Επενδύσεις με αμοιβή ένα πιάτο φαΐ ονειρεύεται ο εκλεκτός του Κυριάκου, Γιώργος Προκοπίου (Video)

Σε ένα αντεργατικό κρεσέντο, με παραδείγματα από την… ανάκαμψη χωρών μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο(!), (όπως η Γερμανία ή η Κίνα) και για δουλειά που αμειβόταν με ένα πιάτο φαγητό, μίλησε ο εφοπλιστής Γιώργος Προκοπίου και ιδιοκτήτης -πλέον- των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά για την ανάπτυξη τους, δημιουργώντας πολλά ερωτηματικά για τις πρακτικές που θα ακολουθήσει ο ίδιος, αλλά και για το μέλλον των εργαζομένων σε αυτά.

Μάλιστα ο εκλεκτός του Κυριάκου Μητσοτάκη, τον οποίο παρουσίασαν με τόση θέρμη και ως «σωτήρα» των ναυπηγείων, δεν περιορίστηκε μόνο σε αυτό, αλλά σημείωσε ανερυθρίαστα ότι «με εργατικότητα, στην αρχή οι Γερμανοί, που είναι τώρα το νούμερο ένα της Ευρώπης, δούλευαν για ένα πιάτο φαγητό και όμως με πίστη για τη χώρα τους, ξανάεγιναν αυτοί που έγιναν» ενώ σε άλλο σημείο είπε «η περίοδος του δουλεύουμε η όχι, την ίδια αμοιβή θα πάρουμε, πέρασε».

«Έχουμε πολλά να κάνουμε χρειαζόμαστε την προσπάθεια όλων και κάθε μέρα που περνάει πρέπει να σκεφτόμαστε και να κάνουμε απολογισμό. Τι βελτιώσαμε σήμερα, τι θα κάνουμε αύριο; Μόνο τότε νομοτελειακά θα έρθει και η πρόοδος των απολαβών και η ικανοποίηση ότι είμαστε όλοι παραγωγικοί. Δεν είναι μόνο η αμοιβή, ο άνθρωπος ζει και με την ικανοποίηση ότι είναι παραγωγικός, είναι μεγάλη ανάγκη αυτό, πρέπει να υπάρχει σχέδιο, πρόγραμμα, που είμαστε και που θέλουμε να πάμε» ανέφερε.

YouTube video player

Τα ερωτήματα αλλά και η ανησυχία μάλιστα, εντείνονται εάν θυμηθεί κανείς τα λόγια του Χρήστου Σταϊκούρα κατά τη διάρκεια της υπογραφής της σύμβασης μεταβίβασης των εγκαταστάσεων του ναυπηγείου από το υπουργείο Οικονομικών στον επιχειρηματικό όμιλο του Γιώργου Προκοπίου τον Μάρτιο του 2023, ο οποίος χαρακτήρισε τον εφοπλιστή ως «από μηχανής Θεό» για τη… σωτηρία των ναυπηγείων.

Απορίας άξιο είναι ωστόσο ποιος θα… σώσει τους εργαζομένους!

Αυτή φαίνεται πως είναι η πάγια αλλά και ταξική τακτική σε βάρος των εργαζομένων και την οποία προωθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη: οι εργαζόμενοι να δουλεύουν για «ένα πιάτο φαγητό» και για την «ικανοποίηση» ότι γίνονται «παραγωγικοί», άλλωστε… η «εργασία απελευθερώνει».