Ερώτηση προς τον Υπουργό Παιδείας Κυριάκο Πιερρακάκη κατέθεσαν οι πέντε βουλευτές του Κινήματος Δημοκρατίας. Αφορά την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για το νομοσχέδιο μετατροπής 22 δημοσίων σχολείων (11 γυμνασίων και 11 λυκείων) σε «Ωνάσεια» σχολεία.
Σύμφωνα με την απόφαση το κράτος θα συνεχίσει να πληρώνει για την λειτουργία τους, αλλά το Ίδρυμα Ωνάση θα πληρώσει για την αναβάθμιση των υποδομών τους, με αντάλλαγμα να εφαρμόσουν εκπαιδευτικές μεθόδους που το ίδιο θεωρεί «σύγχρονες«, «καινοτόμες» και με «δεξιότητες που απαιτεί ο 21ος αιώνας».
Οι πέντε βουλευτές σημειώνουν ότι «η συνεργασία μεταξύ του δημοσίου και ενός ιδιωτικού φορέα για τη διοίκηση δημόσιων σχολείων εγείρει συνταγματικά ζητήματα» και εκφράζουν τον προβληματισμό τους ποιος αποφασίζει ή συναποφασίζει -ιδιώτες ή δημόσιο- «για τόσο σημαντικά ζητήματα όπως τα εκπαιδευτικά προγράμματα», και ερωτούν:
1. Προτίθεται έστω και τώρα να αποσύρει τους επικίνδυνους αυτούς σχεδιασμούς, που στόχο έχουν τη σταδιακή μετακύλιση των υποχρεώσεων του κράτους προς τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση σε ιδιώτες;
2. Γιατί η συνεργασία του Υπουργείου με το Ίδρυμα Ωνάση δεν περιορίζεται μόνο σε χορηγίες αλλά σχεδιάζεται να γίνει σε θέματα διοίκησης και επιλογής σχολικών προγραμμάτων για τα σχολεία;
3. Γιατί παρακάμπτεται το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής που είναι το καθ ́ ύλην αρμόδιο για τα εκπαιδευτικά προγράμματα σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία;
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού
Θέμα : “Πρωτοφανής και επικίνδυνη για την ανεξαρτησία της δημόσιας εκπαίδευσης η συμφωνία της Κυβέρνησης για Ωνάσεια σχολεία”
Η κυβέρνηση στο Υπουργικό Συμβούλιο της 23ης Δεκεμβρίου ανακοίνωσε νομοσχέδιο για την μετατροπή 22 δημοσίων σχολείων (11 γυμνάσια και 11 λύκεια) σε “Ωνάσεια” σχολεία. Με την επισήμανση ότι για τη λειτουργία τους θα συσταθεί Διοικούσα Επιτροπή με πλειοψηφία του Δημοσίου. Από την πλευρά του το Ίδρυμα Ωνάση σε δική του ανακοίνωση κάνει λόγο για την μετατροπή σχολείων με πάνω από 6000 μαθητές σε “ευάλωτες περιοχές”, όπως αναφέρει, σε “Ωνάσεια”, όπου το κράτος θα συνεχίσει να πληρώνει για την λειτουργία τους, αλλά το Ίδρυμα Ωνάση θα πληρώσει για την αναβάθμιση των υποδομών τους, με αντάλλαγμα να εφαρμόσουν εκπαιδευτικές μεθόδους που το ίδιο θεωρεί “σύγχρονες”, “καινοτόμες” και με “δεξιότητες που απαιτεί ο 21ος αιώνας”.
Επειδή ούτε την επιλογή των δημόσιων σχολείων, ούτε των επιπλέον εκπαιδευτικών προγραμμάτων μπορεί και νομιμοποιείται να την κάνει οποιοσδήποτε άλλος φορέας πέρα από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής και το Υπουργείο Παιδείας.
Επειδή η συνεργασία μεταξύ του δημοσίου και ενός ιδιωτικού φορέα για τη διοίκηση δημόσιων σχολείων εγείρει συνταγματικά ζητήματα.
Επειδή η διεθνής εμπειρία με τις ζώνες και τα σχολεία ΖΕΠ (ζώνες εκπαιδευτικής προτεραιότητας) σε χώρες όπως η Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, δεν μας δίνουν παραδείγματα που ιδιωτικοί φορείς αποφασίζουν ή συναποφασίζουν για τόσο σημαντικά ζητήματα όπως τα εκπαιδευτικά
προγράμματα, αλλά περιορίζονται σε στιγμιαίες χορηγίες.
Επειδή προκύπτουν ανησυχίες σχετικά με την ανεξαρτησία και την ισότητα στην εκπαίδευση, εφόσον ο ιδιωτικός φορέας έστω και ως μειοψηφικός στη σχεδιαζόμενη Διοικούσα Επιτροπή θα επηρεάζει άμεσα πολιτικές ή αποφάσεις που σχετίζονται με τη λειτουργία των σχολείων.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός
1. Προτίθεται έστω και τώρα να αποσύρει τους επικίνδυνους αυτούς σχεδιασμούς, που στόχο έχουν τη σταδιακή μετακύλιση των υποχρεώσεων του κράτους προς τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση σε ιδιώτες;
2. Γιατί η συνεργασία του Υπουργείου με το Ίδρυμα Ωνάση δεν περιορίζεται μόνο σε χορηγίες αλλά σχεδιάζεται να γίνει σε θέματα διοίκησης και επιλογής σχολικών προγραμμάτων για τα σχολεία;
3. Γιατί παρακάμπτεται το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής που είναι το καθ ́ ύλην αρμόδιο για τα εκπαιδευτικά προγράμματα σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία;
Διαβάστε επίσης:
Ντόναλντ Τραμπ: Ορκωμοσία με ηγέτες κρατών και… ακροδεξιούς – Ποιοι έλαβαν προσκλητήριο
Γιατί ο Τραμπ έχει… εμμονή με τη Γροιλανδία; – Τα παιχνίδια εξουσίας με φόντο τους πάγους
Αλέξης Κούγιας: «Είναι γνωστό το πρόβλημα υγείας μου, το αντιμετωπίζω»
Οι γκρίζες ζώνες στα όπλα που φεύγουν για Ουκρανία – Ποιοι και πώς αποφασίζουν
