Ερωτήματα αναφορικά με την επιβολή προστίμου και υποχρεωτικού εμβολιασμού για τους άνω των 60 ετών, από πλευράς κυβέρνησης, εγείρουν συζητήσεις σε σχέση με την νομιμότητα της απόφασης και την εγκυρότητα της επιβολής του μέτρου.
Ανατρέχοντας, πάντως, στις προτροπές της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, φαίνεται ότι οι συστάσεις των ζητημάτων που άπτονται νομικών, ηθικών και πρακτικών ζητημάτων, απέχουν άρδην από την έννοια της υποχρεωτικότητας που προβάλλει ο πρωθυπουργός.
Πιο συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από προηγούμενη απόφαση, ληφθείσα ήδη από τα τέλη Ιανουαρίου, το Συμβούλιο της Ευρώπης, «προτρέπει» τις κυβερνήσεις, να ενημερώνουν τους πολίτες ότι ο εμβολιασμός δεν είναι υποχρεωτικός και ότι κανείς δεν δέχεται πολιτική, κοινωνική ή άλλη πίεση να εμβολιαστεί εάν δεν το επιθυμεί. Μάλιστα, επιχειρώντας να διασφαλίσει σε κοινωνικό πλαίσιο την αποφυγή διακρίσεων, το Συμβούλιο αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «κανείς δεν υφίσταται διακρίσεις επειδή δεν έχει εμβολιαστεί, λόγω πιθανών κινδύνων για την υγεία ή λόγω μη επιθυμίας να εμβολιαστεί».
Ο τρόπος προσέγγισης του ζητήματος σε θεσμικό και πρακτικό επίπεδο από πλευράς του Συμβουλίου της Ευρώπης επομένως, διαφέρουν έντονα από τον τρόπο που η κυβέρνηση Μητσοτάκη διαλέγει να κινηθεί εντός συνόρων, πολύ περισσότερο όταν ο εξαναγκασμός αντί για μέσα πειθούς των ανεμβολίαστων πολιτών καταλήγει να συνοδεύεται από πρόστιμα.
