«Η επιβαλλόμενη φορολογική επιβάρυνση δεν φαίνεται να βρίσκεται σε αρμονία με το Σύνταγμα» υποστηρίζει στην έκθεσή της για το φορολογικό νομοσχέδιο η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής σχετικά με την πρόβλεψη επιπλέον φορολογικής επιβάρυνσης 22% μισθωτών, συνταξιούχων και επιχειρήσεων επί του ποσού που υπολείπεται για το 30% του ετήσιου εισοδήματος, το οποίο πρέπει να καταναλωθεί μέσω ηλεκτρονικών μέσων.
Σαφείς ενστάσεις αντισυνταγματικότητας εκφράζει η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής, καταρρίπτοντας πλήρως το αφήγημα του ΥΠΟΙΚ περί υψηλών εσόδων στον κρατικό προϋπολογισμό για το 2020 μέσω της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης με την ευρεία χρήση των ηλεκτρονικών συναλλαγών.
Συγκεκριμένα, οι ενστάσεις της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής επικεντρώνονται στο άρθρο 7 του φορολογικού νομοσχεδίου, το οποίο ορίζει ότι το απαιτούμενο ποσό δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής πρέπει να αντιστοιχεί στο 30% του εισοδήματος. Αλλιώς επί του ποσού που υπολείπεται για να «χτιστεί» το 30% των ηλεκτρονικών δαπανών θα επιβάλλεται επιπλέον φορολόγηση με συντελεστή 22%. Κατά την Υπηρεσία, δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο φορολόγησης η μη διενέργεια δαπάνης, αλλά ούτε να παραγνωρίζονται δαπάνες που έχουν γίνει μέσω μετρητών.
«Ως εκ τούτου, η προτεινόµενη ρύθµιση δεν φαίνεται να βρίσκεται σε αρµονία (σ.σ. με το Σύνταγμα) ούτε προς τις αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας, δεδοµένου 13 ότι ο σκοπός πάταξης της φοροδιαφυγής επί συναλλαγών µεταξύ καταναλωτών και επιχειρήσεων επιτυγχάνεται εφόσον εκδοθεί το οικείο φορολογικό παραστατικό, ανεξαρτήτως του τρόπου εξόφλησής του» συμπεραίνει η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής.
