Σπαρακτική κραυγή αγωνίας και απελπισίας για την επόµενη µέρα υψώνεται µέσα από τα αποκαΐδια σε Εύβοια και Ηλεία, όπου πάνω από 800.000 στρέµµατα δάσους έγιναν στάχτη σε λίγα 24ωρα.
Το µέγεθος της τραγωδίας τεράστιο, σχεδόν ανυπολόγιστο, µε τους ειδικούς να επισηµαίνουν ότι πρόκειται για τη µεγαλύτερη καταστροφή που έπληξε τη χώρα από το 2007 και µετά. Περιουσίες και κόποι µιας ζωής εξαφανίστηκαν εν ριπή οφθαλµού. Σπίτια, επιχειρήσεις, αυτοκίνητα, καλλιέργειες, ζώα, βοσκότοποι έγιναν κάρβουνο, µαζί και πανέµορφα δάση. Για τους κατοίκους της βόρειας Εύβοιας όταν το δάσος κάηκε ήταν σαν να χάθηκε η ίδια τους η ζωή.
Η ανάσα και το οξυγόνο τους. Χιλιάδες οικογένειες θα εξαναγκαστούν να µεταναστεύσουν. Να αφήσουν τον τόπο όπου γεννήθηκαν και µεγάλωσαν και να µετακοµίσουν αλλού για να µπορέσουν να επιβιώσουν. Ρητινοκαλλιεργητές, µελισσοκόµοι, υλοτόµοι, κτηνοτρόφοι, καλλιεργητές. ∆εν ζούσαν απλώς µέσα στο δάσος, επιβίωναν από αυτό. Οπως έκαναν οι γονείς και οι παππούδες τους. Παρόµοια κατάσταση και στην Ηλεία. Χιλιάδες ελαιοπαραγωγοί έχουν χάσει τα πάντα για τα επόµενα χρόνια. Η ζηµιά θα γίνει αντιληπτή και σε εθνικό επίπεδο, καθώς εκεί παραγόταν το ένα δέκατο της εθνικής συγκοµιδής.
Το «επιτελικό κράτος» του Κυριάκου Μητσοτάκη αποδείχτηκε ικανό στα µεγάλα λόγια και στις υποσχέσεις αλλά ανίκανο στην πράξη. Εκκένωναν χωριά ολόκληρα πολύ προτού η πυρκαγιά φτάσει εκεί και τα εγκατέλειπαν. Μάταια οι κάτοικοι ζητούσαν βοήθεια. Με κίνδυνο της ζωής τους έφτασαν στο σηµείο να αψηφούν τις εντολές εκκένωσης και να µένουν πίσω. Με ό,τι είχαν µαζί τους έπεφταν στη µάχη της κατάσβεσης. Σε πολλές περιπτώσεις κατόρθωσαν να σώσουν σπίτια και περιουσίες. Ο,τι δεν µπόρεσε να κάνει το «επιτελικό κράτος» της κυβέρνησης Μητσοτάκη το έκαναν οι ίδιοι. Με όπλα τρακτέρ, κλαδιά και λάστιχα ποτίσµατος.
Οι ευθύνες της κυβέρνησης των «αρίστων» και προσωπικά του πρωθυπουργού είναι µεγάλες. Ο ίδιος, όπως φάνηκε και από τη συνέντευξη Τύπου της Πέµπτης, δεν έδειξε να το έχει αντιληφθεί. Αρνήθηκε οποιαδήποτε ευθύνη του κρατικού µηχανισµού και των πολιτικών υπευθύνων, υπερασπίστηκε την αποτελεσµατικότητα του «επιτελικού κράτους» και απέδωσε το µέγεθος της καταστροφής στην κλιµατική αλλαγή και την έκταση του φαινοµένου. Η απόπειρα δικαιολόγησης άλλωστε είχε διαφανεί τις τελευταίες ηµέρες. Ξέθαψαν τη γνωστή θεωρία της «ασύµµετρης απειλής», όπως κάθε φορά που καίγεται η χώρα επί των ηµερών της Ν∆. Οπως συνέβη και το 2007, όταν αποδείχτηκε τελικά ότι όλα ήταν µυθεύµατα και άλλοθι.
Ανύπαρκτη ήταν η ετοιµότητα και προετοιµασία του κρατικού µηχανισµού. Μόλις στις 7 Ιουλίου η πυροσβεστική µε υπογραφή του κατηγορούµενου για την τραγωδία στο Μάτι αρχηγού Στέφανου Κολοκούρη απέστειλε το σχέδιο αεροπυρόσβεσης για τη φετινή αντιπυρική περίοδο. Ενάµιση µήνα µετά την πυρκαγιά στα Γεράνεια που έκανε στάχτη πάνω από 52.000 στρέµµατα δασικής έκτασης. Στη Λίµνη Ευβοίας προκήρυξαν διαγωνισµό για πυροπροστασία στις 19 Ιουλίου, ενώ στο δάσος Μοσχοποδίου στη Θήβα µετά τις καταστροφικές πυρκαγιές. Η ετοιµότητα του κρατικού µηχανισµού που ευαγγελιζόταν στις 24 Μαΐου από τα γραφεία της Πολιτικής Προστασίας ο Μητσοτάκης αποδείχτηκε όνειρο κατακαµένης θερινής νυκτός.
