Με την εργαλειοποίηση της υπόθεσης Marfin αποφεύγει τη λογοδοσία για το οργανωμένο έγκλημα και παραδίδει εκθέσεις ιδεών για τις εκτελέσεις μέρα μεσημέρι σε κοινή θέα σε πολυσύχναστα σημεία
Απέτυχε παταγωδώς στην πάταξη του οργανωµένου εγκλήµατος και τώρα «εξυφαίνει» δήθεν νέα στοιχεία για τη Marfin, ενώ παράλληλα συνέταξε µελέτη-έκθεση ιδεών χωρίς ουσιαστικό περιεχόµενο για τη δράση της µαφίας στη χώρα, την οποία υπέβαλε µε τις ανάλογες «τυµπανοκρουσίες» στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Στην πρώτη περίπτωση εργαλειοποιεί τον πόνο των οικογενειών των τραγικών θυµάτων αλλά και την απαίτηση της κοινωνίας για απόδοση δικαιοσύνης. Στη δεύτερη περίπτωση καταδεικνύει ότι δεν ορρωδεί προ ουδενός προκειµένου να καλύψει την αποτυχία του, καθώς επιχειρεί ανερυθρίαστα να εργαλειοποιήσει ακόµη και την ίδια την ∆ικαιοσύνη και µάλιστα διά του ανώτατου εισαγγελικού λειτουργού της.
Ο λόγος για τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, µε τα καµώµατα του οποίου… γελούν και οι τοίχοι στον Αρειο Πάγο. Ο εκλεκτός του Κυριάκου Μητσοτάκη για την πολιτική ηγεσία του ΠροΠο, επί των ηµερών του οποίου το οργανωµένο έγκληµα αλωνίζει ανενόχλητο, αντί να παρουσιάσει αποτελέσµατα «σκαρφίζεται» ιστορίες µόνο και µόνο για επικοινωνιακά οφέλη. Με συνταγές που φέρουν τη σφραγίδα των δήθεν στοιχείων που προέρχονται από δήθεν ανώνυµους πληροφοριοδότες ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης άνοιξε ξανά τον φάκελο της υπόθεσης Marfin επικαλούµενος νέα δεδοµένα, έντεκα χρόνια µετά το τραγικό συµβάν µε τους τρεις νεκρούς.
Κι αυτό λησµονώντας ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης ότι επί δικής του πάλι υπουργίας συνελήφθησαν δύο νέοι άν-θρωποι, ένας για τη Marfin κι ένας για τον εµπρησµό στο βιβλιοπωλείο Ιανός, πάλι µε στοιχεία από ανώνυµη πηγή, οι οποίοι, αν και διώχθηκαν µε ελλιπέστατα στοιχεία, στη συνέχεια αθωώθηκαν πανηγυρικά, οµόφωνα δηλαδή, από τη ∆ικαιοσύνη, από το πρωτόδικο κιόλας δικαστήριο.
Τότε οι «πληροφορίες» δεν προήλθαν από ανώνυµο τηλεφώνηµα αλλά από… ανώνυµη επιστολή που έφ-τασε στα χέρια της αστυνοµίας και κατονόµαζε τρεις ανθρώπους για τα γεγονότα της οδού Σταδίου. Στην ίδια επιστολή αναφέρονταν τα ονόµατα των δήθεν δραστών, τα στοιχεία των ταυτοτήτων τους, τα κινητά τους τηλέφωνα και οι αριθµοί κυκλοφορίας των οχηµάτων τους. Από πλευράς ΕΛΑΣ, που όπως και τώρα είχε και τότε πολιτικό προϊστάµενο τον Μιχ. Χρυσοχοΐδη, δεν κινήθηκε καµία διαδικασία ελέγχου της επιστολής αναζητώντας τον αποστολέα µέσω δαχτυλικών αποτυπωµάτων κ.λπ.
Ενδεικτική του τρόπου… δράσης της ΕΛΑΣ και της ευθύνης Χρυσοχοΐδη είναι η απάντηση που έδωσε στη δίκη που ακολούθησε µάρτυρας αστυνοµικός σε ερώτηση συνηγόρων υπεράσπισης (∆ηµ. Κατσαρής και Βούλα Γιαννακοπούλου):
– Για ποιον λόγο η διερεύνηση της υπόθεσης ανατέθηκε στην Κρατική Ασφάλεια και όχι στο τµήµα Ανθρω-ποκτονιών της ΕΛΑΣ;
– Η εντολή ήταν άνωθεν.
