Ερώτηση στους υπουργούς Δικαιοσύνης και Προστασίας του Πολίτη κατέθεσαν -με πρωτοβουλία των Ειρήνη Αγαθοπούλου και Χρήστου Σπίρτζη- βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, θέτοντας στο επίκεντρο την ολιγωρία των αρμόδιων αρχών και της κυβέρνησης για την υπόθεση της απαγωγής του παιδιού που εντοπίστηκε στη Νορβηγία.
«Τις τελευταίες μέρες έχει σοκάρει την ελληνική κοινή γνώμη η ευκολία με την οποία κάποιος μπορεί ανά πάσα στιγμή να απαγάγει ένα παιδί από το σπίτι του, να ταξιδέψει σε άλλη πόλη και κατόπιν σε άλλη χώρα, παρά το γεγονός ότι εξεδόθη άμεσα σήμα κινδύνου Amber Alert και υπήρξε -υποτίθεται- άμεση κινητοποίηση των αστυνομικών αρχών» σημειώνουν οι βουλευτές.
Και διευκρινίζουν πως η Ερώτηση αφορά «την κινηματογραφική και μαφιόζικη απαγωγή του 6χρονου παιδιού από τον Νορβηγό πατέρα του και την παράνομη μεταφορά του από την Ελλάδα στη Νορβηγία». Κατά τα κοινοβουλευτικά στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πρόσφατες εκδοθείσες δικαστικές αποφάσεις στην Ελλάδα επισημαίνουν ότι ο αποχωρισμός του ανηλίκου τέκνου από τη μητέρα του και η επιστροφή του στη Νορβηγία θα έχει με βεβαιότητα αρνητικές επιδράσεις στην ομαλή ψυχοπνευματική του ανάπτυξη και θα το εκθέσει σε ανεπανόρθωτη ψυχική δοκιμασία και συνεπώς τυχόν επιστροφή του αντιστρατεύεται το συμφέρον του ανηλίκου τέκνου.
«Το γεγονός της απαγωγής του παιδιού έλαβε μεγάλες διαστάσεις στα ΜΜΕ και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δημιουργώντας εύλογες απορίες και προβληματισμό αφενός για την απαγωγή καθ’ εαυτή, αφετέρου για τον τρόπο και την ευκολία με την οποία κάποιος διαφεύγει με ένα απαχθέν παιδί, χωρίς κανένα έλεγχο κι ενώ έχουν ειδοποιηθεί οι αρχές για την υπόθεση» τονίζουν και συμπληρώνουν:
«Αποδεικνύει, παράλληλα, ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να καταστεί χώρα μη ασφαλής για τα παιδιά της, ενώ διακινητές και απαγωγείς να κινούνται ελεύθερα και με ασφάλεια. Είναι προφανές ότι οι αστυνομικές αρχές ως μηχανισμός προστασίας των πολιτών και δη παιδιών, όχι μόνο δεν λειτούργησε, αλλά τουναντίον εξέθεσε την χώρα, την αξιοπιστία των ελληνικών αρχών, την ετοιμότητά τους και δεν μπόρεσε να θέσει τέρμα στην απαγωγή του παιδιού. Αναρωτιόμαστε αν ο έλεγχος των αστυνομικών αρχών εξαντλήθηκε στην εισαγωγή του ονόματος του παιδιού στις λίστες επιβατών ώστε να υπάρξει κινητοποίηση και συναγερμός!».
Επισημαίνουν δε ότι «δεν πρέπει να εστιάσουμε μόνο στο “ρομαντικό αφήγημα” του πατέρα ότι ήρθε για να πάρει το παιδί του, αφού εδώ έχουμε να κάνουμε με μία σοβαρότατη κακουργηματική εγκληματική ενέργεια, η οποία έλαβε χώρα από δύο και πλέον άτομα, εκ των οποίων ο ένας μπήκε με κουκούλα και άρπαξε με βίαιο τρόπο το παιδί, με αποτέλεσμα να έχουμε τη διάπραξη κακουργήματος ευθέως εις βάρος του ανηλίκου, ανεξαρτήτως δε της ενδοοικογενειακής βίας που είχε υποστεί κατά το παρελθόν η μητέρα».
