Ο «Κύριος Μπάχμαν και η τάξη του» της γερμανίδας Μαρία Σπετ με θέμα την αληθινή ιστορία ενός αντικομφορμιστή δασκάλου σε σχολείο για παιδιά μεταναστών είναι ένα εξαιρετικά επίκαιρο – και χρήσιμο- φιλμ.
Ο κύριος Μπάχμαν και η τάξη του (Herr Bachmann und seine Klasse) (****)
Ντοκιμαντέρ γερμανικής παραγωγής 2021 (217’)
Παραγωγή- σκηνοθεσία- μοντάζ: Μαρία Σπετ Σενάριο: Μαρία Σπετ, Ράινχολντ Βορσνάιντερ
Σε μια μικρή βιομηχανική πόλη της κεντρικής Γερμανίας που κατοικείται κυρίως από μετανάστες, ο αντικομφορμιστής δάσκαλος Ντίτερ Μπάχμαν προσπαθεί να μεταδώσει στους μαθητές του τις αξίες και τα εφόδια για μια αξιοπρεπή ζωή.
Δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ διάρκειας τρισήμιση και βάλε ωρών που όμως δεν το βαριέσαι ούτε στιγμή καθώς η ευφυής καταγραφή των αντισυμβατικών μαθημάτων του ξεχωριστού κυρίου Μπάχμαν, προσφέρουν ένα αψεγάδιαστο κινηματογραφικό δώρο. Ο πλούτος των ιδεών και ο αφοπλιστικός τρόπος μετάδοσης τους από τον Μπάχμαν στους μαθητές του μετατρέπεται σε ένα συναρπαστικό πολιτικό σινεμά τεκμηρίωσης. Το μεταναστευτικό γίνεται το πρόσχημα για να αναλυθεί σε βάθος η ιστορική πτυχή του ζητήματος – στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το Σταντάλεντορφ ήταν για τους ναζί το μεγαλύτερο κέντρο παραγωγής των όπλων και πυρομαχικών τους όπου εργάζονταν αποκλειστικά ξένοι εργάτες – και η διαπαιδαγώγηση των ανήλικων μεταναστών αποτελεί τη λύση προς το χτίσιμο μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας με βασικούς πυλώνες την ανεξιθρησκία, την ανοχή στη διαφορετικότητα και την αλληλεγγύη. Οι τυχεροί μαθητές θα έρθουν σε σύγκρουση με εαυτούς και αλλήλους όταν δουν ότι τα ριζωμένα πιστεύω τους («με αηδιάζουν οι γκέι» λέει η μαθήτρια στον δάσκαλο της πριν εκείνος την πείσει με απλά αλλά ακλόνητα επιχειρήματα πως όσα λέει δεν αποτελούν δικές της λέξεις και συναισθήματα) είναι στην πραγματικότητα κούφιες λέξεις ή άκριτες αναπαραγωγές από κουβέντες που ακούνε στο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον τους. Αργυρή Άρκτος και βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ Βερολίνου 2022 καθώς και υποψηφιότητα για το βραβείο καλύτερου ευρωπαϊκού ντοκιμαντέρ της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου για ένα έργο που πίσω από την αντισυμβατική γοητεία του κρύβει ανεκτίμητα μαθήματα ζωής.
Νέα Τάξη (Nueve orden) (**1/2)
Δραματική μεξικανογαλλικής συμπαραγωγής 2020 (86’)
Σκηνοθεσία: Μισέλ Φράνκο Πρωταγωνιστούν: Ναϊάν Γκονζάλες Νορβίντ, Ντιέγκο Μπονέτα, Φερνάντο Κουαούτλε
Γάμος της υψηλής κοινωνίας που πραγματοποιείται στο Μεξικό διακόπτεται απότομα όταν διαδηλωτές βίαιης κοινωνικής εξέγερσης που αιματοκυλά την πόλη, φτάνουν στην εξώπορτα της πολυτελούς έπαυλης.
Το ψυχρό βλέμμα του μεξικανού Μισέλ Φράνκο («Μετά τη Λουτσία», «Το χρονικό μιας αθωότητας») δεν επιτρέπει στο φιλμ να μετατραπεί σε μια πειστική κοινωνικοπολιτική αλληγορία. Η σπουδή της «νέας τάξης πραγμάτων» ξεκινά από θεμιτή βάση αλλά το δίκαιο αίτημα της ανατροπής του συντηρητικού πολιτικού συστήματος συνοδεύεται από ένα αδιέξοδο κυνισμό και μια τυφλή βία που βουλιάζει στο αίμα τα οργισμένα πλάνα του σκηνοθέτη.
