Το επιτελικό κράτος της δεξιάς διαπλοκής ξαναδίνει στον Mr Novartis 1,8 εκατ. από τον δεσμευμένο ελβετικό λογαριασμό του.
ΦΑΚΕΛΟΣ 8 ΣΕΛΙΔΕΣ: To Mαξίμου χρυσώνει τα media boys. Πώς βολεύονται τα δικά τους παιδιά.
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: Ευτυχώς υπήρξε ο έντιμος δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης.
Το σχέδιο για κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο: Διά της πλαγίας ετοιμάζουν «ελαφρύ» κράτος με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και ευέλικτο προσωπικό.
Ι. Σ. Καριώτης: Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο μπόγιας του Μητσοτάκη –σιδερένια γροθιά των Βορίδη, Άδωνη, Μπογδάνου και Σία.
Αυτή την Κυριακή γράφουν Νίκος Τόσκας, Νίκος Ρεμπάπης, Ανδρέας Αργυρόπουλος, Θύμιος Γεωργόπουλος
Ναυάγιο στο προσφυγικό – μεταναστευτικό και το επενδυτικό βατερλό του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Κίνα
ΒΟΛΙΒΙΑ Το πραξικόπημα και ο υπόγειος πόλεμος υπερδυνάμεων για το λίθιο
ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ τα νέα χαράτσι στα ακίνητα και η λαιμητόμος των αποδείξεων. Τι πρέπει να γνωρίζουμε για να πάρουμε εγκαίρως τα μέτρα μας
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ Στοιχηματική χειραγώγηση σε αγώνες πιτσιρικάδων
Τα μπλεγμένα καλώδια του VAR – Έλληνας διαιτητής αποκαλύπτει
Ρετρό: 1973, το ποδόσφαιρο τη μέρα του Πολυτεχνείου
Το Docville
Τα πάντα για την Λιουμπόβ Ποπόβα στο Docville που κυκλοφορεί με το Documento της Κυριακής
Η μεγάλη έκθεση για τη σημαντική εκπρόσωπο της ρωσικής τέχνης των αρχών του 20ού αιώνα Λιουμπόβ Ποπόβα που παρουσιάζεται στη Θεσσαλονίκη στο MOMus-Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη περιλαμβάνει το σύνολο των έργων και του αρχειακού υλικού της Ποπόβα από τη Συλλογή Κωστάκη που κατέχει το μουσείο. Για την έκθεση μιλούν στη Μαρίνα Αγγελάκη η διευθύντρια του μουσείου Μαρία Τσαντσάνογλου και η επικεφαλής του Συλλόγου Υποστηρικτών του μουσείου και πρόεδρος του Heritage Foundation Κριστίνα Κρασνιάνσκαγια.
Ο βραβευμένος με βραβείο Χορν ηθοποιός Γιάννης Νιάρρος μιλάει στην Εμυ Ντούρου με αφορμή τη stand-up παράσταση με τίτλο «Life before Grammy’s» στην οποία πρωταγωνιστεί και επισημαίνει ότι τον κουράζει το γεγονός πως «μένουμε μόνο στα αστεία για την Ελληνίδα μάνα».
Μια έκδοση, ογδόντα τέσσερις μαρτυρίες για το γεγονός-τομή στη σύγχρονη ιστορία του τόπου, ένας ιστορικός που αποτιμά με ψυχραιμία την εξέγερση. Ο Ιάσονας Χανδρινός σε συνέντευξή του στους Θανάση Καραμπάτσο και Παναγιώτη Φρούντζο τονίζει πώς «η κοίτη των διχασμών της εποχής του Πολυτεχνείου δεν μπαζώθηκε πλήρως».
Η βραβευμένη σκηνοθέτρια Εύα Στεφανή, από τα τιμώμενα πρόσωπα του 10ου Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας, έχει μερικά ενδιαφέροντα πράγματα να πει γύρω από τα όρια και τη σημασία της κινηματογραφικής τέχνης, στη συνέντευξη της που έδωσε στον Κωνσταντίνο Καϊμάκη.
Αναφορά στον επιδραστικό Ούγγρο μαρξιστή φιλόσοφο και λογοτεχνικό κριτικό του 20ού αιώνα Γκέοργκ Λούκατς και τη διανοητική διαδρομή του με αφορμή μια νέα έκδοση. Το κείμενο υπογράφει ο Χρήστος Κεφαλής.
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του 32ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, Νίνος Φένεκ Μικελίδης γράφει αποκλειστικά στο Documento σχετικά με το αφιέρωμα που έχει τίτλο «Φιλμ νουάρ στο ελληνικό σινεμά».
Η Βιέννη είναι κόκκινη. Μια έκθεση στην αυστριακή πρωτεύουσα αναδεικνύει το άγνωστο σοσιαλιστικό παρελθόν της. Το κείμενο υπογράφει ο σκηνοθέτης και συγγραφέας Νίκος Θεοδοσίου.
Αποκλειστική προδημοσίευση της αυτοβιογραφίας του Γιώργου Μαργαρίτη μέσα από την πένα του Κώστα Μπαλαχούτη, με τίτλο «Της ζωής του το πεντάγραμμο».
Το HotDoc
Ο εξεγερμένος πλανήτης – Από τη Λατινική Αμερική έως το Χoνγκ Κονγκ στο HotDoc που κυκλοφορεί την Κυριακή με το Documento
Αφιερωμένο στον πλανήτη που μοιάζει να φόρεσε κίτρινο γελέκο θυμίζοντας τη Γαλλία η οποία πέρυσι συγκλονίστηκε από τις μεγάλες κοινωνικές αναταραχές είναι τo
HotDoc της Κυριακής
Χιλή, Βολιβία, Αργεντινή, Λίβανος, Ιράκ, Καταλονία, Χόνγκ Κονγκ, είναι μερικές μόνο από τις χώρες στις οποίες το περιοδικό ρίχνει φως αναζητώντας τα αίτια των αναταραχών.