Εν συνεχεία, όπως παραθέτουν οι βουλευτές, ακολούθησε σωρεία παρεπόμενων εγκληματικών πράξεων προκειμένου να διαφύγουν, με περισσή ευκολία όπως αποδείχθηκε, οι εγκληματίες αυτοί από το ελληνικό έδαφος, ενώ το απόγειο της υποτίμησης και του εξευτελισμού των αρχών τη χώρας μας και της Κυβέρνησης ολοκληρώθηκε με το να ποζάρει περιχαρής ο πατέρας με το απαχθέν παιδί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Ο ανωτέρω προβληματισμός και οι ανεπάρκειες των αρχών επισημάνθηκαν από μεγάλη μερίδα του Τύπου, ενώ αντίστοιχα και γυναικείες οργανώσεις και συλλογικότητες εξέδωσαν Δελτίο Τύπου, επιρρίπτοντας ευθύνες στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη για την ολιγωρία του και την αδυναμία του να κινήσει τις κατάλληλες διαδικασίες, ώστε να προστατέψει ένα παιδί, εγκαλώντας παράλληλα τα Υπουργεία Δικαιοσύνης και Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων για την απουσία οιασδήποτε μέριμνας και υπηρεσιών για τα παιδιά που ζουν σε καθεστώς ενδοοικογενειακής βίας. Οι, δε, τελευταίες με βάση τις αλλαγές, επί τω χείρω, του οικογενειακού δικαίου, όχι μόνο δεν ρυθμίζονται ομαλά αλλά αντίθετα οδηγούνται σε επίταση έντασης και χρονικής διάρκειας απόρροια και των ανωτέρω αλλαγών» υπογραμμίζουν, εξηγώντας:
«Ειδικά για τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, οι ευθύνες που του επιμερίζονται είναι σημαντικές δεδομένου ότι δεν κατάφερε ως Υπουργείο να μεριμνήσει και να αποσοβήσει τη βίαιη μεταφορά ενός παιδιού σε άλλη χώρα, παραβιάζοντας τη Διεθνή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού, της οποίας το άρθρο 11 συγκεκριμένα ορίζει ότι πρέπει να λαμβάνονται «μέτρα εναντίον των αθέμιτων μετακινήσεων των παιδιών στο εξωτερικό». Η, δε, αρμόδια υπουργός για την οικογένεια και την ισότητα των φύλων, τηρεί για μια ακόμη φορά σιγή ιχθύος, απουσιάζοντας κατά την προσφιλή της συνήθεια από τον δημόσιο λόγο για γεγονότα αιχμής».
Κατόπιν τούτου, οι βουλευτές ρωτούν τους υπουργούς:
1. Είχε φτάσει το σήμα αναζήτησης του παιδιού στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης; Και αν ναι, γιατί τους επετράπη η επιβίβαση δεδομένου ότι για να ταξιδέψει ένας ανήλικος χρειάζεται τη συναίνεση και των δύο γονέων;
2. Εφόσον έχει η ελληνική αστυνομία την ευθύνη αναφορικά με τον έλεγχο ταξιδιωτικών εγγράφων, διενεργήθηκε εν προκειμένω από αυτήν; Kαι αν ναι, πως κατάφερε να διαφύγουν με πλαστό διαβατήριο οι απαγωγείς με το παιδί και δεν έγιναν αντιληπτοί; Κατόπιν της καταγγελίας η αστυνομία, αφού έλαβε τις λίστες επιβατών, ενημέρωσε τις εταιρείες, έδωσε φωτογραφίες και στοιχεία;
3. Ποιες ευθύνες αναλογούν ως προς τον τρόπο και τις ενέργειες του Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη; Σε ποιες δέουσες και εκ του νόμου οφειλόμενες ενέργειες προέβη; Ποιος έχει την ευθύνη των επιχειρησιακών διαδικασιών για τέτοιες περιπτώσεις και εφόσον σημάνει συναγερμός;
4. Πως προτίθεται να μεριμνήσει εφεξής το αρμόδιο τμήμα του Yπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων για την εξασφάλιση της προστασίας των ανηλίκων και την αποτροπή ανάλογων τραυματικών και οδυνηρών για τα παιδιά περιστατικών;
5. Σκοπεύει το Υπουργείο Δικαιοσύνης να τροποποιήσει τον ν.4800/21, οι ατυχείς ρυθμίσεις του οποίου δημιουργούν τέτοια φαινόμενα;
