Στο στομάχι των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας είχε καθίσει η αναγκαιότητα που απορρέει από τη Συμφωνία των Πρεσπών της κύρωσης των μνημονίων.
Καθώς ουσιαστικά ολόκληρη η προεκλογική ρητορεία του κυβερνώντος κόμματος στηρίχθηκε στην αντίθεση του σε αυτή, το να βρεθούν οι βουλευτές του να την επικυρώνουν δεν θα έκανε καθόλου καλό στο προφίλ τους απέναντι στους ψηφοφόρους τους. Ιδίως στους εκ της βόρειας Ελλάδας ορμώμενους.
Άλλωστε απέναντι στη Συμφωνία των Πρεσπών η Νέα Δημοκρατία συμπλέει με το ακραία εθνικιστικό κόμμα της Βόρειας Μακεδονίας το VMRO.
Ετσι ανακουφίστηκαν από την παραίτηση μετά την ήττα στις δημοτικές εκλογές του Ζόραν Ζάεφ, που είχε υπογράψει μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα τη συμφωνία, καθώς η επικράτηση των εθνικιστών στη γειτονική χώρα, πάει πίσω την ψήφιση από την ελληνική Βουλή των επίμαχων μνημονίων.
Μάλιστα ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης επανέφερε, με αγαλλίαση, την ανεκπλήρωτη δέσμευση του Κυριάκου Μητσοτάκη περί βέτο στην ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «η επιστροφή σε μία εθνικιστική ρητορική από τους γείτονές μας ουσιαστικά θα μας οδηγήσει στο να επανακαθορίσουμε την εθνική μας θέση για τη στήριξη της διευρυνσιακής διαδικασίας», κρύβοντας επιδέξια του κόμματός του, τον εθνικισμό.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη παραβαίνει ανοιχτά το διεθνές δίκαιο με στόχο να κρατήσει τους ακροδεξιούς ψηφοφόρους της, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι υπέρ του αντιεμβολιαστικού κινήματος και εκφράζουν ανοιχτά την έντονη δυσαρέσκειά τους για τις θέσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Μόνο που για ακόμη μια κυβέρνηση της Δεξιάς αδιαφορεί για το κοινό καλό και σκέπτεται μικροκομματικά, ανεξάρτητα αν με τις πράξεις της αυτές παραδίδει τη Βόρεια Μακεδονία στην Τουρκία.
Και αυτό βέβαια δεν μπορεί να χαρακτηριστεί εθνική πολιτική. Αλλά πότε είχε εθνική πολιτική η Δεξιά;
documentonews.gr