Αποκάλυψη: Νέα έρευνα µε τα… παλιά πλάνα
Ωστόσο η µεθοδολογία που ακολούθησε τότε η ΕΛΑΣ µε την υιοθέτηση πληροφοριών από ανώνυµες πληροφορίες και κατέληξε σε φιάσκο δεν φάνηκε να αποτρέπει τον Μιχ. Χρυσοχοΐδη από το να πράξει τα ίδια.
Στα τέλη του περασµένου Μαρτίου το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη εξέδωσε µια λιτή ανακοίνωση σχετικά µε το «άνοιγµα» της υπόθεσης Marfin. Σύµφωνα µε αυτήν, η Εισαγγελία Αθηνών διέταζε «προκαταρκτική διερεύνηση αδικηµάτων για τη Marfin, κατόπιν νέων στοιχείων που προσκοµίσθηκαν από την ΕΛΑΣ». Μάλιστα η διερεύνηση ανατέθηκε στην Υποδιεύθυνση Κρατικής Ασφαλείας της ∆ιεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής. Ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης περιχαρής ανήρτησε στον προσωπικό του λογαριασµό στο Twitter την ανακοίνωση µε ένα σύντοµο σχόλιο: «Ο φάκελος της υπόθεσης Marfin ανοίγει πάλι… ∆ικαιοσύνη» έγραψε χαρακτηριστικά.
To ερώτηµα που τίθεται είναι τι είδους στοιχεία είναι αυτά που ανακάλυψε η ΕΛΑΣ ούτως ώστε να «ανοίξει» ξανά ο «φάκελος Marfin». Σύµφωνα µε αποκλειστικές πληροφορίες του Documento, το «άνοιγµα» της υπόθεσης δεν ήταν παρά µια επικοινωνιακή κίνηση Χρυσοχοΐδη προκειµένου να αντιστρέψει το εις βάρος του κοινωνικό και πολιτικό κλίµα. Κατά τις ίδιες πηγές, τα υποτιθέµενα νέα στοιχεία ήταν ήδη γνωστά στην ΕΛΑΣ και δεν αποτελούν κάτι καινούργιο. Συγκεκριµένα είναι ένα στικάκι USB που άγνωστος λέγεται ότι άφησε σε ένα παγκάκι για να το παραλάβει η αστυνοµία έπειτα από ανώνυµο τηλεφώνηµα. Το στικάκι περιέχει συρραφή πλάνων εκείνης της εποχής από κάµερες κτιρίων. Πρόκειται για υλικό που είχε εξετάσει τότε η αστυνοµία και επανέρχεται τώρα ως νέο για να εµφανιστεί το αφήγηµα των νέων στοιχείων. Τα πλάνα αυτά, σύµφωνα µε τις πληροφορίες, τα πήρε µαζί του φεύγοντας από την αστυνοµία αξιωµατικός που αποστρατεύτηκε.
Παρέδωσαν παλιές δικογραφίες ως νέα µελέτη
∆εν ήταν όµως και η µοναδική υπόθεση που ο Χρυσοχοΐδης επιχείρησε να εργαλειοποιήσει. Στα µέσα Μαΐου ο υπουργός ΠροΠο µαζί µε τον υποστράτηγο της ΕΛΑΣ Πέτρο Τζεφέρη επισκέφτηκαν τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Βασίλη Πλιώτα. Μαζί τους έφεραν έναν φάκελο τον οποίο του παρέδωσαν. Ο φάκελος περιείχε, σύµφωνα µε σχετικά δηµοσιεύµατα, µια «έρευνα-µελέτη» της Ασφάλειας Αττικής για το οργανωµένο έγκληµα στη χώρα σε βάθος δεκαετίας. Συγκεκριµένα, περιέχονταν τα ονόµατα και οι διευθύνσεις 500 προσώπων που έχουν να κάνουν µε την ελληνική µαφία. Με τα ονόµατα παραδόθηκε επίσης µια σειρά από δικογραφίες. ∆εν ήταν καινούργιες, αλλά όσες έχουν απασχολήσει τη ∆ικαιοσύνη εδώ και δώδεκα χρόνια. Υποθέσεις για τις οποίες οι εµπλεκόµενοι είτε έχουν καταδικαστεί και βρίσκονται στη φυλακή είτε έχουν αποφυλακιστεί είτε έχουν αθωωθεί, όπως ο πρόσφατα δολοφονηµένος πυγµάχος Τάσος Μπερδέσης.
