Το κώδωνα του κινδύνου κρούουν ερευνητές του γερμανικού Κέντρου Ωκεανογραφικών Ερευνών GEOMAR Helmholtz του Κιέλου οι οποίοι εκφράζουν τους φόβους τους πως είναι πολύ πιθανό το ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας, κάτω από τη Θάλασσα του Μαρμαρά να «δώσει» ένα μεγάλο σεισμό μεγέθους 7,1 έως 7,4 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ.
Συγκεκριμένα, οι ερευνητές του GEOMAR Helmholtz του Κίελο, μαζί με συναδέλφους τους από τη Γαλλία και την Τουρκία, πραγματοποίησαν για πρώτη φορά αναλυτικές μετρήσεις στο βυθό της Θάλασσας του Μαρμαρά. Χρησιμοποιώντας ένα αυτόνομο σύστημα μέτρησης στο θαλασσινό νερό, εντόπισαν ότι σταδιακά συσσωρεύεται τεκτονική πίεση ξανά κάτω από τη θάλασσα του Μαρμαρά.
«Αυτό θα ήταν αρκετό να υπάρξει ένας ακόμα μεγάλος σεισμός μεγέθους μεταξύ 7,1 έως 7,4» βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, υποστηρίζει ο γεωφυσικός Dr. Dietrich Lange της GEOMAR ο οποίος είναι και ο συυγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε σήμερα στο διεθνές περιοδικό Nature Communications.
Σύμφωνα με τον Dr. Dietrich Lange η συσσώρευση των τεκτονικών δυνάμεων «είναι αρκετή για να πυροδοτήσει ένα σεισμό με μέγεθος μεταξύ 7,1 και 7,4». Το ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας, συσσωρεύει κατά καιρούς ενέργεια, η οποία εκτονώνεται με σεισμούς. Όταν η ζώνη του ρήγματος είναι «κλειδωμένη», συμβαίνουν ισχυροί σεισμοί. Την τελευταία φορά που αυτό είχε συμβεί, ήταν το 1999, σε απόσταση περίπου 90 χιλιόμετρα ανατολικά της Κωνσταντινούπολης, πλήττοντας κυρίως την πόλη Ιζμίτ (Νικομήδεια).
Η συσσώρευση τεκτονικών δυνάμεων όταν βρίσκεται στην επιφάνεια της γης παρακολουθείται τακτικά για χρόνια με τη χρήση μεθόδων GPS ή γεωγραφικών μετρήσεων. Αυτό δεν είναι δυνατό όμως να συμβεί υποθαλάσσια, εκεί όπου δεν μπορεί να εισχωρήσει το σήμα του δορυφορικού GPS για να αποκαλύψει τις τεκτονικές μετακινήσεις. Οι ερευνητές του GEOMAR ανέπτυξαν ένα νέο σύστημα (GeoSEA), που επέτρεψε για πρώτη φορά να μετρηθούν ακουστικά με ακρίβεια χιλιοστών οι τεκτονικές παραμορφώσεις στο βυθό της Θάλασσας του Μαρμαρά. Στη διάρκεια δυόμισι ετών συνολικά δέκα τέτοια όργανα μέτρησης εγκαταστάθηκαν στο βυθό σε βάθος 800 μέτρων και στις δύο πλευρές του ρήγματος, κάνοντας πάνω από 650.000 μετρήσεις αποστάσεων.
«Προκειμένου να επιτευχθούν ακριβείς μετρήσεις σε μερικά χιλιοστά πάνω από μερικές εκατοντάδες μέτρα, απαιτείται πολύ ακριβής γνώση της ταχύτητας του υποβρύχιου ήχου. Συνεπώς, οι διακυμάνσεις πίεσης και θερμοκρασίας του νερού πρέπει επίσης να μετρηθούν με μεγάλη ακρίβεια καθ ‘όλη τη διάρκεια της περιόδου» εξηγεί η καθηγήτρια Dr. Heidrun Kopp, διευθυντής του έργου GeoSEA και επίσης συγγραφέας της παρούσας μελέτης.
«Οι μετρήσεις μας δείχνουν ότι η ζώνη του ρήγματος στη Θάλασσα του Μαρμαρά είναι “κλειδωμένη”, συνεπώς συσσωρεύεται τεκτονική πίεση. Αυτή είναι η πρώτη άμεση απόδειξη για την τεκτονική συσσώρευση στο βυθό νότια της Κωνσταντινούπολης», δήλωσε ο Dr. Dietrich Lange
«Εάν η συσσωρευμένη ένταση απελευθερωθεί κατά τη διάρκεια ενός σεισμού, η ζώνη του ρήγματος θα μετακινηθεί πάνω από τέσσερα μέτρα. Αυτό αντιστοιχεί σε ένα σεισμό μεγέθους 7,1 ως 7,4», προσθέτει η καθηγήτρια Dr. Heidrun Kopp. Όπως είπε, κάτι τέτοιο θα έχει πιθανότατα σοβαρές συνέπειες για την Κωνσταντινούπολη, όπως ο σεισμός του 1999, που είχε περισσότερα από 17.000 θύματα.
Υπενθυμίζεται ότι στις 22 Μαΐου του1766 ένας σεισμός στην περιοχή του Μαρμαρά μεγέθους περίπου 7,5 Ρίχτερ είχε χιλιάδες θύματα και προκάλεσε εκτεταμένες υλικές καταστροφές στην Πόλη.