Ο 63χρονος δημοσιολόγος ανακοίνωσε την Τρίτη και επίσημα την υποψηφιότητά του για την προεδρία στις εκλογές του 2022, προκαλώντας ρίγη ανησυχίας στην γαλλική κοινή γνώμη. Ο συγγραφέας και πρώην σχολιαστής της Figaro, που ήδη έκανε ημι-επίσημη εκστρατεία, μπαίνει στην προεκλογική μάχη με σκοπό να εξαργυρώσει τη φήμη του ως ακραία συντηρητικού σχολιαστή, που απέκτησε με ξενοφοβική ρητορική και λαϊκίστικα συνθήματα γράφοντας σε δεξιά περιοδικά όπως το Marianne και το Valeurs Actuels, ενώ έκανε τακτικά την εμφάνισή του και στο ακροδεξιό τηλεοπτικό δίκτυο CNews.
Η χρονική στιγμή για την ανακοίνωση δεν είναι και η καλύτερη, καθώς η πορεία του στις δημοσκοπήσεις φαίνεται ότι παίρνει την κατιούσα, ενώ το περασμένο σαββατοκύριακο η επίσκεψή του στην Μασσαλία έμεινε στο συλλογικό μνημονικό μοναχά για την χειρονομία με το μεσαίο δάκτυλο που έκανε σε έναν διαδηλωτή.
Οι πιθανότητες του Ζεμούρ να είναι στο δεύτερο γύρο των εκλογών του Απριλίου του 2022 είναι λίγες καθώς υπολείπεται 4 μονάδες από την Μαρίν Λεπέν, που έχει 18% στις δημοσκοπήσεις, ενώ ξεκάθαρο προβάδισμα έχει ο Εμανουέλ Μακρόν με 24%. Σε τέσσερις μήνες όμως πολλά αλλάζουν. Το σημαντικό μήνυμα από τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων είναι ότι μαζί με τον πιθανό υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων –οι οποίοι δεν έχουν επίσημα ανακοινώσει υποψήφιο- Ξαβιέ Μπερτράν, η Δεξιά στην Γαλλία συγκεντρώνει αθροιστικά 46%, γεγονός που δείχνει ότι η γαλλική πολιτική γέρνει δεξιά και εξηγεί, εν μέρει, τις λοξές ματιές προς τα δεξιά που κάνει τελευταία ο γάλλος πρόεδρος, με προεξάρχουσα την αυστηρή στάση που κρατά στο ζήτημα της αλιείας στο κανάλι της Μάγχης.
«Αντισυστημικός» εθνολαϊκιστής
Την Τρίτη 30 Νοεμβρίου ο Ζεμούρ επισημοποίησε με αναρτήσεις του στα κοινωνικά δίκτυα την υποψηφιότητα του, με ένα βίντεο στο οποίο καταστροφολογεί, παρουσιάζοντας την Γαλλία ένα βήμα πριν από την άβυσσο του ισλαμισμού. Φυσικά, μπροστά σε μια τέτοια ανάγκη, ο Ζεμούρ δεν μπορούσε να μείνει άπραγος… Ψύχραιμος, διαβάζοντας τα λόγια του από σημειώσεις, ο ακροδεξιός υποψήφιος καταφέρεται εναντίον της ελίτ και των διανοούμενων που έφεραν τη χώρα σε αυτό το σημείο.
Το βίντεο με το οποίο ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του είναι ενδεικτικό της ρητορικής του Ζεμούρ. Ανέξοδη «αντισυστημική» κριτική, εναντίον μιας οικονομικής ελίτ και μιας ιντελιγκέντσιας στα Μέσα που θέλει να αντικαταστήσει τους γάλλους πολίτες με μουσουλμάνους μετανάστες. Είναι η περίφημη θεωρία της «μεγάλης αντικατάστασης» που προπαγανδίζουν οι υπέρμαχοι της υπεροχής των λευκής φυλής. Είναι ανοικτά ρατσιστής, αφού έχει καταδικαστεί για ρατσιστική ρητορική και υποκίνηση σε ρατσιστική βία. Το 2011, ο Ζεμούρ πλήρωσε πρόστιμο επειδή είπε στη γαλλική τηλεόραση ότι «οι έμποροι ναρκωτικών είναι κυρίως Μαύροι και Άραβες» και γι’ αυτό οι ταυτότητές των μη λευκών ελέγχονται «17 φορές την ημέρα». Επίσης, το 2018, του επιβλήθηκε πρόστιμο για υποκίνηση θρησκευτικού μίσους για σχόλια ότι όλοι οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι οι τζιχαντιστές είναι «καλοί μουσουλμάνοι». Ακόμα, δεν φοβάται να εκφραστεί θετικά για το καθεστώς Πεταίν, επιχειρώντας να αναθεωρήσει την ιστορία του πρώην στρατάρχη-συνεργάτη των ναζί καθώς, όπως ισχυρίζεται, το καθεστώς έσωζε τους Εβραίους!
Για να «στολίσει» την λαϊκιστική ρητορική του με φιλολαϊκά προτάγματα, ώστε να προσελκύσει τους χαμηλόμισθους ψηφοφόρους, έχει υποσχεθεί φορολογικές ελαφρύνσεις και σύνταξη στα 64, μέχρι και νομιμοποίηση της κάνναβης. Δεν έχει πει όμως τίποτα για την αγοραστική δύναμη των γάλλων που ροκανίζεται μέρα με τη μέρα από τον πληθωρισμό –άλλωστε στο κοινό αυτό σαρώνει η Λεπέν και οι υποψήφιοι της παραδοσιακής Δεξιάς-, όμως δεν φείδεται πικρόχολων σχολίων για τα επιδόματα και την κοινωνική πρόνοια που δίδεται στους ξένους που είναι εγκατεστημένοι στην Γαλλία.
Ακόμα και για το επίκαιρο θέμα της κλιματικής κρίσης εκφράζεται με σοβινιστικό τρόπο καθώς είναι υπέρμαχος της «ενεργειακής εθνικής κυριαρχίας» της Γαλλίας, η οποία «περνά περισσότερο από ποτέ» από την πυρηνική ενέργεια. Θεωρεί ότι το πράσινο πάσο είναι «μια τακτική του Μακρόν για να κρύψει τα μεγάλα προβλήματα» που είναι φυσικά η μετανάστευση. Όσον αφορά την οικονομική του πολιτική, ενδεικτικό στοιχείο είναι ότι θεωρεί τα πρόσωπα με περιουσία 1,3 εκατ. ευρώ δεν είναι πλούσια… Προσπαθεί επίσης να προσεγγίσει τους συντηρητικούς καθολικούς καθώς δεν χάνει ευκαιρία να τονίσει ότι είναι παντρεμένος, ενώ η σεξουαλικότητα θα πρέπει να εκφράζεται αυστηρά εντός του έγγαμου βίου, καταδικάζοντας την δημοσιογραφία της κλειδαρότρυπας.