Ασθενοφόρο (Ambulance) (**)
Περιπέτεια αμερικανικής παραγωγής 2022 (136’)
Σκηνοθεσία: Μάικλ Μπέι Πρωταγωνιστούν: Τζέικ Τζίλενχαλ, Γιάγια Αμπντούλ-Ματίν ΙΙ, Ελίζα Γκονζάλεζ
Ληστεία τράπεζας του Λος Αντζελες έχει τραγική κατάληξη με δεκάδες νεκρούς και οι δύο επιζήσαντες δράστες διαφεύγουν με ασθενοφόρο στο οποίο επιβαίνουν ένας βαριά τραυματισμένος αστυνομικός και μια νοσοκόμα.
Ο φρενήρης ρυθμός που επιλέγει για να περιγράψει τη δράση ο ανοικονόμητος Μάικλ Μπέι («Αρμαγεδδών», «Transformers») μπορεί αρχικά να εντυπωσιάζει με τα όλο δεξιότητα κόλπα της κάμερας αλλά στη συνέχεια η κούραση και η επανάληψη προκαλεί μόνο χασμουρητά. Ο Μπέι θέλει να κάνει ένα υποβλητικό heist movie στα χνάρια της «Έντασης» και του «The town» αλλά δεν δίνει την αναγκαία υπόσταση στους χαρακτήρες και μένει μόνο στην περιγραφική βία και το φιλότιμο κρεσέντο του Τζέικ Τζίλενχαλ που υποδύεται τον εγκέφαλο της συμμορίας.
Δεσμοί Γυναικών (Lingui) (***)
Δραματική διεθνούς συμπαραγωγής 2021 (87)
Σκηνοθεσία: Μαχαμάτ-Σαλέχ Χαρούν Πρωταγωνιστούν: Ακουάκ Αμπακάρ Σουλεϊμάν, Ριχάν Καλίλ Αλιό, Γιουσούφ Ντζαόρο
Μια κοινότητα γυναικών υψώνει τοίχος προστασίας στην Αμίνα και την δεκαπεντάχρονη έγκυο κόρη της Μαρία, ώστε να μην γίνουν στόχος του αυστηρού θεοκρατικού καθεστώτος στο Τσαντ .
Λυρική ευαισθησία, υπέροχη φωτογραφία λουσμένη στα χρώματα της αφρικανικής ηπείρου και μια τρυφερή χαμηλότονη αφήγηση συνθέτουν την ιστορία του νέου φιλμ του Μαχαμάτ Σαλέχ Χαρούν, του σημαντικότερου σκηνοθέτη από το Τσαντ, ο οποίος δεν ενδιαφέρεται τόσο να καταγγείλει την καταπιεστική πολιτική και την πατριαρχία της χώρας του, όσο να αναδείξει μια συγκλονιστική ιστορία γυναικείας αλληλεγγύης. Λινγκούι στην γλώσσα της αφρικανικής χώρας σημαίνει μια μορφή αλληλεγγύης, μια συλλογική αντίσταση στην αδικία.
Ο σωματοφύλακας της γυναίκας του εκτελεστή (Hitman’s Wife’s Bodyguard) (*)
Κωμική περιπέτεια αμερικανικής παραγωγής 2021 (100’)
Σκηνοθεσία: Πάτρικ Χιους Πρωταγωνιστούν: Ράιαν Ρέινολντς, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον, Σάλμα Χάγιεκ, Φρανκ Γκρίλο, Ρίτσαρντ Ε. Γκραντ, Αντόνιο Μπαντέρας, Μόργκαν Φρίμαν
Ο σωματοφύλακας Μάικλ Μπράις και ο εκτελεστής Ντάριους Κινκέιντ επανενώνονται σε μια περιπέτεια που έχει φόντο την οικονομική κρίση της Ελλάδας!
Απίστευτα κακόγουστο σίκουελ της προ πενταετίας κωμικής περιπέτειας «Ο σωματοφύλακας του εκτελεστή» με τον Πάτρικ Χιουζ και πάλι στο σκηνοθετικό τιμόνι να επιχειρεί άδικα να επαναλάβει την συνταγή του ανάλαφρου χιούμορ της πρώτης ταινίας – η οποία δεν μας είχε χαλάσει- ενισχύοντας το πρωταγωνιστικό δίδυμο με τους Σάλμα Χάγιεκ και Αντόνιο Μπαντέρας. Οι τελευταίοι συναγωνίζονται σε καρικατουρίστικες ερμηνείες και η αναφορά στην Ελλάδα της κρίσης είναι ένας ακόμη λόγος για να νιώσουμε θλίψη παρακολουθώντας ένα τόσο αφελές φιλμ.