Πανεπιστημιακοί, Πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι του HotDoc αρθρογραφούν για το παγόβουνο του παγκόσμιου φιλελευθερισμού που φαίνεται να λιώνει, τις κοινωνικές ανισότητες, τον τρίτο δρόμο που δεν έρχεται και την κλιματική αλλαγή που είναι εδώ!
Τα άρθρα του HotDoc αναφέρονται ακόμα στην άγρια καταστολή των διαδηλώσεων σε πολλλές χώρες, τη σχέση του ποδοσφαίρου με τις κοινωνικές ανισότητες αλλά και στα Lear jet της οικονομικής και πολιτικής ελίτ που προσγειώθηκαν τον περασμένο Ιανουάριο στο Νταβός, το χειμερινό θέρετρο της Ελβετίας, αφήνοντας πίσω τους αντί για λύσεις μόνο τα ίχνη των καυσαερίων.
Οι συλλεκτικοί τόμοι
Δύο συλλεκτικοί τόμοι με τους πρωταγωνιστές του Πολυτεχνείου και για τον αντιδικτατορικό Τύπο αυτή την Κυριακή με το Documento
Μεγάλη προσφορά από το Documento που κυκλοφορεί . Δύο βιβλία για την επέτειο της εξέγερσης του Νοέμβρη και τη χούντα:
Αιρετικά 5 – 20+4 μαρτυρίες και (αντι)θέσεις πρωταγωνιστών για το Πολυτεχνείο» ή «Με όπλο το μελάνι. Χούντα – Τύπος – Αντίσταση»
Αιρετικά 5
20+4 μαρτυρίες και (αντι)θέσεις πρωταγωνιστών για το Πολυτεχνείο
– Τι σηματοδότησε και ποιους ενοχλεί εκείνος ο εξεγερτικός / αντιστασιακός / ανατρεπτικός Νοέμβρης του 1973;
– Από πού εκπορεύεται και πού αποσκοπεί η συλλήβδην σπίλωση της περιλάλητης «γενιάς του Πολυτεχνείου» ως υπαίτιας για τα μεταπολιτευτικά δεινά και την πολυεπίπεδη χρεοκοπία της χώρας;
– Υφίσταται τέτοια «γενιά» ή πρόκειται για μια κατά βάση «φοιτητική φουρνιά» με έντονη αριστερόστροφη πολιτικοποίηση;
– Πώς μπορεί λίγες δεκάδες που το εξαργύρωσαν «κάνοντας το Πολυτεχνείο καριέρα» να στιγματίζουν μια πληθώρα ανιδιοτελών αγωνιστών;
– Τι κρύβει η πολύχρονη ένοχη σιωπή για την «Πανσπουδαστική Νο 8» που δημοσίευσε την επίμαχη και ψευδεπίγραφη ανακοίνωση με την επαίσχυντη καταγγελία περί «περίπου 350 οργανωμένων προβοκατόρων / πραχτόρων της ΚΥΠ των Ρουφογάλη και CIA», που ήταν κανονικοί φοιτητές;
– Η αλήθεια για τα θύματα και η μακάβρια λίστα των νεκρών, που καταρρίπτει το παραμύθι της χούντας για το «αναίμακτο Πολυτεχνείο».
Απαντήσεις στην παρούσα έκδοση των «Αιρετικών Νο 5», μέσα από μαρτυρίες / αφηγήσεις / απόψεις μιας πλειάδας (πρωτ)αγωνιστών του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος σχεδόν απ’ όλο το φάσμα της πολύχρωμης Αριστεράς.
Με όπλο το μελάνι ενάντια στα τανκς. Χούντα – Τύπος- Αντίσταση
Οι επίορκοι συνταγματάρχες που κατέλυσαν τη δημοκρατία είχαν την δύναμη του πυρός. Όσοι αντιστάθηκαν είχαν τη δύναμη του φωτός. Είχαν το χαρτί, το μελάνι, το λινόλεουμ αρχικά, τον πολύγραφο και το χειροκίνητο τυπογραφείο κατόπιν. Είχαν τη δύναμη του λόγου. Του επιχειρήματος απέναντι στο «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Γιατί το μελάνι διεισδύει αθόρυβα, περνά ανεπαίσθητα κάτω από τις πόρτες των σπιτιών, μπαίνει αδιόρατα στα φοιτητικά αμφιθέατρα, δρα στη Συνείδηση των ανθρώπων πολύ αποτελεσματικότερα από ό,τι η προπαγάνδα των Γεωργαλάδων.
Πενήντα δύο χρόνια μετά την «εθνοσωτήριο επανάσταση» (τρομάρα της), προσφέρουμε στον αναγνώστη του Documento, τον συλλέκτη, τον μελετητή έναν τόμο 112 σελίδων με πλουσιότατη γκάμα αντιδικτατορικών εντύπων. Ανεξαρτήτως πολιτικής προέλευσης. Από την αντιδικτατορική Δεξιά, το εξεγερμένο κέντρο, την παραδοσιακή Αριστερά, που σήκωσε το κύριο βάρος, αλλά και την άκρα Αριστερά.
Παρουσιάζουμε πλήθος χειρογράφων, δακτυλογραφημένων, πολυγραφημένων, τυπωμένων υλικών, υψηλής ή χαμηλότερης αισθητικής. Εκπλήσσουν η ποικιλία, η εφευρετικότητα, η γεωγραφική καταγωγή των εντύπων από όλη την Ελλάδα και από τις πέντε ηπείρους.
