Μια νέα απειλή διαφαίνεται στον ορίζοντα. Αυτή της επισιτιστικής κρίσης. Απειλή που η Ελλάδα δεν έχει ξαναζήσει μετά τη γερμανική κατοχή. Όμως τα σύννεφα πυκνώνουν τις τελευταίες εβδομάδες.
Οι τιμές των τροφίμων αυξάνονται σημαντικά για τρίτο συνεχή μήνα εν μέσω πανδημίας στις διεθνείς αγορές. Αλλά και στην Ελλάδα φωτιά έχουν πάρει τα τρόφιμα στις λαϊκές αγορές.
Την περασμένη Πέμπτη η τιμή των πορτοκαλιών ήταν 1,5 ευρώ το κιλό, ενώ μια εβδομάδα πριν ήταν 1 ευρώ το κιλό. Πενήντα τοις εκατό αύξηση σε μια εβδομάδα, με τη δικαιολογία ότι τέτοια εποχή δεν υπάρχουν.
Μόνο την ίδια εποχή τα προηγούμενα χρόνια η ανώτατη τιμή μετά βίας έφτανε το 1 ευρώ.
Όμως φέτος υπάρχει μεγάλη διαφορά. Η αγοραστική αξία των νοικοκυριών έχει σημαντικά μειωθεί. Η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, σε συνάρτηση με την ένδεια μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού, έχει βαθύνει πολύ την ύφεση εκτινάσσοντας την ανεργία. Για πρώτη φορά ύστερα από δεκαετίες τον Ιούνιο, μήνα προσλήψεων κυρίως στον τουριστικό και επισιτιστικό κλάδο, έφτασε το 18,3%, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι σε αναστολή εργασίας υπάλληλοι.
Ύστερα από μια δεκαετία μπορεί να δει κανείς να πληθαίνουν οι πολίτες που ψάχνουν στα σκουπίδια να βρουν κάτι να φάνε, ενώ επανεμφανίστηκαν και οι σακούλες με τρόφιμα κρεμασμένες σε διάφορα σημεία των δρόμων της πρωτεύουσας. Και ακόμη είμαστε στις αρχές του φθινοπώρου, με τον χειμώνα να προμηνύεται πολύ δύσκολος.
Παρ’ όλα αυτά, η ανάλγητη κυβέρνηση Μητσοτάκη απαξιοί να λάβει οποιοδήποτε σοβαρό μέτρο προστασίας ανέργων, εργαζομένων και επιχειρήσεων. Όταν όμως αρχίσουν τα συσσίτια να πληθαίνουν στις πλατείες των ελληνικών πόλεων, τότε ο ελληνικός λαός θα ξαναθυμηθεί τι σημαίνει να ορίζει τις τύχες του κυβέρνηση της Δεξιάς.
