Μετά τους συνταξιούχους που οικεία βουλήσει θα μπορούν να εργάζονται μέχρι την ηλικία των 74 ετών, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη διά στόματος του αμετροεπούς Αδωνη Γεωργιάδη σχεδιάζει την εργασία των 16 ωρών ημερησίως! Μάλιστα, για τον άνθρωπο που δεν ορρωδεί προ ουδενός αυτή η παρέμβαση στην εργατική νομοθεσία συνιστά νεωτερισμό της κυβέρνησης που, όπως είπε στον Σκάι, «θεσπίζουμε τη δυνατότητα εργαζομένου να δουλεύει σε πολλαπλούς εργοδότες. Μπορεί να δουλεύει δύο οχτάωρα σε δύο διαφορετικούς εργοδότες και να είναι απολύτως νόμιμο, δηλωμένο και στα εισοδήματά του». Για να ξέρουμε τι λέμε, η δυνατότητα πολλαπλής απασχόλησης σε διαφορετικούς εργοδότες υφίσταται στην Ελλάδα από το 1932.
Τότε και τώρα
Στην περίπτωση της πολλαπλής απασχόλησης ο εργαζόμενος παρέχει στην ίδια χρονική περίοδο την εργασία του σε πολλούς εργοδότες με καθένα από τους οποίους συνδέεται με αυτοτελή σύμβαση εργασίας. Οι πολλαπλά απασχολούμενοι δικαιούνται από όλους τους εργοδότες, εκτός από τον μηνιαίο μισθό, τη νόμιμη άδεια, ανάλογο επίδομα αδείας, δώρα εορτών. Σε περίπτωση απόλυσης από κάποιον εργοδότη δικαιούνται τη νόμιμη αποζημίωση λόγω καταγγελίας συμβάσεως, ανεξάρτητα από την εργασία του στους υπόλοιπους.
Ομως με το άρθρο 16 παρ. 3 του ΠΔ 27/4.07.1932 εισάγονται περιορισμοί στον χρόνο εργασίας στην πολλαπλή απασχόληση. Αναλυτικότερα, ο εργοδότης δεν επιτρέπεται να απασχολήσει μες στην ίδια ημέρα μισθωτούς, οι οποίοι ήδη έχουν εργαστεί σε άλλη επιχείρηση ολόκληρο το νόμιμο ωράριό τους.
Μπορεί δηλαδή να απασχολήσει μισθωτούς, οι οποίοι εργάστηκαν την ίδια ημέρα σε άλλον, για χρόνο μικρότερο του κανονικού ωραρίου εργασίας, αλλά μόνο για τόσες ώρες όσες υπολείπονται για να συμπληρωθεί το νόμιμο ωράριο της ημερήσιας εργασίας. Τότε το μακρινό 1932, όταν ακόμη δεν είχε σφυρηλατηθεί το ατομικό εργατικό δίκαιο, η τότε κυβέρνηση του Ελ. Βενιζέλου θέσπισε την προστασία του εργαζομένου που εργάζεται σε διαφορετικούς εργοδότες. Τώρα, 90 χρόνια μετά, ο Αδ. Γεωργιάδης πετά στα σκυλιά τους εργαζόμενους και όλο αυτό το βαπτίζει νεωτερισμό και κοινωνική ευαισθησία της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Παραδοχή λιτότητας
Ουσιαστικά είναι άλλη μια παραδοχή της κυβέρνησης για την επερχόμενη λιτότητα που θα συμπορεύεται με αυξήσεις στα τρόφιμα και τα είδη ευρείας κατανάλωσης που στην πράξη στέλνει το σήμα: δουλέψτε 16-20 ώρες για να διαβιώνετε στοιχειωδώς και ουχί αξιοπρεπώς. Στην ίδια κατεύθυνση άλλωστε κινείται και η κυβερνητική αντίληψη που δήθεν δίνει κίνητρα στους συνταξιούχους να εργαστούν με τη δήθεν κατάργηση του πέναλτι 30% στις συντάξεις, ενώ παράλληλα φαλκιδεύει την προσπάθεια εξεύρεσης εργασίας σε νέους κάτω των 30 ετών, ηλικιακές κατηγορίες όπου η ανεργία θερίζει.
Ακριβώς η ίδια λογική διατρέχει και το πρόσφατο νομοθέτημα, το οποίο δίνει το δικαίωμα (πάλι λόγω κοινωνικής ευαισθησίας!) σε ανέργους ηλικίας άνω των 67 και έως 74 ετών, που δεν έχουν συμπληρώσει τον απαιτούμενο συντάξιμο χρόνο για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, να εργάζονται σε επιδοτούμενες από τη ΔΥΠΑ (πρ. ΟΑΕΔ) θέσεις εργασίας. Μπορεί η προηγούμενη διακυβέρνηση Μητσοτάκη να έστρωσε το χαλί για την εγκατάσταση ολιγοπωλίων που εν πολλοίς ευθύνονται για τον πληθωρισμό της απληστίας και την υφαρπαγή της περιουσίας των «κόκκινων» δανειοληπτών έναντι πινακίου φακής από τα funds, όμως η διακυβέρνηση αυτής της νέας τετραετίας του Κυρ. Μητσοτάκη φέρνει πάταξη της όποιας αξιοπρέπειας της πλατιάς μάζας της κοινωνίας.
