Επιτέλους ο Ανδρουλάκης καθάρισε τον Μητσοτάκη

Οι συναντήσεις μεταξύ πολιτικών αρχηγών, δεν είναι εθιμοτυπικές. Όταν συναντιούνται πολιτικοί αρχηγοί, αυτό συμβαίνει είτε γιατί πρέπει να σηματοδοτηθεί μια πολιτική πραγματικότητα, είτε γιατί υπάρχουν σοβαρά θεσμικά ή πολιτικά θέματα.

Η συνάντηση του Νίκου Ανδρουλάκη με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, στην οποία απ ό,τι φαίνεται υπήρξε (πράσινο) τσάι και συμπάθεια, εγκαινιάζει μια νέα πολιτική πραγματικότητα.

Πριν από τη συνάντηση, δεν ήταν το Documento το μόνο Μέσο Ενημέρωσης, το οποίο διατύπωνε την άποψη ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης, οφείλει σε αυτή τη συνάντηση να απαιτήσει από τον πρωθυπουργό να απαντήσει γιατί τον είχε υπό παρακολούθηση και στη συνέχεια να ενημερώσει τον ελληνικό λαό για τις απατήσεις που πήρε. Τι είδους θεσμική συνάντηση είναι αυτή, όπου ο Αρχηγός ενός κόμματος που έχει υποστεί παρακολούθηση με ευθύνη του πρωθυπουργού, δεν απαιτεί απαντήσεις για την εκτροπή. Εκτός φυσικά αν δεν την αντιλαμβάνεται ως εκτροπή.

Στη σχέση Μητσοτάκη-Ανδρουλάκη (και αναφέρομαι στο εμφανές κομμάτι της και όχι αυτό που είναι γεμάτο κοριούς και πολιτική φαγούρα), υπάρχουν πολλές ύποπτες εκφάνσεις:

  1. Την προηγούμενη φορά που συναντήθηκαν οι δύο πολιτικοί άνδρες, ήταν στο προεκλογικό ντιμπέιτ. Εκεί ο Νίκος Ανδρουλάκης, είχε κάθε λόγο, αλλά και συμφέρον αφού ήταν προεκλογική αναμέτρηση, να ρωτήσει ευθέως τον Μητσοτάκη γιατί τον παρακολουθούσε και να τον φέρει σε δύσκολη θέση. Δεν το έκανε.
  2. Μετά την αποκάλυψη ότι η ΕΥΠ, μια υπηρεσία που λειτουργούσε υπό την επίβλεψη του πρωθυπουργού, τον παρακολουθούσε, ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έκανε μήνυση στα πέντε πρόσωπα που αποδεδειγμένα υπέγραψαν την παράνομη (κατ αυτόν) παρακολούθησή του. Έκανε απλώς μηνυτήρια αναφορά, δίνοντας την ευκαιρία σε αυτούς που τον παρακολουθούσαν να εμφανιστούν ως μάρτυρες και όχι ως κατηγορούμενοι.
  3. Ο Ανδρουλάκης ενώ ήταν αποδεδειγμένα σε παρακολούθηση από την ΕΥΠ, την οποία θα μπορούσε να πάει ως το τέλος, δεν μιλάει γι αυτή την παρακολούθηση αλλά για την απόπειρα παρακολούθησής του από το predator. Έχει σημασία μάλιστα, ότι μήνυσε πρόσφατα πρόσωπο που φαίνεται να σχετίζεται με το predator (από πιστωτικές του κάρτες πληρώθηκαν μηνύματα κακόβουλου λογισμικού). Μήνυσε τον σχετιζόμενο με την απόπειρα να παρακολουθηθεί αλλά όχι αυτούς που τον παρακολουθούσαν με βεβαιότητα. Αν δεν είναι αυτό περίεργο τότε ποιο είναι;
  4. Ο Ανδρουλάκης, στον πολιτικό του λόγο, κινήθηκε υποτονικά στην αντιπολίτευσή στον Μητσοτάκη, δημιουργώντας σχόλια για πιθανή ομηρία του από τον σύστημα παρακολούθησής του. Το έναυσμα για τα σχόλια έδωσε ο ίδιος με συνέντευξή του (31 Αυγούστου 2022) στην οποία είπε ξεκάθαρα «με παρακολουθούσαν για να με εκβιάσουν». Μετά άλλαξε το τροπάρι.
  5. Στην περίεργη συμπεριφορά του Ανδρουλάκη οφείλουμε να συμπεριλάβουμε, τις συνεχείς επιθέσεις στο Documento, την εφημερίδα που αποκάλυψε το μεγαλύτερο μέρος του σκανδάλου των παρακολουθήσεων και απαιτούσε εξηγήσεις για τους λόγους παρακολούθησης του Ανδρουλάκη.

Από την Τετάρτη, ημέρα συνάντησής του με τον Μητσοτάκη, προστέθηκε ένα ακόμη περίεργο στοιχείο. Δεν ρώτησε το πρόσωπο που ευθύνεται για την παρακολούθησή του, τον λόγο που τον παρακολουθούσε. H μοναδική συζήτηση για τις παρακολουθήσεις έγινε, όπως καταγράφει το ΒΗΜΑ και όχι το Documento έγινε με μια έννοια νομικού προβληματισμού:

«Η συζήτηση όπως είναι φυσικό, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις πήγε και στις υποκλοπές. Στο σημείο αυτό ο Νίκος Ανδρουλάκης επεσήμανε στον Κυριάκο Μητσοτάκη πως πρέπει να εφαρμοστεί η απόφασή του ΣτΕ και η ΕΥΠ να τον ενημερώσει επίσημα για τους λογούς παρακολούθησης του».