Αλλωστε, αν αυτή η µελέτη περιείχε πραγµατικά αξιοποιήσιµα στοιχεία, δεν θα πήγαινε υπ’ αυτήν τη µορφή στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, αλλά ως δικογραφία στον αρµόδιο εισαγγελέα, µαζί µε τους δράστες των όποιων εγκληµάτων, οι οποίοι και θα είχαν συλληφθεί.
Επρόκειτο για µια άνευ ουσίας κίνηση του Μιχ. Χρυσοχοΐδη που εξέπληξε δικαστές, εισαγγελείς αλλά και αστυνοµικούς, καθώς το θεσµικό πλαίσιο για την αντιµετώπιση του οργανωµένου εγκλήµατος υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Το γνωρίζει ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης, αλλά φρόντισε να το παραβλέψει ζητώντας από τον κ. Πλιώτα την ενίσχυση της συνεργασίας µε τις κατά τόπους εισαγγελίες και την αξιολόγηση όλων των υποθέσεων µε τρόπο ορθολογικότερο και εξατοµικευµένα, ώστε να µπορούν να αντιµετωπιστούν πιο αποτελεσµατικά.
Οπως γνωρίζει δε ακόµη κι ένας πρωτοετής φοιτητής Νοµικής, η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου έχει καθαρά εποπτικό ρόλο. Η ουσιαστική αρµοδιότητα για τη διερεύνηση και την πάταξη του οργανωµένου εγκλήµατος είναι των εισαγγελέων εφετών και όχι του Αρείου Πάγου. Αυτό προβλέπει άλλωστε και το άρθρο 28 του νέου Ποινικού Κώδικα (ν. 4620/2019). Σύµφωνα µε αυτό, «η ολοµέλεια του Εφετείου σε συµβούλιο συγκαλούµενη από αίτηση του εισαγγελέα Εφετών έχει το δικαίωµα να παραγγείλει στον εισαγγελέα Εφετών να κινήσει την ποινική δίωξη για εγκλήµατα εξαιρετικής σηµασίας». Με απλά λόγια, ο Χρυσοχοΐδης δεν είχε κανένα λόγο να επισκεφτεί τον κ. Πλιώτα στον Αρειο Πάγο. Εκτός από το να «πουλήσει» δήθεν έργο.
Το ερώτηµα που τίθεται είναι τι θα πράξει από εδώ και πέρα ο Αρειος Πάγος και δη ο αντεισαγγελέας του ΑΠ που χρεώθηκε την… έκθεση ιδεών και ο οποίος αναγκαστικά θα ξοδέψει πολύτιµες εργατοώρες για να µελετήσει το… ρεπορτάζ Χρυσοχοΐδη. Σύµφωνα µε πληροφορίες, η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου αναµένεται να γνωστοποιήσει στο υπουργείο τις θέσεις της σε ό,τι αφορά το υλικό που έχει παραδοθεί από τον υπουργό ΠροΠο.
