Για αντεργατική συμπεριφορά καταγγέλλουν την Ακαδημία Αθηνών τρεις ερευνητές. Με ανάρτησή του στο Facebook ο Γιώργος Κατσαμάκης τονίζει πως η Ακαδημία συμπεριφέρεται ως… εισπρακτική και ως αντεργατικό εργαλείο, η οποία μέσω εξωδίκου που υπογράφεται από τον Γενικό Γραμματέα της Χρ. Ζερεφό ζητά από τον καθένα από τους τρεις να επιστρέψουν ως αχρεωστήτως καταβληθέντα σχεδόν 13.000 ευρώ, τους μισθούς τους δηλαδή για το διάστημα που βάσει δικαστικών αποφάσεων εργάστηκαν με ασφαλιστικά μέτρα στη βιβλιοθήκη της, γεγονός παράνομο και πρωτοφανές βάση του εργατικού δικαίου της χώρας.
Αναλυτικά η ανάρτησή του:
Οι Γιώργος Κατσαμάκης, Κυριακή Αδάμ και Κέλλυ Φατούρου εργαστήκαμε στην Ακαδημία Αθηνών και τη Βιβλιοθήκη της από το 2005 και το 2010 αντίστοιχα ως το 2020 με συνεχείς κι επαναλαμβανόμενες συμβάσεις και αντικείμενο τον εκσυγχρονισμό της Βιβλιοθήκης της Ακαδημίας Αθηνών και τη σύνταξη ελληνικής εθνικής βιβλιογραφίας του 20ου αιώνα. Έργο το οποίο ολοκληρώθηκε για την πρώτη δεκαετία και δεν δημοσιεύτηκε για λόγους ανεξάρτητους από την πληρότητα και αξία του. Το 2019 για εσωτερικούς λόγους του “Ανώτατου Πνευματικού Ιδρύματος” της χώρας οι συμβάσεις μας δεν ανανεώθηκαν.
Αφού διερευνήσαμε τη βούληση του ιδρύματος για την ανανέωσή τους, αναγκαστήκαμε να καταφύγουμε σε ασφαλιστικά μέτρα και αγωγή διεκδικώντας τη μονιμοποίησή μας. Με αλλεπάλληλες αποφάσεις μπορέσαμε να εργαστούμε για 1 χρόνο ακόμη αποκαθιστώντας δύο από τις σημαντικότερες συλλογές βιβλίων που έχει αυτή τη στιγμή η χώρα, οπότε μας ανακοινώθηκε η αρνητική απόφαση του δικαστηρίου σχετικά με την αγωγή μας (το Σύνταγμα δεν επιτρέπει μονιμοποίηση συμβασιούχων) και πλέον διωχθήκαμε από τη Βιβλιοθήκη της Ακαδημίας το Σεπτέμβριο του 2020 . Η πανδημία του covid, οι επάλληλες καραντίνες που ακολούθησαν αμέσως την απόλυσή μας και η κάκιστη κατάσταση της “αγοράς εργασίας” και στον τομέα μας δεν μας επέτρεψε τα τελευταία δύο χρόνια να επιστρέψουμε στο αντικείμενό μας, ή να βρούμε οποιαδήποτε άλλη δουλειά. Τον Οκτώβριο του 2021 ασκήσαμε έφεση στην πρωτόδικη απόφαση, την οποία και πάλι χάσαμε. Ο “πόλεμος” για εμάς σταμάτησε, δεν ήμασταν και δεν είμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε οικονομικά στη διεκδίκηση της υπόθεσής μας στον Άρειο Πάγο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Εκχωρούμε επομένως αναγκαστικά το δικαίωμά μας στην εργασία και τη μονιμοποίησή μας μετά από τόσα χρόνια.
Την Παρασκευή 24 Ιουνίου η Ακαδημία Αθηνών με εξώδικη εντολή υπογεγραμμένη από το Γενικό Γραμματέα της Χρ. Ζερεφό ζητά από τον καθένα από τους τρεις μας να πληρώσουμε ως αχρεωστήτως καταβληθέντα σχεδόν 13.000 ευρώ, τους μισθούς μας δηλαδή για το διάστημα που βάσει δικαστικών αποφάσεων εργαστήκαμε με ασφαλιστικά μέτρα στη βιβλιοθήκη της. Αν σε 30 ημέρες δεν “επιστρέψουμε” τα χρήματα, το “χρέος” θα πάει στην εφορία για τα περαιτέρω. Για το εργατικό δίκαιο η απαίτηση επιστροφής δεδουλευμένων χρημάτων που καταβλήθηκαν βάσει ασφαλιστικών μέτρων και δικαστικής απόφασης είναι πρωτοφανής και παράνομη.
Η Ακαδημία Αθηνών και το Υπουργείο Παιδείας, από χρήματα του οποίου πληρωθήκαμε αυτό τον ένα χρόνο των ασφαλιστικών μέτρων, προβαίνουν πλέον σε εκδικητική, ανάλγητη κι εξοντωτική επίθεση σε πρώην εργαζόμενους που διεκδίκησαν το δίκιο τους κι επιχειρούν να μας εξοντώσουν οικονομικά και ηθικά.
Ό,τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή σ’ εμάς φαίνεται να είναι αυτό που από αύριο θα συμβαίνει και σε πολλούς άλλους εργαζόμενους που διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμά τους στην εργασία. Ως ερευνητές-πολυεργαλεία κι έρευνα κάναμε συντάσσοντας ένα έργο εθνικής σημασίας, το οποίο σε άλλες χώρες είναι αντικείμενο των Εθνικών Βιβλιοθηκών, και συμβάλαμε καθοριστικά στον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη της υποστελεχωμένης Βιβλιοθήκης της Ακαδημίας Αθηνών κάνοντας τον πλήρη κύκλο εργασιών του βιβλιοθηκονόμου σε αυτήν. Δεν είναι μοναδική αυτή η απαίτηση από τους ερευνητές στη χώρα μας, να διεξάγουν το έργο τους με εξαιρετική δυσχέρεια και σύνθετες δυσκολίες και ταυτόχρονα να καλύπτουν τις πάγιες και διαρκείς αδυναμίες κι ελλείψεις των φορέων τους. Με τα Πανεπιστήμια πλέον να λειτουργούν ως Ανώνυμες Εταιρείες, τα φαινόμενα εργασιακής καταπίεσης, τρομοκράτησης όσων διεκδικούν τα αυτονόητα και εξόντωσης όσων απειθαρχούν θα πληθαίνουν.
Σε ό,τι μας αφορά τη μάχη αυτή θα τη δώσουμε με κάθε μέσο, δεν την επιλέξαμε, αλλά δεν μπορούμε και να τη χαρίσουμε. Δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας εξοντώσει οικονομικά και ηθικά.