Δηλαδή αμφότεροι, θεώρησαν το θέμα των υποκλοπών ως θέμα εφαρμογής μιας απόφαση του ΣτΕ και όχι παρακρατικής λειτουργίας για το οποίο έπρεπε να δοθούν εξηγήσεις. Και είναι απολύτως φυσικό ο Κυριάκος Μητσοτάκης να θέλει, ο Ανδρουλάκης γιατί όμως;

Η συνάντηση Μητσοτάκη και Ανδρουλάκη με την διάσταση που δόθηκε μάλιστα για όσα συζητήθηκαν, αποκαλύπτει τις προθέσεις. Αμέσως αφότου ο Ανδρουλάκης κέρδισε το τζακ ποτ και μετατράπηκε εν μία νυκτί σε αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο Μητσοτάκης τον κάλεσε για να του δώσει το δαχτυλίδι του επίσημου και επιθυμητού αντιπάλου.  Ο πρωθυπουργός που αποχώρησε επιδεικτικά και αντιθεσμικά όταν μιλούσε στη Βουλή ο Νίκος Παππάς ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, φρόντισε να θυμίσει και σε όσους δεν κατάλαβαν, ότι το σύστημα επέστρεψε στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις με άλλο πόλο τον Ανδρουλάκη. Η υποτειθέμενη θεσμική εικόνα της συνάντησης, φιλοτεχνήθηκε πάνω στις κοινές ανησυχίες αλλά και διαφωνίες για θέματα όπως ο ΦΠΑ, τα εθνικά θέματα και άλλα ευάκουστα. Ώπερ σημαίνει, δεν υπάρχει κανένα θέμα για αντιθεσμική λειτουργία του Μητσοτάκη, όλα είναι μέλι γάλα και έτοιμα για κοινή πορεία. Οι παλιοί ψίθυροι περί πιθανής συνεύρεσης των δύο κομμάτων, γίνονται πλέον πολιτικά σχόλια που θυμίζουν την περίοδο πριν την συγκυβέρνηση Σαμαρά και Βενιζέλου: «η χώρα είναι σε δύσκολη κατάσταση και πρέπει οι ψύχραιμες και νουνεχείς πολιτικές δυνάμεις να συμφωνήσουν για να βγούμε από την κρίση». Απλά και δοκιμασμένα πράγματα. Ο Μητσοτάκης εκμεταλλεύεται τη μοναδική ευκαιρία να εμφανίσει την καταστροφική πολιτική του ως μοιραία και αναπόφευκτη κατάληξη παραγόντων που δεν σχετίζονται με τον ίδιο και ετοιμάζει τη συγκυβέρνηση που θα τον διασώσει. Προκειμένου να γίνει ετέρος στο εγχείρημα και συγκυβερνήτης, ο Ανδρουλάκης, στο όνομα της ανάγκης της χώρας, αφήνει πίσω με μεγαλοθυμία και πολιτική ανωτερότητα το γεγονός της παρακολούθησής του. Αφού κατάπιε τα μικρόφωνα Μητσοτάκη και τα χώνεψε, τώρα ψωμί και αλάτι για το καλό της χώρας.

Οι κινήσεις Μητσοτάκη Ανδρουλάκη, ταυτίζονται χρονικά με την εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στο συνέδριο του Οικονομικού Ταχυδρόμου, όπου δήλωσε ότι θα κάνει τα πάντα για να υπάρξει εναλλακτική λύση στον τόπο. Ο πρώην Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, παρέκαμψε για πρώτη φορά μετά από καιρό την λογική των Ινστιτούτων rebranding και έκανε δήλωση πολιτικής επανεμφάνισης. Στο μελλοντικό τοπίο και μπροστά στα αδιέξοδα που δημιουργούνται, ενδεχομένως να θεωρεί ότι υπάρχει η δυνατότητα να ηγηθεί του άλλου πόλου, απέναντι στη σύμπραξη Μητσοτάκη και Ανδρουλάκη. Υπάρχει βέβαια και ο παλιός ρόλος Καρατζαφέρη στην συγκυβέρνηση Σαμαρά με Βενιζέλο, αλλά είναι μάλλον απίθανο ο πρώην Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να ανταλλάξει την πολιτική του επιστροφή με έναν τόσο απαξιωτικό ρόλο.

Διαβάστε επίσης:

Economist: Το πρωτοσέλιδο μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης Μπαρνιέ στη Γαλλία – «Σκ…»

Ελβετικό… τυρί το ψηφιακό ΕΣΥ του Άδωνη – Γεμάτο τρύπες το σύστημα εισαγωγής ασθενών που διαφημίζει ο υπουργός Υγείας

ΣΥΡΙΖΑ: Ενιαία δράση στελεχών και διευρυμένη αντιπολίτευση, με φόντο την εκλογή Πρόεδρου της Δημοκρατίας

Απορρύθμιση της Δικαιοσύνης: Τρεις δικαστικοί λειτουργοί στο Documento για τις επιπτώσεις του δικαστικού χάρτη Φλωρίδη

Καιρός: Νέα επιδείνωση με ισχυρές βροχές και καταιγίδες – Πού θα είναι έντονα τα φαινόμενα

Bitcoin: Έσπασε για πρώτη φορά το φράγμα των 100.000 δολαρίων