Δεν δούλεψε ποτέ του, λένε και έχουν δίκιο. Αλλά οι νεοφιλελεύθεροι γουστάρουν τέτοιους πολιτικούς που… αφιερώνονται σαν προτεστάντες ιεροκήρυκες στα «ιδανικά» της ελεύθερης αγοράς, δηλαδή στο εξής ένα: εργασία χωρίς οκτάωρα και άλλα τέτοια για τους άλλους και κέρδη για τους «ημέτερους». Είναι παιδί του κομματικού σωλήνα, λένε και πάλι έχουν δίκιο. Αλλά οι νεοφιλελεύθεροι και οι άλλοι δεξιοί έχουν (πάντα) πρόβλημα με τους άλλους και θεωρούν ότι τα δικά τους παιδιά (και οι δικοί τους… μαντράχαλοι, βέβαια) είναι υπεράνω κανόνων. Οπότε μια χαρά επιτυχημένο θεωρούν όλοι τους τον Κωστή Χατζηδάκη. Γιατί αντιλαμβάνονται ότι είναι πολυεργαλείο, καθώς από πολύ νωρίς επέλεξε να γίνει επαγγελματίας… νεοφιλελεύθερος!
Μια ματιά στο βιογραφικό του δείχνει του λόγου το αληθές. Οπως διατυμπανίζει, εργάστηκε «για μια βιώσιμη και μόνιμη λύση στην Ολυμπιακή, εξυγίανση του ΟΣΕ, ενίσχυση των πράσινων μεταφορών» και έκανε «την πρώτη προσπάθεια» για την αποκρατικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων. Αλλά δεν «αναδιοργάνωνε» μόνο τις δημόσιες επιχειρήσεις εξασφαλίζοντας το «ιδιωτικό» μέλλον τους. Ως πραγματικός επαγγελματίας της πολιτικής, δεσμευόταν κιόλας ότι «δεν θα δημιουργείτο μονοπώλιο στις αερομεταφορές στην Ελλάδα», κάτι που όλοι γνωρίζουμε πώς «τηρήθηκε», έτσι για να πιστοποιηθεί άλλη μια φορά τι εννοούν ως δέσμευση οι νεοφιλελεύθεροι και ποιες ακριβώς είναι οι αρχές τους.
Αυτές τις αρχές άλλωστε ξεδίπλωσε ως εισηγητής της ΝΔ σε δύο μνημόνια, ισχυριζόμενος εκτός των άλλων ότι «με το PSI στηρίζεται το τραπεζικό σύστημα». Επειδή λοιπόν είναι ένας γνήσιος νεοφιλελεύθερος κατ’ επάγγελμα έγινε βουλευτής, ευρωβουλευτής, αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και δεν συμμαζεύεται. Γιατί ο ιδρώτας που έριξε και τα ξενύχτια που πέρασε μέχρι να ξεπουληθούν όσα ξεπούλησε πρέπει να ανταμείβονται.
Και γιατί οι χρήσιμοι του ιδιοτελούς μεταρρυθμισμού πρέπει να αναδεικνύονται εγκαίρως, γιατί στις μνημονιακές εποχές αυτοί είναι η απαντοχή του συστήματος.