Ο δυναμικός Ιταλός βουλευτής μιλάει στο Documento για το καθήκον να αντιμετωπίσουν τον ακροδεξιό πολιτικό σχηματίζοντας κυβέρνηση που θα μείνει μέχρι το τέλος της θητείας της Βουλής
Ο «Σαλβίνι δεν κατάφερε να πιάσει όμηρο την ιταλική δημοκρατία. Τώρα είναι καθήκον όλων μας να βρούμε ένα ελάχιστο κοινό πρόγραμμα ουσιαστικών τομών. Και να στηρίξουμε στη Βουλή μια νέα κυβέρνηση που δεν θα μείνει για λίγους μήνες, αλλά θα παρουσιάσει έργο μέχρι το τέλος της θητείας της Βουλής.
Οι εκπρόσωποι της Ιταλικής Αριστεράς στο κοινοβούλιο στηρίζουμε αυτή την προοπτική, ελπίζοντας την ερχόμενη εβδομάδα να έχουμε νέα κυβέρνηση. Και να δούμε τους ακροδεξιούς και τους ρατσιστές της Λέγκας να εγκαταλείπουν τα υπουργεία τους» είπε μεταξύ άλλων στη συνέντευξή του στο Documento ο Εράσμο Παλατσότο, ο νεαρός (37 ετών) αλλά «ψημένος» στα κινήματα βουλευτής της Ιταλικής Αριστεράς (Sinistra Italiana).
Η κυβερνητική κρίση στην Ιταλία ξέσπασε όταν ο Ματέο Σαλβίνι, αρχηγός της ακροδεξιάς Λέγκας, έκανε πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης την οποία είχε σχηματίσει το κόμμα του μαζί με το Κίνημα των 5 Αστέρων (Μ5S), επιδιώκοντας πρόωρες εκλογές τις οποίες θεωρεί ότι θα κέρδιζε. Ο ανεξάρτητος, κοινής αποδοχής πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε, ενεργώντας διπλωματικά, δεν έκανε δεκτή προς
συζήτηση την πρόταση μομφής και παραιτήθηκε. Ακολουθώντας το σύνταγμα ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα άρχισε ήδη συνομιλίες με τους επικεφαλής των κομμάτων της Βουλής για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Η προοπτική μιας αντιακροδεξιάς συμμαχίας με κορμό το πολιτικά «αταίριαστο ζευγάρι» Δημοκρατικό Κόμμα – Κίνημα 5 Αστέρων είναι ορατή.
Αν οι συνομιλίες αποτύχουν, θα προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές.
Υπάρχει διέξοδος για την ιταλική κυβερνητική κρίση εκτός των πρόωρων εκλογών;
Θα ήταν μεγάλο λάθος με δυσάρεστες συνέπειες για τη χώρα μας η διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Υπάρχουν μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά θέματα που απαιτούν άμεση αντιμετώπιση και δεν μπορούν να περιμένουν. Θα ήταν και εκλογικά λάθος να προσφέρουμε μια ευκαιρία στον Σαλβίνι να πάρει στα χέρια του «όλες τις εξουσίες», όπως ζητούσε. Αυτό θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια κρίση που θα ήταν αδύνατον να ελεγχθεί, εξαιτίας της ανευθυνότητας και του καιροσκοπισμού του, καθώς και της ελάχιστης αίσθησης και σεβασμού προς τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς. Οι διαβουλεύσεις που άρχισε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα προσφέρουν την ευκαιρία για μια ουσιαστική αναζήτηση από τις πολιτικές δυνάμεις, ώστε να βρουν έναν κοινό παρονομαστή για τον σχηματισμό κυβέρνησης μακράς πνοής. Οι προϋποθέσεις μού φαίνεται ότι υπάρχουν. Τώρα πρέπει να βρούμε τα σημεία που θα μπορέσουμε να συμφωνήσουμε για ένα κοινό πρόγραμμα. Χρειάζεται να πάρουμε όλοι θαρραλέες αποφάσεις, τίποτε δεν είναι δεδομένο και εύκολο. Το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης πέφτει ασφαλώς στο Δημοκρατικό Κόμμα και το M5S, τα μεγαλύτερα από τα κόμματα που μπορούν να στηρίξουν μια νέα κυβέρνηση.
Ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από τη σημερινή κυβερνητική κρίση;
Αναμφισβήτητα οι μεγάλοι χαμένοι είναι ο Σαλβίνι και η ρατσιστική ακροδεξιά που εκπροσωπεί. Προσπάθησε να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές προκειμένου να ελέγχει τα πάντα σε περίπτωση νίκης του. Φαίνεται δεν είχε καταλάβει πώς λειτουργούν οι δημοκρατικοί θεσμοί. Είναι σημαντικό ότι ο σύμμαχος της Μαρίν Λεπέν και φίλος του Βικτόρ Ορμπάν θα απομακρυνθεί από την κυβέρνηση. Ο κίνδυνος όμως που εκπροσωπεί ο Σαλβίνι παραμονεύει πάντα. Η κρίση που πυροδότησε ο Σαλβίνι δημιούργησε πολλά προβλήματα στο M5S, δείχνοντας σε όλους το τεράστιο λάθος που κάνει όποιος πηγαίνει με τους ακροδεξιούς, εθνικιστές και σκληρούς νεοφιλελεύθερους. Το M5S σύρθηκε στην κυριολεξία από τον Σαλβίνι.
Η Σικελία, από την οποία προέρχεστε, ζει ίσως πιο έντονα το δράμα των προσφύγων. Πώς διαμορφώνεται το κλίμα μετά την κατάσχεση του διασωστικού σκάφους «Open Arms»;
Παρακολούθησα από πολύ κοντά το έργο των ΜΚΟ στη νότια Σικελία, όπου έρχονται τις περισσότερες φορές τα πλοία με τους ναυαγούς πρόσφυγες και μετανάστες και στηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις το τεράστιο ανθρωπιστικό έργο τους. Ως βουλευτής είδα από πρώτο χέρι μέσα στη Βουλή και έγινα αυτόπτης μάρτυρας της απάνθρωπης πολιτικής του Σαλβίνι, με τις κατασχέσεις σκαφών, τις διώξεις των πλοιοκτητών των σκαφών και των ΜΚΟ, με τους οποίους και τις οποίες εδώ και πολλά χρόνια δίνουμε κοινούς αγώνες. Είναι προφανές ότι η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να ακολουθήσει εντελώς διαφορετική πολιτική για το μεταναστευτικό. Ο Σαλβίνι πυροδότησε στην κυριολεξία έναν πόλεμο εναντίον των προσφύγων και των μεταναστών. Το έχουμε καταγγείλει επανειλημμένα. Αυτό πρέπει να σταματήσει και τα διατάγματά του για την ασφάλεια πρέπει να καταργηθούν. Παράλληλα πρέπει να σταματήσουν οι διώξεις εναντίον όλων όσοι κατηγορούνται γιατί διέσωσαν ανθρώπους στη θάλασσα.
«Μπενίτο Σαλβίνι» και αναπόφευκτες συγκρίσεις
«Τώρα ζητώ από τους Ιταλούς να επιβεβαιώσουν την επιθυμία τους. Να μου δώσουν την απόλυτη εξουσία ώστε να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε όσα υποσχεθήκαμε χωρίς να έχουμε βαρίδια στα πόδια μας» είπε μιλώντας σε ανοικτή συνάντηση στην Πεσκάρα ο αρχηγός της Λέγκας Ματέο Σαλβίνι, λίγες μέρες μετά την κατάθεση πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης από τον ίδιο και το κόμμα του.
Τα λόγια του οδηγούν αναπόφευκτα σε σκέψεις και συγκρίσεις με ομοϊδεάτες του ακροδεξιούς, εθνικιστές, φασίστες που «μεγαλούργησαν» στο παρελθόν – και ιδιαίτερα στον συμπατριώτη του Μπενίτο Μουσολίνι.
