύρος Νιάρχος” (ΙΣΝ)- λόγω τεχνικών ή άλλων βλαβών και της ανυπαρξίας κονδυλίων για την επισκευή τους. Το χαρακτηριστικό αυτό παράδειγμα καταδεικνύει όχι μόνο την πλήρη αδυναμία διαχείρισης ακόμη και ιδιωτικών δωρεών, αλλά κυρίως την κυβερνητική πολιτική πλήρους υποβάθμισης και αποδιοργάνωσης των κρίσιμων λειτουργιών του ΕΣΥ, προκειμένου να ανοίξει διάπλατα ο δρόμος στα ιδιωτικά συμφέροντα».
Κλείνοντας αναφέρεται: «Επειδή η καθολική, ισότιμη και δωρεάν κάλυψη των αναγκών υγείας των πολιτών μέσα από την ενδυνάμωση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας είναι κορυφαία πολιτική προτεραιότητα σήμερα, ιδιαίτερα μετά την εμπειρία και τα διδάγματα της πανδημίας. Επειδή σε συνθήκες οικονομικής δυσπραγίας της κοινωνικής πλειοψηφίας η ιδιωτικοποίηση λειτουργιών του ΕΣΥ και του ΕΚΑΒ οδηγεί σε μετακύλιση κόστους στον ασθενή, σε ακάλυπτες ανάγκες και σε όξυνση των υγειονομικών ανισοτήτων Επειδή κάθε βήμα συρρίκνωσης του «δημόσιου χώρου» στην Υγεία και διεύρυνσης της επιρροής των οργανωμένων επιχειρηματικών συμφερόντων στην υγειονομική φροντίδα, έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της ιδιωτικής δαπάνης υγείας και, συνήθως, την υποχώρηση των standards ασφάλειας και της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών στο όνομα του κέρδους».
