Ήταν πράγματι έκπληξη το περιεχόμενο της επιστολής του Αλέξανδρου_x000D_
Γιωτόπουλου προς το Documento.
Και αυτό γιατί ο καταδικασμένος σε 17 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για τη συμμετοχή του στη 17Ν αναφέρεται στις συνθήκες θανάτου του Παύλου Ψωμιάδη. Του καταδικασμένου σε 22 χρόνια κάθειρξη για μια από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές απάτες σε βάρος 37.000 Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι είχαν καταβάλει συνολικά 248,3 εκατ. ευρώ σε ασφαλιστήρια συμβόλαια.
Ο φερόμενος ως αρχηγός της 17Ν, ιδιαίτερα περιγραφικός για τις συνθήκες θανάτου του Ψωμιάδη, επιτίθεται σε δικαστές και εισαγγελείς κατηγορώντας τους για κατάφωρη παραβίαση νόμων.
Οπως ο ίδιος εξηγεί στην επιστολή του: «Υποστηρίζω οποιονδήποτε κρατούμενο που είναι θύμα δόλιας καταστρατήγησης νόμου σε βάρος του, από Δικαστές και Εισαγγελείς». Και είναι αυτή η επιστολή ένας έμμεσος πλην σαφής τρόπος για να καταγγείλει το γεγονός ότι αν και έχει συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο κράτησης για να δικαιούται άδεια από τις φυλακές, τα αιτήματά του έχουν απορριφθεί.
Ακολουθεί η επιστολή του Α. Γιωτόπουλου προς το Documento:
«Ο Π. Ψωμιάδης που ήταν 78 χρόνων είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 22 ετών. Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 105 Π.Κ. αλλά και του βουλεύματος 1169 του Α.Π. του 2009 που ερμηνεύει ολοκάθαρα την παρ. 2, ο κατάδικος αυτός (υπερήλικος) εφόσον δεν εργάζεται στη φυλακή μπορεί να απολυθεί υπό όρο αν εξέτισε και με συνυπολογισμό της προσωρινής του κράτησης μετά την συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας του το ένα πέμπτο (2/5 : 2 = ⅕) της ποινής που του επιβλήθηκε κατ’ εφαρμογή των παρ. 1 και 2 του Π. Κ. (σελ. 3).
Ο Π.Ψ. είχε εκτίσει περίπου 6,5 έτη, άρα πολύ περισσότερα από το 1/5, περίπου 4,5 έτη. Επρεπε λοιπόν να είχε απολυθεί νόμιμα εδώ και αρκετό χρόνο. Αν είχε απολυθεί, σήμερα θα ζούσε. Γιατί οι συνθήκες κολαστηρίου που επικρατούν στην πτέρυγα Ε (κι όχι μόνο σε αυτήν) είναι απαγορευτικές για την επιβίωση ενός 70χρονου. Το χειμώνα τα κελιά και οι θάλαμοι είναι ψυγεία και το καλοκαίρι φούρνοι. Χωρίς θέρμανση, χωρίς ζεστό νερό, χωρίς εξαερισμό. Με συνεχείς διακοπές ρεύματος, λόγω του ότι η ηλεκτρική εγκατάσταση είναι πεπαλαιωμένη. Αντεξε 2 μέρες απ’ τις 3 του καύσωνα. Κι επειδή είμαι στην ίδια πτέρυγα, προσθέτω ότι τις ημέρες του καύσωνα, στο ανατολικό κελί μου, το βράδυ, ο τοίχος, ο μεταλλικός σκελετός των κρεβατιών και το στρώμα, «έβραζαν». Φανταστείτε στο κελί του που ήταν δυτικό και το χτύπαγε ο ήλιος μέχρι τη δύση.
Σηκώθηκε τη νύχτα κατά τη μία, για να πάει στην τουαλέτα. Εχασε τις αισθήσεις του και έπεσε δίπλα στην πόρτα. Στις 7.30 το πρωί, τον βρήκαν νεκρό. Και βέβαια δεν είναι ο μόνος υπερήλικας που είχε αυτήν την μοίρα. Οι άλλοι όμως είναι ανώνυμοι και τους έφαγε το σκοτάδι.
