Η συγκριτική διαδικασία έχει ένα πολύ ευρύ φάσμα εφαρμογής και αποτελεί μέθοδο ποσοτικής και ποιοτικής καταγραφής και αποτίμησης ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα πρόσωπα, χρονικές περιόδους, γεωγραφικές περιοχές, εφαρμοστικές ιδέες και πρακτικές.
Μερικές φορές ακόμη και ένα τυχαίο γεγονός που καθορίζει καταλυτικά την έκβαση ενός ιστορικού γεγονότος γίνεται προσπάθεια να εκτιμηθεί (συγκριθεί) με εκείνο που θα είχε προκύψει ως αποτέλεσμα εάν το τυχαίο γεγονός δεν είχε επισυμβεί.
Χαρακτηριστικό ιστορικό παράδειγμα είναι η μάχη του Βατερλό. Μετά τη μάχη πολλοί ιστορικοί έχουν προσπαθήσει να εκτιμήσουν το αποτέλεσμά της στην περίπτωση που η καταρρακτώδης βροχή, η οποία κράτησε όλο το βράδυ της 17ης προς τη 18η Ιουνίου 1815, δεν εμπόδιζε τους Γάλλους να ανακόψουν τον πρωσικό στρατό να φτάσει στη Βαβρ, απ’ όπου μπορούσε να βαδίσει προς ενίσχυση του Ουέλινγκτον.
Προφανώς και ο Σούνακ διέπραξε μια άνευ (διπλωματικού) προηγουμένου απρέπεια όταν ακύρωσε την προγραμματισμένη επίσημη συνάντησή του με τον Ελληνα πρωθυπουργό.
Ομως είναι απολύτως βέβαιο ότι ο Μητσοτάκης ασκεί μυστική διπλωματία (εκτός) και παρέχει υποσχέσεις (εντός και εκτός) τις οποίες καταπατά βάναυσα και όταν ξεμπροστιάζεται από τα γεγονότα εκθέτοντας τη χώρα διαψεύδει κατηγορηματικά τους πάντες και το παίζει ανήξερος και αθώος του αίματος.
Το αβίαστο ερώτημα-σύγκριση που γεννιέται σε τέτοιες περιπτώσεις είναι: «Φαντάζεσαι να ήταν πρωθυπουργός ο Τσίπρας και να έτρωγε άκυρο από τον Σούνακ;».
Μέρες που είναι, με την επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα –με τον Αντώνη Σαμαρά να δηλώνει ξεκάθαρα την αντίθεσή του στην επίσκεψη: «Μπορούμε εμείς, σήμερα, να συμφωνήσουμε μ’ αυτόν που όλοι οι σύμμαχοι και εταίροι μας διαφωνούν μαζί του; Μ’ αυτόν που οι πάντες θεωρούν “μαύρο πρόβατο”; Μ’ αυτόν που υπηρετεί πολιτικά, οικονομικά και επιχειρησιακά τον αντιδυτικό άξονα; Οσο συνεχίζει να συμπεριφέρεται ως πειρατής δεν υπάρχει καμία θετική ατζέντα»– θυμήθηκα την πρώτη επίσκεψη Τούρκου προέδρου στην Αθήνα έπειτα από 65 χρόνια, τον Φεβρουάριο του 2017.
Τότε ο Ερντογάν είχε μιλήσει ανοιχτά για τουρκική μειονότητα της Θράκης και είχε εκφράσει τις θέσεις-διεκδικήσεις της Τουρκίας για το κυπριακό και το Αιγαίο. Είχε όμως λάβει σκληρές απαντήσεις τόσο από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα όσο και από τον ΠτΔ Προκόπη Παυλόπουλο.
Θυμάμαι επίσης τον Μάρτιο του 2018 τον βουλευτή της ΝΔ Δημήτρη Σταμάτη να δηλώνει στον Σκάι ότι πιστεύει περισσότερο τον Ερντογάν παρά τον Αλέξη Τσίπρα όσον αφορά το περιεχόμενο του διαλόγου που είχαν οι δύο άντρες για τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με μυστική διπλωματία («επιστροφή» Γλυπτών, Turkaegean) πολιτεύεται με τη θεωρία «εντός, εκτός κι επί τα αυτά».