«Πρόδηλο παραλογισμό σε καθεστώς κοινοβουλευτικής δημοκρατίας» χαρακτηρίζει σε άρθρο της την αποστροφή του Σαλβίνι περί «απόλυτης εξουσίας» η ιταλικής καταγωγής καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Columbia των ΗΠΑ Νάντια Ουρμπινάτιαν, τονίζοντας ότι «προκαλεί τρόμο και συντριβή το θράσος που ενυπάρχει στη μουσολινική έκφραση». Γιατί την έκκληση στον ιταλικό λαό να του δώσει την «απόλυτη εξουσία» την έκανε και ο ηγέτης του φασισμού, που νίκησε σε εκλογές το 1922 και δεν εγκατέλειψε οριστικά την πολιτική σκηνή παρά μόνο εκτελεσμένος από τους παρτιζάνους στις 28 Απριλίου 1945, σε σκηνικό εθνικής καταστροφής.
Οι δύο πολιτικοί έχουν, φυσικά, διαφορετικό σημείο εκκίνησης και δεν ξέρουμε ποια θα είναι η κατάληξη του Σαλβίνι. Ο Μουσολίνι ξεκίνησε από το σοσιαλιστικό κόμμα και κατόπιν, μισθωμένος από ξένες μυστικές υπηρεσίες, έκανε στροφή 180 μοιρών. Ο Σαλβίνι εντάχθηκε στη Λέγκα από τα νεανικά του χρόνια και παραμένει πιστός σε ό,τι χαρακτηρίζει τη φασιστική ιδεολογία: βίαιη καταστολή των διαφωνούντων, διαχωρισμός των ανθρώπων ανάλογα με την καταγωγή και το χρώμα τους, άρνηση της ισότητας για συγκεκριμένα τμήματα της κοινωνίας λόγω κοινωνικών και πολιτικών πεποιθήσεων.
Η πολιτική θεώρηση του Μουσολίνι στηριζόταν στην υπέρβαση των οριοθετήσεων που βάζουν τα κόμματα και οι ιδεολογίες της Αριστεράς, της Δεξιάς και του κέντρου, θέτοντας τον φασισμό πέρα και πάνω από αυτά. Επαγγελλόταν ριζοσπαστικές αλλαγές, χωρίς όμως ποτέ να παρουσιάζει επίσημο πρόγραμμα και τρόπους εφαρμογής τους. Το ίδιο κάνει σήμερα ο Σαλβίνι. Κατηγορεί τους πάντες και τα πάντα, το μόνο που προβάλλει είναι ο αντιευρωπαϊσμός και η α ντι παγκοσμιοποίηση και θεωρεί υπεύθυνους για κάθε κακό τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Βέβαια, οι φασιστικές κυβερνήσεις πάντα στηρίζονται από μια κατηγορία πολιτών που τις θεωρούν ανώτερες και τις υπηρετούν. Για λογαριασμό τους δρουν χωρίς καμία ηθική ή πολιτική αναστολή. Οσο κι αν φαίνεται να το ξεχνάει τώρα, το κόμμα του Σαλβίνι έως τις εκλογές του 2018 δεν λεγόταν απλώς Λέγκα αλλά Λέγκα του Βορρά και ιδρύθηκε με κεντρικό στόχο τον διαχωρισμό της πλούσιας βόρειας Ιταλίας από τους παρίες της νότιας. Μετά, όταν ο Σαλβίνι είδε ότι κι εκεί περνάει ο ακροδεξιός λαϊκισμός του, όταν συνειδητοποίησε ότι συμμάχους μπορούσε να βρει σε όλες τις κοινωνικές τάξεις και του ήταν απαραίτητοι για να πετύχει τον σκοπό του, απλώθηκε σε όλη τη χώρα. Και όταν διαπίστωσε ότι μπορούσε να χρησιμοποιήσει τους δημοκρατικούς θεσμούς για να μετέχει σε κυβέρνηση, τους χρησιμοποίησε και αυτούς. Μόνο που, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, τώρα δεν θέλει τα βαρίδια που του βάζουν οι θεσμοί, ιταλικοί και ευρωπαϊκοί.