Θα μου πούνε: Καλά, εσύ ένας αγωνιστής υποστηρίζεις τον Π. Ψωμιάδη; Υποστηρίζω το Κράτος Δικαίου, την δίκαιη εφαρμογή των νόμων για όλους, ό,τι και αν έχουν κάνει. Υποστηρίζω οποιονδήποτε κρατούμενο που είναι θύμα δόλιας καταστρατήγησης νόμου σε βάρος του, από Δικαστές και Εισαγγελείς.
Υπεύθυνη είναι η Δικαιοσύνη. Γιατί δεν εφάρμοσε το βούλευμα 1169/2009 ΑΠ που ερμηνεύει καθαρά την παρ. 2 του άρθρου 105. Που δεν έκανε τίποτε για να το εφαρμόσει. Που άφησε ορισμένους δικαστές και εισαγγελείς να καταργήσουν αυθαίρετα την παρ. 2 του 105 και τις ευεργετικές διατάξεις που προβλέπει για τον υπερήλικα με καθαρά πολιτική σκοπιμότητα. Αν αυτοί ήταν ουδέτεροι Δικαστές, μέλη μιας συντεταγμένης Δικαιοσύνης θα επεδίωκαν την δικαίωσή τους. Θα ασκούσαν αναίρεση στον Αρειο Πάγο για να ανατρέψουν το περιεχόμενο του βουλεύματος 1169/2009. Αλλά δεν το κάνουν. Αφενός γιατί γνωρίζουν ότι μέσα στα πλαίσια του ορθολογισμού δεν χωράει άλλη ερμηνεία της παρ. 2, απ’ αυτήν του 1169 που είναι άρτια και πλήρης. Κι απ’ την άλλη γιατί κίνητρό τους δεν είναι η «επιστημονική» ορθότητα της ερμηνείας τους, αλλά η δημιουργία προβλημάτων σε ορισμένους πολιτικούς χώρους.
Στην Γαλλία, πριν μερικά χρόνια, αποφυλακίστηκε κάποιος κρατούμενος, ο οποίος μετά από λίγο καιρό υποτροπίασε. Τότε βγήκε ο εν ενεργεία πρόεδρος κ. Σαρκοζί και κριτίκαρε τους Δικαστές. Την άλλη μέρα σύσσωμες οι ενώσεις των Δικαστών τον κατακεραύνωσαν θυμίζοντάς του ότι δεν έκαναν τίποτε περισσότερο από όσα προέβλεπε ο νόμος και να κοιτάξει τη δουλειά του. Αντίθετα εδώ, ορισμένοι δικαστές φοβούμενοι μήπως κάποιες πατσαβούρες των ΜΜΕ τους βγάλουν στα μανταλάκια δεν διστάζουν να καταργήσουν τον νόμο, αδιαφορώντας για τα δικαιώματα των κρατουμένων, αφήνοντάς τους παράνομα επί χρόνια στη φυλακή, μόνο για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Κι απ’ την άλλη για να μπορούν οι πολιτικοί φίλοι τους να δημαγωγούν εναντίον όσων ζητούν την εφαρμογή του νόμου, ότι υποθάλπουν το έγκλημα κι ότι είναι φίλοι των εγκληματιών.
Λένε ότι Δημοκρατία είναι η κυριαρχία του νόμου, σε αντίθεση με τη Δικτατορία που είναι η κυριαρχία της αυθαιρεσίας. Τι γίνεται όμως όταν, αυτοί ακριβώς που είναι ταγμένοι στη διαφύλαξη και στην τυφλή εφαρμογή του, δηλ. οι δικαστές και οι Εισαγγελείς, τον καταργούν από μόνοι τους, αυθαίρετα, κυνικά, απάνθρωπα, οδηγώντας κρατουμένους στο θάνατο, στο βωμό των πολιτικών τους παιγνίων και της ευθυνοφοβίας; Και αυτό το πολίτευμα, Πώς ακριβώς ονομάζεται;
Φυλακές Κορυδαλλού Πτέρυγα Ε
Ιούλιος 2017
Αλέκος Γιωτόπουλος»
