Η Λιζ Τρας αναγκάστηκε πριν λίγη ώρα να παραιτηθεί καθώς θεώρησε ότι δεν έχει πλέον το πολιτικό κεφάλαιο να οδηγήσει τη χώρα προς τις επόμενες εκλογές, στα τέλη του 2024. Στις 23 Σεπτεμβρίου, ανακοίνωσε ένα οικονομικό σχέδιο το οποίο διεπόταν από μια αντίληψη που ο βρετανικός Τύπος το χαρακτήρισε «δεξιό κεϋνσιανισμό»: ξόδεψε τώρα με δανεικά, ανησύχησε αργότερα για το πώς θα ξεπληρώσεις το χρέος.
Αν και στην εποχή του μεταβιομηχανικού καπιταλισμού, η πρακτική αυτή δεν είναι ανοίκεια, τουλάχιστον στον επιχειρηματικό κόσμο, οι μεγάλες δυνάμεις της αγοράς δεν άφησαν μια από τις μεγαλύτερες ανεπτυγμένες οικονομίες του κόσμου, και κόμβο χρηματοπιστωτικών επενδύσεων, να προβεί σε μια τέτοια κίνηση οικονομικής ανευθυνότητας. Η διόρθωση ήρθε με τη μορφή της πίεσης στα βρετανικά ομόλογα και τη στερλίνα.
Με λίγα λόγια, οι αγορές δεν θέλουν τα κράτη να συμπεριφέρονται όπως εκείνες, γιατί σε περίπτωση που τα χρειαστούν για bail out όταν υπερβούν τα εσκαμμένα, πώς θα τις σώσουν αν είναι υπερχρεωμένα;
Η Τρας ήθελε να χρηματοδοτήσει τις μεγάλες περικοπές φόρου που είχε εξαγγείλει με φούσκωμα του χρέους, πράγμα που θεώρησε εύλογο αφού η χώρα βρισκόταν σε κρίση από εξωγενείς παράγοντες, όπως η κρίση στις τιμές ενέργειας μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Πολλοί στον βρετανικό Τύπο «ψέλνουν» τον επικήδειο του ακραίου νεοφιλελευθερισμού του μικρού κράτους και των μειώσεων φόρου στις επιχειρήσεις με παράλληλη αύξηση του χρέους, για ανάπτυξη «από τα πάνω», μετά το χάος που προκάλεσε το σύντομο αλλά ταραχώδες πέρασμα της Τρας και των ιδεολογικών συντρόφων της από την εξουσία.
Έτσι, η λιτότητα επιστρέφει από… το παράθυρο στη Βρετανία, αφού πλέον η κυβέρνηση θα πρέπει να επιβάλει ένα πρόγραμμα περικοπής δαπανών που συγκρίνεται με εκείνο του Τζορτζ Όσμπορν, τη στιγμή που οι ουρές στις τράπεζες τροφίμων έχουν αυξηθεί δραματικά τους τελευταίους μήνες, με τους υπεύθυνους να κάνουν λόγο για διαστάσεις εθνικής κρίσης αν δεν παρθούν σύντομα μέτρα. Μεταξύ μιας κακής και μιας χειρότερης επιλογής, η Βρετανία αναγκάζεται από μια μη αιρετή κυβέρνηση να υποστεί τις συνέπειες της αμετροέπειας μιας ιδεοληπτικής κυβέρνησης.
Διαβάστε επίσης:
