Σε ένα απίστευτο ξέπλυμα συμπεριφορών και νοοτροπιών στο θέατρο και γενικότερα στο εκάστοτε εργασιακό περιβάλλον προχώρησε ο Δημήτρης Δανίκας.
Με αφορμή την καταγγελία της Δάφνης Λαμπρόγιαννη, σχετικά με την συνεργασία της με τον Σπύρο Παπαδόπουλο και τη λήξη αυτής ο δημοσιογράφος επικοινώνησε με την ηθοποιό και της ζήτησε να του εξηγήσει τι ακριβώς συνέβη.
Η Δάφνη Λαμπορόγιαννη αρνήθηκε πολύ ευγενικά να προβεί σε δηλώσεις κι ο Δανίκας προσεβλήθη λες και ήταν υποχρεωμένη να του μιλήσει, δηλαδή. Δεν νομίζω κανένας σοβαρός άνθρωπος να δεχόταν να μιλήσει στον Δανίκα έτσι κι αλλιώς.
Το θέμα είναι πως εκείνος το πήρε προσωπικά κάνοντας λόγο για αλαζονική συμπεριφορά, μάλιστα μπαίνει και στην διαδικασία να την ψυχολογήσει «Τρία τα χαρακτηριστικά στοιχεία της προσωπικότητάς της».
Το πηγαίνει ακόμα και πιο πέρα και μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν, τελικά, αυτή ήταν η πρόθεση του από την αρχή. Ο Δημήτρης Δανίκας αναφέρθηκε στο άρθρο του στην πρόσφατη διαγραφή των Κιμούλη, Φιλιππίδη, Χαϊκάλη από το ΣΕΗ και πετάει το γάντι στις συμπεριφορές του Κάρολου Κουν και του Λευτέρη Βογιατζή.
Όσο, δε για το #MeToo αναφέρεται σε αυτό ως «ταφόπλακα στα σχέδια και τον χαρακτήρα κάθε ισχυρής προσωπικότητας». Οι βιαστές, οι παρενοχλήσεις και κάθε είδους κακοποιητικές συμπεριφορές για τον Δανίκα είναι ισχυρές προσωπικότητες που τις αδικήσαμε κιόλας. Σε όλη αυτή την χυδαιολογία αναφέρεται και σε εκείνες που πάνε στις σουίτες «μα κι αυτή τι ήθελε και πήγε στη σουίτα του;»
Και επειδή στο τέλος αναρωτιέται αν η Τέχνη είναι εκκλησία και αν «είναι ποτέ δυνατόν σε θεατρικές παραστάσεις και στα κινηματογραφικά γυρίσματα να κυριαρχεί και με τη μεζούρα να μετριέται η σχέση του σκηνοθέτη με κάθε ηθοποιό»; Να του πούμε πως ο σεβασμός και η αξιοπρέπεια δεν γνωρίζουν επαγγέλματα ή συνθήκες, είναι στάση και απόφαση ζωής, αλλά προφανώς ο Δημήτρης Δανίκας αγνοεί τι είναι και ο σεβασμός και η αξιοπρέπεια.
Συγκεκριμένα όσα είπε ο Δημήτρης Δανίκας:
«Στο μεταξύ, τρία ηχηρά ονόματα στη σέντρα τόσο δικαστικά όσο και συνδικαλιστικά. Κατά σειρά: Γιώργος Κιμούλης, Πέτρος Φιλιππίδης, Παύλος Χαϊκάλης διαγράφονται από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Ο πρώτος λόγω «βάναυσης συμπεριφοράς» προς τους ηθοποιούς και οι άλλοι δύο για «σεξουαλικές παρενοχλήσεις». Ο κατάλογος μακρύς. Γιατί, εκτός από τον Δημήτρη Λιγνάδη, και άλλα ονόματα περιμένουν στη σειρά.
Τώρα σκηνοθέτες, θιασάρχες, γενικώς «αφεντικά», πρέπει να προσέχουν κάθε κίνηση, κάθε λέξη, κάθε αστείο, κάθε βήμα, τα πάντα. Τώρα όλα πρέπει να γίνονται με το γάντι. Αν αυτότο κλίμα επικρατούσε τότε, επί εποχής Κάρολου Κουν, αλλά και αργότερα, με τον Λευτέρη Βογιατζή, αμφότεροι θα είχαν καταλήξει στην πυρά.
Η απορία μία και μοναδική: είναι ποτέ δυνατόν σε θεατρικές παραστάσεις και στα κινηματογραφικά γυρίσματα να κυριαρχεί και με τη μεζούρα να μετριέται η σχέση του σκηνοθέτη με κάθε ηθοποιό; Μπας και μπερδεύουμε την Τέχνη με την Εκκλησία»;
«Το #MeToo έχει βάλει ταφόπλακα στα σχέδια και τον χαρακτήρα κάθε ισχυρής προσωπικότητας. Ολα τούμπα»
«Μερικοί που τολμούν με ειρωνεία να εκφράσουν κάποιες αντιρρήσεις του τύπου «μα κι αυτή τι ήθελε και πήγε στη σουίτα του;» καταλήγουν στη μαύρη λίστα. Η εκδίκηση της γυναίκας»!