Προβληματισμός επικρατεί σε πολλά στελέχη του Κινήματος Αλλαγής (ΚΙΝΑΛ) καθώς ο πολύφερνος φορέας της κεντροαριστεράς δεν βρίσκει την αναμενόμενη απήχηση ούτε στο εσωτερικό ούτε στο εξωτερικό.
Παρά τις αισιόδοξες προβλέψεις του προηγούμενου διαστήματος, τον τελευταίο καιρό το ΚΙΝΑΛ μοιάζει να έχει περιέλθει σε δεινή θέση, αφού από τη μια πλευρά ξανάρχισε να βλέπει το διψήφιο δημοσκοπικό ποσοστό με κιάλια ενώ από την άλλη ο παλαιοκομματικός λόγος της ηγεσίας του και η εμμονή στο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο το απομακρύνουν όλο και πιο πολύ από τους Ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες.
Φρένο στον πολύφερνο φορέα
Την ίδια στιγμή συνεχίζουν να σκάνε σκάνδαλα της εποχής του κραταιού Σημιτικού ΠΑΣΟΚ, γεγονός που επιτείνει την εσωστρέφεια και απομακρύνει πιθανούς ψηφοφόρους. Μια η προφυλάκιση του Γιάννου Παπαντωνίου, μια το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών τού πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη και του πρώην υπουργού Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, το Κίνημα έχει αρχίσει να ξαναπαίρνει τον δημοσκοπικό… κατήφορο. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι παρά τη σύνδεση των πρώτων γενεθλίων του ΚΙΝΑΛ με την παρουσία 212.000 πολιτών στις περσινές κάλπες για την ανάδειξη ηγεσίας του φορέα, ούτε η εκλογική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ επήλθε, όπως προσδοκούσαν, αλλά κυρίως ούτε οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που στράφηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν πρόθυμοι να «επιστρέψουν στο σπίτι τους», παρά τις επίμονες προσκλήσεις της Φώφης Γεννηματά.
Και ενώ η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ κάνει ό,τι μπορεί για να αποδείξει ότι επιδιώκει την ανανέωση, επιστρατεύοντας νέους ανθρώπους για να στελεχώσουν τόσο τα αυτοδιοικητικά όσο και τα εθνικά ψηφοδέλτια, ο πολιτικός της λόγος εξακολουθεί να έρχεται από πολύ παλιά. Με το επικοινωνιακό επιτελείο του κόμματος να έχει εμπνευστεί πέντε έξι ατάκες και τη Φ. Γεννηματά να τις επαναλαμβάνει σε κάθε ομιλία και κάθε συνέντευξη, ανανέωση δεν έρχεται. Ειδικά όταν πρόκειται για τα σκάνδαλα της εποχής Σημίτη και τα υπόδικα πρώην κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, το να απαντά κάθε φορά ότι η εμμονή της κυβέρνησης να σπιλώσει και να διαλύσει τη δημοκρατική παράταξη μπορεί να φτάσει μέχρι και τον Ελευθέριο Βενιζέλο μόνο θυμηδία προκαλεί…
Απομόνωση από τους ευρωσοσιαλιστές
Παράλληλα, βαρύ είναι το κλίμα στην Ευρώπη για την τακτική του ΚΙΝΑΛ, κάτι το οποίο εισπράττουν άλλωστε και οι ίδιοι οι ευρωβουλευτές της παράταξης. Είναι γνωστή από καιρό η προσέγγιση του Αλέξη Τσίπρα με τους ευρωσοσιαλιστές –πρόσφατο δείγμα είχαμε και με την παρουσία του πρωθυπουργού στο συνέδριο του γερμανικού SPD–, όπως γνωστή και δεδομένη είναι η κατρακύλα των σοσιαλιστών σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση, κυρίως εξαιτίας της ταύτισής τους με νεοφιλελεύθερες πολιτικές και της συνεργασίας τους με δεξιά κόμματα. Γι’ αυτό ακριβώς –και όχι τόσο για ιδεολογικούς λόγους– έχουν από κοντά τον Αλ. Τσίπρα, θεωρώντας τον πετυχημένο – και μάλιστα παρά τη συνεργασία του με το κόμμα του Πάνου Καμμένου.
Η Φ. Γεννηματά όμως αρνείται πεισματικά να δει το προφανές. Αντί να εφαρμόσει άλλη στρατηγική με γνώμονα την επικράτηση προοδευτικών ιδεών αλλά και κυβερνήσεων στην Ευρώπη απέναντι στην ακροδεξιά λαίλαπα, η οποία θα μπορούσε να της ξαναδώσει τα πρωτεία στους κόλπους των ευρωσοσιαλιστών, εκείνη δεν τα βάζει μόνο με τον Τσίπρα, αλλά και με τους Ευρωπαίους συντρόφους της που… τολμούν να συνομιλούν και να συγχρωτίζονται μαζί του. «Δεν είναι καλή η εικόνα του Κινήματος στις Βρυξέλλες» επιβεβαιώνουν στο Documento άνθρωποι που εργάζονται στο Ευρωκοινοβούλιο και έρχονται σε επαφή με Ελληνες ευρωβουλευτές όλων των παρατάξεων. «Ειδικά στην ομάδα των Σοσιαλιστών», όπως σημείωναν, «με δεδομένη και την πίεση που δέχεται πανευρωπαϊκά ως πολιτική δύναμη, η στρατηγική των Ελλήνων εταίρων τούς μοιάζει αδιέξοδη. Γι’ αυτό άλλωστε ακούνε… βερεσέ τη Φώφη όποτε τους επιτίθεται για προσέγγιση με τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ»!
Γεγονός είναι πως η Φ. Γεννηματά εγκαινίασε με την ομιλία της στο Σπόρτιγκ, για τα πρώτα γενέθλια του ΚΙΝΑΛ, την προεκλογική περίοδο για το κόμμα της, επιμένοντας στην παλαιοκομματική ρητορική και στο δόγμα «η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση». Ομως με ατάκες του τύπου «δεν σηκώνω μύγα στο σπαθί μου» και με εμφανή την προσπάθεια να κάνει και… λίγη αντιπολίτευση στη ΝΔ δεν φαίνεται να κερδίζει τα προσδοκώμενα οφέλη.
Το στοίχημα από εδώ και στο εξής είναι να μετατρέψουν την όποια δυναμική σηματοδότησε το ενδιαφέρον 212.000 πολιτών για τη συγκρότηση του ΚΙΝΑΛ σε κινητήριο μοχλό όχι μόνο για το δημοσκοπικό ή εκλογικό του μέλλον, αλλά για την ίδια του την ύπαρξη. Για να το πετύχουν αυτό, όμως, πρέπει να αλλάξουν ρότα, κάτι που τουλάχιστον η ηγεσία δεν φαίνεται πρόθυμη να επιχειρήσει…
