Την τραγική κατάσταση που επικρατεί στο ΑΧΕΠΑ περιγράφει το σωματείο εργαζομένων του νοσοκομείου. Οι εργαζόμενοί αναφέρουν πως υπάρχουν μεγαλύτερα προβλήματα από πέρυσι και αναρωτιούνται ποιος έχει την ευθύνη.
Όπως αναφέρουν μεταξύ άλλων, οι εργαζόμενοι καλούνται στη βάρδια τους να καλύπτουν δύο χώρους με υπεράριθμους ασθενείς, απλοί θάλαμοι κλινικών έχουν βαφτιστεί Μονάδες Εντατικής Θεραπείας χωρίς την προβλεπόμενη πάντα υποδομή.
Διαβάστε όλη την ανακοίνωση:
Ποιος έχει την ευθύνη για την κατάσταση που επικρατεί στο ΑΧΕΠΑ σήμερα;
Γιατί δύο χρόνια σχεδόν μετά την έναρξη της πανδημίας ένα νοσοκομείο κέντρο αναφοράς για την Covid-19 αντιμετωπίζει τα ίδια και μεγαλύτερα προβλήματα από την αρχή της υγειονομικής κρίσης;
Το ΑΧΕΠΑ ως τριτοβάθμιο νοσοκομείο παρέχει τις συνθήκες για την προβλεπόμενη απαραίτητη, ουσιαστική και ασφαλή νοσηλεία όταν επικρατούν τα παρακάτω:
– Πολύωρη αναμονή στην εφημερία.
– Ανυπαρξία ουσιαστικά της λίστας χειρουργείου.
– Υπολειτουργία των τακτικών ιατρείων.
– Εργαζόμενοι που καλούνται στην βάρδια τους να καλύπτουν δύο χώρους με υπεράριθμους αναλογικά ασθενείς.
– Απλοί θάλαμοι κλινικών που βαφτίζονται « Μονάδες Εντατικής Θεραπείας» χωρίς την προβλεπόμενη πάντα υποδομή.
– Στελέχωση αυτών των «Μονάδων Εντατικής Θεραπείας» συχνά από μη έμπειρο προσωπικό.
Γιατί δύο χρόνια σχεδόν μετά την έναρξη της πανδημίας ένα νοσοκομείο κέντρο αναφοράς για την Covid-19 αντιμετωπίζει τα ίδια και μεγαλύτερα προβλήματα από την αρχή της υγειονομικής κρίσης;
Το ΑΧΕΠΑ ως τριτοβάθμιο νοσοκομείο παρέχει τις συνθήκες για την προβλεπόμενη απαραίτητη, ουσιαστική και ασφαλή νοσηλεία όταν επικρατούν τα παρακάτω:
– Πολύωρη αναμονή στην εφημερία.
– Ανυπαρξία ουσιαστικά της λίστας χειρουργείου.
– Υπολειτουργία των τακτικών ιατρείων.
– Εργαζόμενοι που καλούνται στην βάρδια τους να καλύπτουν δύο χώρους με υπεράριθμους αναλογικά ασθενείς.
– Απλοί θάλαμοι κλινικών που βαφτίζονται « Μονάδες Εντατικής Θεραπείας» χωρίς την προβλεπόμενη πάντα υποδομή.
– Στελέχωση αυτών των «Μονάδων Εντατικής Θεραπείας» συχνά από μη έμπειρο προσωπικό.
Όλα αυτά και πολλά ακόμα συμβαίνουν εξαιτίας της ΤΡΑΓΙΚΗΣ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ όλων των κλάδων. Του γερασμένου μόνιμου προσωπικού που για δύο συνεχόμενα χρόνια εργάζεται κάτω από πιεστικές συνθήκες, χωρίς άδειες και κάποιες φορές χωρίς ημέρες ανάπαυσης.
Οι συνεχείς μετακινήσεις του προσωπικού όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη κάθε φορά επιτείνουν την σωματική και ψυχολογική κούραση.
Η κάλυψη των υγειονομικών που τέθηκαν σε αναστολή αυξάνει το φορτίο για τους εργαζόμενους που απέμειναν.
Για όλους αυτούς τους λόγους και για άλλους ακόμα το υγειονομικό προσωπικό παρά την υπεράνθρωπη προσπάθεια του να ανταποκριθεί στην κατάσταση νιώθει εκτός από την σωματική κούραση και ψυχολογικά «ένοχο» για όσα θέλει και δεν μπορεί να προσφέρει λόγω των συνθηκών.
Οι συνεχείς μετακινήσεις του προσωπικού όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη κάθε φορά επιτείνουν την σωματική και ψυχολογική κούραση.
Η κάλυψη των υγειονομικών που τέθηκαν σε αναστολή αυξάνει το φορτίο για τους εργαζόμενους που απέμειναν.
Για όλους αυτούς τους λόγους και για άλλους ακόμα το υγειονομικό προσωπικό παρά την υπεράνθρωπη προσπάθεια του να ανταποκριθεί στην κατάσταση νιώθει εκτός από την σωματική κούραση και ψυχολογικά «ένοχο» για όσα θέλει και δεν μπορεί να προσφέρει λόγω των συνθηκών.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
– Επιστροφή των συναδέλφων υγειονομικών σε αναστολή.
– Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
– Μονιμοποίηση των εργαζομένων που με διάφορες σχέσεις εργασίας στήριξαν και στηρίζουν το ΕΣΥ στην πανδημία.
– Χρηματοδότηση των νοσοκομείων.
– Ουσιαστική στήριξη του ΕΣΥ και του δημόσιου χαρακτήρα του.
– Άμεση ένταξη στα ΒΑΕ όλων των υγειονομικών.
– Αυξήσεις μισθών.
– Χορήγηση επιδόματος αναγνώρισης της υπεράνθρωπης προσπάθειας των υγειονομικών κατά την πανδημία.
Για την δραματική κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο νοσοκομείο μας οι μόνοι που δεν ευθύνονται είναι οι εργαζόμενοι που είναι και αυτοί θύματα των πολιτικών απαξίωσης του ΕΣΥ διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις.