Ο νόµος Παπαθεµελή για το οργανωµένο έγκληµα
Και αν δεν τα θυµάται ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης, να του τα θυµίσουµε. Το 1994 ψηφίστηκε από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ο νόµος 2265 µε υπουργό ∆ηµόσιας Τάξης τον Στέλιο Παπαθεµελή. Με το άρθρο 4 του νόµου συστάθηκε στο υπουργείο ∆ηµοσίας Τάξης Επιστηµονικό Συµβούλιο Ανάλυσης, Ερευνών και Προγραµµατισµού για την αντιµετώπιση του οργανωµένου εγκλήµατος. Το συµβούλιο, όπως προέβλεπε ο νόµος, «λειτουργεί υπό την άµεση εποπτεία του υπουργού ∆ηµοσίας Τά-ξης στον οποίο και υποβάλλει τα πορίσµατα, τις προτάσεις και τα προγράµµατα που καταρτίζει». Το έργο του επιστηµονικού συµβουλίου ήταν πολύπλευρο, αλλά σίγουρα βοηθητικό στην καταπολέµηση του οργανωµένου εγκλήµατος. Μεταξύ άλλων το επιστηµονικό συµβούλιο «µελετά και αναλύει το οργανωµένο έγκληµα», «εκπονεί προγράµµατα και χαράσσει κατευθύνσεις… για την αποτελεσµατική αντιµετώπιση των εγκληµάτων αυτών» κ.λπ.
Ο νόµος του ΠΑΣΟΚ ήταν σαφής και για τις δικαιοδοσίες του συµβουλίου σε ό,τι αφορά υποθέσεις για τις οποίες διενεργείται προανάκριση. Οπως προέβλεπε ο νοµοθέτης, «το Συµβούλιο µπορεί να λαµβάνει γνώση όλων των στοιχείων της προανάκρισης για τέτοια εγκλήµατα που τελέστηκαν στη χώρα σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας…», ενώ συνεργάζεται και µε όλες τις αρµόδιες υπηρεσίες της ΕΛΑΣ.
Αντιλαµβάνεται κανείς ότι ήδη από το 1994 το θεσµικό πλαίσιο για να λειτουργήσουν και να συνεργαστούν οι αρµόδιες αρχές υπήρχε και δεν χρειαζόταν το «σόου» Χρυσοχοΐδη στον Αρειο Πάγο.
∆ιορισµένοι εισαγγελείς για το οργανωµένο έγκληµα
Ο νόµος Παπαθεµελή δεν είναι όµως το µόνο θεσµικό πλαίσιο για την καταπολέµηση του οργανωµένου εγκλήµατος. Τον Σεπτέµβριο του 2005 ψηφίστηκε από την τότε κυβέρνηση της Ν∆ ο νόµος 3387/2005. Αφο-ρούσε την ίδρυση του Κέντρου Μελετών και Ασφάλειας, ωστόσο περιείχε και διατάξεις που αφορούν την καταπολέµηση του οργανωµένου εγκλήµατος. Ειδικότερα, το άρθρο 14 του νόµου αναφέρει τη «διάθεση εισαγγελικού λειτουργού στη ∆ιεύθυνση Ασφαλείας Αττικής και Θεσσαλονίκης» µε απόφαση του Ανώτατου ∆ικαστικού Συµβουλίου. Το ανώτατο δηλαδή όργανο της ελληνικής ∆ικαιοσύνης. Η τοποθέτηση των εισαγγε-λικών λειτουργών ήταν συγκεκριµένη. Αποστολή τους ήταν να… εποπτεύουν και να καθοδηγούν το έργο της υπηρεσίας στη δίωξη του οργανωµένου εγκλήµατος. Τον συγκεκριµένο νόµο µάλλον «ξέχασε» ο υπουργός ΠροΠο.
Αντιλαµβάνεται κανείς ότι η επίσκεψη Χρυσοχοΐδη στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Β. Πλιώτα δεν παρείχε τίποτε ουσιώδες για την αντιµετώπιση του οργανωµένου εγκλήµατος. Επρόκειτο άλλωστε για οξύµωρη κίνηση. Ο πολιτικός προϊστάµενος των αστυνοµικών επισκέπτεται τον Αρειο Πάγο και παραδίδει δικογραφίες που είναι ήδη γνωστές εδώ και χρόνια τόσο στις εισαγγελικές αρχές όσο και στην ΕΛΑΣ. Αντί να κινεί γη και ουρανό στις υπηρεσίες του υπουργείου του για τον εντοπισµό πραγµατικών στοιχείων που θα οδηγήσουν στην καταπολέµηση του οργανωµένου εγκλήµατος ώστε να συλληφθούν τα στελέχη της µαφίας και να οδηγηθούν στη ∆ικαιοσύνη για τα περαιτέρω.
