To Eυρωμπάσκετ ολοκληρώθηκε με τον θρίαμβο των Σλοβένων και τα ήξεις-αφίξεις των Ελλήνων, οι διεθνείς μπασκετμπολίστες πήραν μία ανάσα και η νέα σεζόν βρίσκεται επί θύραις. «Συναρπαστική», τη χαρακτηρίζουν εκ των προτέρων όσοι κρατούν καρπούζι και μαχαίρι στη Εuroleague, σε μία απέλπιδα προσπάθεια να διαφημίσουν το προϊόν που χτυπήθηκε άγρια από την εισβολή Αμερικανών και Κινέζων.
Αλλά ο πραγματικός κίνδυνος κρύβεται αλλού. Ο πόλεμος που μαίνεται εδώ και μήνες ανάμεσα στη διοργανώτρια αρχή της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και στην Παγκόσμια Ομοσπονδία του αθλήματος απειλεί να ναρκοθετήσει ολόκληρο το στερέωμα του μπάσκετ.
Οι εχθροπραξίες ξεκίνησαν όταν η FIBA όρισε τη διεξαγωγή προκριματικών αγώνων για το επόμενο Μουντομπάσκετ μέσα στο χειμώνα (αλλά και το κατακαλόκαιρο), «ώστε να έχουν την ευκαιρία οι φίλαθλοι να βλέπουν τις Εθνικές ομάδες συχνότερα και στον τόπο τους». Επιφανειακά, η κίνηση φαίνεται σωστή και θεσμικά στέρεη, αφού η FIBA διαθέτει τη νομιμοποίηση για να μεταβάλλει το καλεντάρι κατά το δοκούν.
Ωστόσο, ο Μπερτομέου και οι συνεργάτες του θεώρησαν –μάλλον δίκαια- ότι οι Εθνικές ομάδες χρησιμοποιούνται ως πιόνι σε έναν ευρύτερο πόλεμο, όπου μοναδικό στοίχημα είναι η αναδιανομή της οικονομικής πίτας.
Η ευρωπαϊκή FIBA επιχείρησε να τορπιλίσει τη Euroleague με την καθιέρωση του Basketball Champions League, αλλά είδε τις πλούσιες και ισχυρές ομάδες να της γυρίζουν επιδεικτικά την πλάτη. Πολλές από αυτές, μάλιστα, προτίμησαν να δηλώσουν συμμετοχή στο Eurocup (το οποίο διεξάγεται υπό την αιγίδα της Euroleague), παρά στο πολύπλαγκτο Champions League.
Οι Εθνικές ομάδες είναι το τελευταίο βαρύ χαρτί των Φιμπαίων μέσα στο γήπεδο. Τα δυσκίνητα ευρωπαϊκά δικαστήρια και η Επιτροπή Ανταγωνισμού της Κομισιόν έχουν λάβει από καιρό τον σχετικό φάκελο, αλλά θεωρείται απίθανο να παρέμβουν δραστικά. Σε ναυάγιο, άλλωστε, κατέληξε παρόμοια κίνηση την περίοδο 1999-2000, όταν πρωτοεμφανίστηκε η «ιδιωτικής πρωτοβουλίας» Εuroleague, χτισμένη πάνω στις γκρίζες ζώνες της νομοθεσίας.
Στις αρχές του καλοκαιριού, η Βαρκελώνη ανακοίνωσε το δικό της καλεντάρι, το οποίο προβλέπει διεξαγωγή αγώνων της Εuroleague πάνω στα «παράθυρα» που η FIBA θέσπισε για τις Εθνικές ομάδες.
Με άλλα λόγια, έβαλε στη μέση τους μπασκετμπολίστες και τις ομάδες της. Εάν μεθαύριο κληθούν παίκτες του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού στην Εθνική Ελλάδας (και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές), θα κληθούν να επιλέξουν ανάμεσα στον εργοδότη τους και στο εθνικό καθήκον.
Ήδη πολλοί σύλλογοι ανακοίνωσαν ότι δεν σκοπεύουν να δώσουν άδεια συμμετοχής στους παίκτες. Και αρκετές Ομοσπονδίες, με πρώτες την ισπανική και τη γαλλική, δήλωσαν ότι θα καλέσουν κανονικά τους κορυφαίους στην Εθνική ομάδα και …γαία πυρί μιχθήτω.
Τυπικά, στην ίδια δίνη εμπλέκονται οι αθλητές που αγωνίζονται στο ΝΒΑ και στο NCAA. Αυτούς, όμως, τους αφήνουμε προσωρινά στο περιθώριο. Αγγίζει τα όρια του γελοίου, να περιμένει κανείς συμμετοχή του Αντετοκούνμπο, του Ντράγκιτς ή των Γκασόλ σε ματσάκια Ελλάδας-Βρετανίας, Σλοβενίας-Αρμενίας ή Ισπανίας-Ισλανδίας, Νοέμβριο μήνα.
Στα μέσα της εβδομάδας που κυλάει, η Βαρκελώνη κατέθεσε συμβιβαστική πρόταση, η οποία προβλέπει κλείσιμο των χειμωνιάτικων «παραθύρων» και διεξαγωγή των προκριματικών αγώνων για το Μουντομπάσκετ τον Ιούνιο και Ιούλιο. Πριν προφτάσουν οι ουδέτεροι παρατηρητές να μιλήσουν για «κίνηση καλής θέλησης», η FIBA απέρριψε την κρούση ως αποπροσανατολιστική, εκπρόθεσμη και υποκριτική. Στη συνέχεια, 6 πρόεδροι εθνικών Ομοσπονδιών (ανάμεσά τους και ο δικός μας Γιώργος Βασιλακόπουλος) ανέβηκαν στα χαρακώματα και ζήτησαν από τη Euroleague να αλλάξει το πρόγραμμά της, ώστε να βολευτούν και τα προκριματικά.
Όλα δείχνουν, ότι η μετωπική σύγκρουση είναι αναπόφευκτη και τοποθετείται στο επόμενο δίμηνο. Σε αυτή τη μάχη, φοβάμαι ότι δεν θα υπάρξουν νικητές. Το πρώτο θύμα θα είναι το ίδιο το μπάσκετ.
